Framtíðin enn rukkuð

Aðgerðir ríkisstjórnarinnar virðast aðallega miða að einu og það er að færa fjárhagsvandann yfir á framtíðina. 

Þegar fólk tekur út séreignasparnað er það að skerða kjör sín þegar á eftirlaunaaldur kemur.

Hvernig sem á það er litið er verið að draga úr lífgæðum þjóðarinnar til lengri tíma. 

Erlendar skuldir munu leggjast á herðar framtíðarskattgreiðenda.

Rányrkja erlendra aðila á íslenskum auðlindum mun takamarka tækifæri í framtíðinni.

Aðför að lífeyrissjóðunum munu draga úr lífsgæðum eldra fólks.

Niðurrif á velferðakerfi mun draga úr menntun og skaða heilsu fólks.

Landsflótti fólks á besta aldri mun fækka þeim sem sameinast um að bera byrðarnar.

Þetta eru nú eigi að síður lausnirnar sem AGS boðar og hefur skilið eftir sig sviðna jörð hvar sem þeir hafa komið við.

Rannsóknir hafa sýnt að lönd sem ekki hafa þegið aðstoð AGS eru fljótari að ná sér á strik eftir kreppu og færri mannslífum er fórnað.  

0,5% kaupmáttarlækkun

Fólkinu af götunni betur treyst

Fólk er í æ stærri mæli að komast að sömu niðurstöðu og bandaríksi prófessorinn Aliber sem tjáði sig um það að tilviljunarkennt val úr stjórnarskrá myndi gefa okkur traustara stjórnarfar heldur en stjórnmálaséttin býður upp á.

Strax eftir hrun voru margir tilbúinir að sýna þolinmæði og gefa gamalreyndum stjórnmálajálkum færi

 á að spreita sig.

Þeir hafa þó sýnt að þeir valda ekki verkinu og fólk er að átta sig á því. Hroki og yfirgangur, klýkuráðningar og vinargreiðar, karp og jafnvel fúkyrðaflumur, Blekkingar og leynimakk eru viðvarandi einkenni á stjórnmálastétt.

Þeir sem hafa minnsta reynslu á þingi fá á sig minnst vantraust.

Þetta bendir til þess að það sé lífsnauðsynlegt að endurnýja þingið, persónukjör og setja þak á viðveru stjórnmálamanna á þingi.

 

 

Flestir vilja ekki Sjálfstæðisflokkinn í stjórn

Engar blekkingar Takk

þessi ríkisstjórn verður að gera upp við sig hvort hún getur unnið saman eða ekki.

Kjósendur VG sögðu nei við ESB.

Flumbrugangur, ákafi og skeitingarleysi leyddi til þess að ríkisstjórnin anaði út í aðildarviðræður án þes að bera það undir þjóðina. Þetta gerði ríkisstjórnin að undirlagi Samfylkingar sem hefur læðst með veggjum í öllu þessu ferli.

Í stjórnarsáttmálanum segir:

„Ákvörðun um aðild Íslands að Evrópusambandinu verði í höndum íslensku þjóðarinnar sem mun greiða atkvæði um samning í þjóðaratkvæðagreiðslu að loknum aðildarviðræðum. Utanríkisráðherra mun leggja fram á Alþingi tillögu um aðildarumsókn að Evrópusambandinu á vorþingi. Stuðningur stjórnvalda við samninginn þegar hann liggur fyrir er háður ýmsum fyrirvörum um niðurstöðuna út frá hagsmunum Íslendinga í sjávarútvegs-, landbúnaðar-, byggða- og gjaldmiðilsmálum, í umhverfis- og auðlindamálum og um almannaþjónustu. Víðtækt samráð verður á vettvangi Alþingis og við hagsmunaaðila um samningsmarkmið og umræðugrundvöll viðræðnanna. Flokkarnir eru sammála um að virða ólíkar áherslur hvors um sig gagnvart aðild að Evrópusambandinu og rétt þeirra til málflutnings og baráttu úti í samfélaginu í samræmi við afstöðu sína og hafa fyrirvara um samningsniðurstöðuna líkt og var í Noregi á sínum tíma.“

Aðildarviðræður eru ekki það sama og aðlögunarferli.  

Engin opin umræða hefur farið fram um stöðu stjórnarskrár Íslands í þessu máli. Það hefur samt ekki farið fram hjá mér að harðir Evrópusinnar eru að kaupa upp fólk sem er tilbúið til þess að "lofa því að" veikja stöðu forsetans (málskotsréttinn) og koma ákvæði í stjórnarskrá sem heimila að valdið sé framselt til erlendra valdastofnana.

Það er þessi ofbeldisfulla nálgun sem fer fyrir brjóstið á mér. Hver veit nema að Þorsteinn Pálsson sé að reyna að selja Jóhönnu klofning úr sjálfstæðisflokknum sem er hlynntur ESB. Ég lofa því að ef ég kemst á stjórnlagaþingið mun ég berjast fyrir því að þjóðin hafi síðasta orðið um ESB í bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu. 

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir á stjórnlagaþing 

Stefnan þarf að vera ljós

ESB dregið inn á stjórnlagaþing

Eftir kosningarnar 2009 köstuðu stjórnvöld bombu inn í viðkvæmt ástand með því aðsækja um aðild að ESB án þess að bera það undir þjóðina. Ríkisstjórnin tilkynnti að stofnað skyldi til stjórnlagaþings.

Lagaprófessor bregst við því með því að lýsa því yfir að stjórnarskrá sem að stofninum til er frá 1874 sé bara ágæt en gallinn sé að það sé ekki farið eftir henni. Annar prófessor við Háskóla Íslands vill gera díl. Hann lýsti eftir frambjóðendum á fésbókinni sem vildu gera landið að einu kjördæmi, draga úr völdum forsetans (festa þingræðið í sessi), setja ákvæði í stjórnarskrána sem heimilar að flytja vald til alþjóðastofnana, aðskilja ríki og kirkju og að ráðherrar sitji ekki á þingi?

Það vakti sérstaka athygli mína að hann vill setja ákvæði í stjórnarskrána sem heimilar að flytja vald til alþjóðastofnana. Fjöldi frambjóðenda keyptu þennan díl og settu nafn sitt við færsluna.

Jafnvel þótt að ekki sé heimild fyrir því í stjórnarskrá hefur stjórnmálastéttin afsalað valdi til Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Sá gjörningur upphófst með undirskrift sjálfstæðisforystunnar en núverandi ríkisstjórn hefur viðhaldið því fyrirkomulagi sem bendir til þess að hún treysti sér ekki til þess að stjórna landinu af eigin dáðum. Það fer ekki fram hjá mér lengur að stofnað er til stjórnlagaþings til þess að forma stjórnarskrána að mjúkri inngöngu í ESB.

Lýðræðishyggja frambjóðenda

Frambjóðendur sem hafa lýst sig vera lýðræðissinna setja nafn sitt við að samþykkja ákvæði í stjórnarskrá sem heimilar að vald sé flutt til alþjóðastofnana og jafnvel að öryggisventillinn sem felst í málsskotsréttinum sé fjarlægður.

Annað hvort er frambjóðandinn lýðræðissinni og styður það að valdi ríkisins sé aldrei afsalað til alþjóðastofnanna nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu eða þá er frambjóðandinn hallur undir að valdið sé tekið frá þjóðinni og hún dregin spriklandi undir erlent vald.

Þjóðfundurinn var skýr hvað þetta varðar. Hann segir: að valdið komi frá þjóðinni.

Það þarf hinsvegar að gera miklar breytingar á stjórnarskránni. Gamla stjórnarskráin er úr sér gengin og speglast það best í því að stjórnmálastéttin virðir hana ekki og fer ekki eftir henni.

Stjórnmálastéttin hefur gert hrikaleg afglöp sem speglast í skuldum, atvinnuleysi, verðlagi og sköttum. Svo virðist vera sem tvö sterk öfl berjist á bak við tjöldin í þessum kosningum. Þeir sem vilja viðhalda handónýtu kerfi og hinir sem vilja keyra þjóðina með ofbeldi inn í kerfi sem hún hefur ekki samþykkt.

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir

Stjórnsýslufræðingur á stjórnlagaþing

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir á stjórnlagaþing 

 

VG tekst á um ESB-inngöngu