Siðleysi Íslendings kemur honum um koll

Á Íslandi tíðkast klíkuskapur og við úthlutun opinberra fjármuna. Arfalélegir listamenn eru á spena hjá hinu opinbera og hirða þessir einstaklingar þessa fjármuni af þeim sem þurfa á þeim að halda.

Í Svíþjóð lýðst þetta ekki því að þar vilja menn að hæfileikar ráði för. En klíkuvinir eru yfirleitt fólk sem ekki kemst áfram vegna hæfileika.

Listamannalaun og styrkir eru veittir til klíkuliðs sem aldrei hefur nennt að dýfa hendi í kalt vatn of hefur ekkert til brunns að bera sem gerir list þeirra áhugaverða fyrir almenning. 

Settur af sem yfirmaður rannsókna

Athugasemdir

[Heidi Strand, 3.3.2010 kl. 00:24]

Ég held að listamenn leggi meira til þjóðfélagsins en öfugt. Það lifir margir af listinni og fæst þeirra eru skapandi listamenn. i kringum opinberar sýningar eru margir að vinna á kaupi nema listamaðurinn Ef hann er með einka einkasýningu, þarf hann að vinna  öll verkin sjálfur og kauplaust.
Fæstir fái nokkur tíma listamannalaun og það er ekki peninganna vegna að fólk velur að vera listamenn.

[Heidi Strand, 3.3.2010 kl. 00:30]

Hér er bréf Söru Riel til Bylgjunnar og sem ég held á erindi til marga:

Hér er allt bréfið:

Heil og sæl,

Mig langar að stinga upp á því að hlustendur... Bylgjunar og hlustendur rásar 1 og 2 verði leiddir saman og þá fyrst getum við fengið heilsteyptari sýn á skoðanir fólks-því ekki hlusta ég á Bylgjuna, en hef frétt af þessari umræðu í gegnum annað þenkjandi fólk sem er stórlega hneykslað á samræðuformi ykkar sem stjórnið "í bítið".... Vis mer... Vis mer
Þá má leiða saman fagmenn úr öllum áttum auk þess að opna símann þar sem hægt verður að hlusta á skoðanir fólks, en einnig leiðrétta miskilning og svara spurningum með réttu svari. Það er nefninlega greinilegur miskilningur sem á sér stað-ekki síðst hjá ykkur sem stjórnið þættinum.

í fyrsta lagi þá fá tæplega 180 manns og/eða hópar laun úr sjóðnum, ekki 1200 manns eins og þið vilduð meina. Það er rétt að mánaðarlaunin eru rétt rúmlega 266 000kr á mánuði, sem þykja ekki fín laun í almennum skilningi, því það á eftir að borga skatta og lifeyri af þessari upphæð. Hún er ekki óskert eins og gefið er til kynna. Þegar skattar og lifeyrir hefur verið borgaður þarf að sjálfsögðu að borga leigu og öll hin gjöldin sem fylgja manneskju/fjölskyldu í samfélagi sem við búum í. Einnig þarf að kaupa efni, sem hækkar stöðugt vegna gengisins og segja má að um þriðjungur, jafnvel helmingur af því sem eftir stendur fari í efnis-og þjónustugjöld til þess að hægt sé að framleiða listaverkið.

Þið viljið helst hafa listamenn á atvinnuleysisbótum, en á þeim er EKKI ætlast til að maður sé að framleiða eða vinna yfirhöfuð. Heldur sé að leita sér að vinnu. Listamenn á listamannalaunum er skilt að skila inn ítarlegri skýrlu á því hvað gert var við launin.

Því var einnig fleygt fram að listamenn ættu að sinna sínu starfi sem hobbíi-sem er enn eitt hrokatilfellið. Atvinnulistamaður, sá sem hefur haft tíma, ráð og rúm, sem oftast er fengin í gegnum listaháskóla býr yfir mikilli þekkingu á mjög ólíkum sviðum. Til dæmis er ekki nægilegt að fá hugmynd (því það geta allir) heldur getu til að framkvæma hana listalega frá a-ö. Dæmi um myndlistasköpun, þar getur komið saman hugmyndavinna, teikni-og málarafærni, grafísk hönnun (þekking á photoshop, indesign, illustrator), kvikmyndavinnnslu (þekking á upptökutækni, lýsingu, final cut), síðan þarf að ganga frá öllum umgjörðum og uppsetningu sem felur í sér smíðaþekkingu. Síðast en ekki síðst þarf listamaðurinn að geta skapað sér tækifæri til þess að koma verkunum fram fyrir áhorfendur og felur það í sér afburðar mannleg samskipti, kunnáttu til að búa til vefsíðu, portfolío og annað kynningarefni. Allt þetta sem hér hefur verið nefnt er ég fær um að sjá um sjálf, en ef fólk hefur ekki kunnáttuna til þess að útfæra einhvern af þessum liðum sem nefndir hafa verið þarf að kaupa þá þjónustu sem þá skilar sér beint út í atvinnulífið.

Vegna þess hversu fjölhæft listanám er, eru listamenn mjög gjarnan valdir sem starfsmenn því þeir hafa tæknilega kunnáttu, búa yfir frumkvæði og skipulagningsgáfum sem þeir hafa æft í gegnum listsköpun, en er mjög ábótavant hjá mörgum stúdentinum, sem kann helst að fara eftir fyrirmælum. Þess vegna eru mun færri listamenn atvinnulausir en ég geri mér í hugarlund að þið gerið ráð fyrir.

Þessi staðhæfing hjá ykkur er til þess að ala á miskilningi og hatri í garð listanna. Fæstir fá heilu árin, flestir fá mánuði. Það að fá hálft ár, eins og undirrituð er ekki jafn mikill dans á rósum eins og þið hafið gefið til kynna. Það er ekki hlaupið að því að fá fasta vinnu í skamman tíma, sérstaklega ekki á tímum sem þessum. Þar af leiðandi er mjög algengt að listamenn vinni um 200-300% til þess að framfleyta sér og til þess að auka á menningu Íslands.
En ég bendi auk þess á að ekki er leyfilegt að vinna meira en 30% (við einhvað annað) þegar fólk er á sjálfum laununum. Skattayfirvöld áætla að listamaður eigi að vera með 400 000 kr á mánuði (sem er meiriháttar veruleikafirring). Þannig að ef fólk sem þegið hefur listamannalaun finnur ekki vinnu eftir að hafa verið á launum á hann ekki rétt á nema um 60% atvinnuleysisbótum, þrátt fyrir að hafa unnið þessi auka 30%.

Þið talið mikið um að listamenn eigi að geta lifað á sölu listaverkanna. Hvernig á að selja listina ef umræðan er jafn hrokafull og niðrandi eins og þið hafið stýrt þeim. Hinn almenni Íslendingur hefur verið fremur hræddur við myndlistina og þrátt fyrir aukna kaupgetu síðastliðnu ára einblindi hann sér mun fremur á það að kaupa sjónvörp og bíla, en listaverk. Þessístað er mun algengara að "fínu" heimilin séu með plaköt af gömlum meistaraverkum og annað lákúrlulegt drasl úr IKEA á veggjunum, heldur en almennileg listaverk. Hversu mörg verk eigið þið eftir nútíma listamenn og eruð með upp á vegg? Tel ég ástæðuna vera lélega listasögu-og menningarfræðslu í uppeldinu (þar sem fólk veit ekki hverjir frægir lykilmenn eins og Mondrean, Duchamp eða jafnvel Andy Warhol eru-og eru þeir orðnir klassík).

Fólk er almennt ekki að sækja galleríin eða smærri staði. Sem betur fer hefur verið gríðaleg aukning á listasöfnum, og má þá nefna að sýningin Ljóslitlifun sem nú stendur yfir í Listasafni RVK hefur fengið mörg þúsund gesta. Enda voru söfnin gerð fólki aðgengilegri með því að hafa aðgangin ókeypis. Er þetta mögulega lítið skref í átt að auknum áhuga og aðgengi fólks á myndlist og vonandi auknum áhuga á að kaupa myndlistaverk sér til unaðar og ánægju. En einnig sem áhættufjárfestingu því hver veit hver er næsti Kjarval, Ásgímur J, Erró, ólafur E og svo mætti lengi telja...hagnaðurinn getur verið gríðarlegur þegar tíminn hefur sagt sína sögu.

Hér er ég augljóslega að einblína á myndlistina, því það er mitt svið.

Hver og einn hefur rétt á sinni skoðun, hvernig sem hún kann að hljóma. En mér þóttu skoðanir ykkar vera illa upplýstar, báru keim að fáfræði á málefninu og auk þess voru þær niðrandi. Þráinn Bertilson skaut sig í fótin, að mínu mati, með of háfleygri umræðu fyrir þennan þátt og þar að auki er hrokafullt að kalla ykkur og landann fábjána, þrátt fyrir að umræðan hafi verið fábjánaleg. Þið skjótið ykkur líka í fótinn með því að vilja hafa sinfó, leikhús, kvikmyndagerð og listasöfn, en eruð á móti því að aðstoða einstaklingana sem skapa þessar stofnanir og gera þær áhugaverðar. Til þess að búa til einhvað sem vert er að sýna þarf tíma, ráð og rúm! Þess vegna eru listamannalaunin mikilvæg. Borgin okkar er orðin rómuð fyrir áhugarverðar listir og var nýlega valin ein af topp tíu MENNINGARborgum heims, meðal annars vegna þessara kraumandi sköpunar og gæði hennar.

Viljum við menningarlaust land?

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 3.3.2010 kl. 01:19]

Sæl Heidi

Ég hef ekkert á móti listamönnum. Landið þarf ekki að vera menningarlaust þótt að listamenn standi á eigin fótum. Okkar bestu listamenn standa á eigin fótum og við eigum að nota skattafé til þess að styðja einstök verkefni og listauppeldi ungu kynslóðarinnar.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 3.3.2010 kl. 01:19]

Ekki til þess að styrkja klíkuvini stjórnmálamanna

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 3.3.2010 kl. 01:27]

P.s. Listamenn eru ekkert of góðir til þess að vera á atvinnuleysisbótum eins og aðrir þeir sem eru að vinna að einhverju sem þeir fá ekki laun fyrir. Listamenn eru hvorki merkilegri né ómerkilegri en annað fólk.

Hvað er góð list og hvað er vond list. Hver á að meta það? Ég sá nafn á arfalélegum listamanni á lista yfir þá sem eiga fá listamannalaun og eina skýrinin er náttúrulega að viðkomandi sé í réttum samböndum. Oft á tíðum eru það líka þeir sem þurfa síst á því að halda fá þessi laun auk þess sem þeir hafa ekki unnið til þeirra með góðum verkum.

[Heidi Strand, 3.3.2010 kl. 05:59]

Ef listamenn eru á atbvinnulaeysisbótum mega þeir ekki starfa á vinnustofuna á  meðan.

[Jón Óskarsson (IP-tala skráð) 3.3.2010 kl. 19:07]

Varst þú ekki annars í framboði í prófkjöri Sjálfstæðisflokksins ?

[Freyja (IP-tala skráð) 3.3.2010 kl. 22:11]

Bíddu - varst þú ekki í framboði fyrir Frjálslynda? Og nefndu mér nú þrjá arfaslaka listamenn sem eru á spena hjá ríkinu. Myndirðu telja Hannes Hólmstein í þeim flokki?

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 3.3.2010 kl. 22:57]

Hannes Hólmsteinn hefur ekki látið sitt eftir liggja við skáldskapinn

[Jón Óskarsson (IP-tala skráð) 4.3.2010 kl. 00:32]

Lilja Móseasdóttir er gengin til liðs við Hreyfinguna!!!

Eða er Hreyfingin gengin til liðs við Lilju ?

[Heidi Strand, 4.3.2010 kl. 18:54]

hér er góð grein um starfslaun og fleira.

http://www.visir.is/article/20100304/SKODANIR03/851224121