Er almenningur vankaður?

Grein á Smugunni:

Ein mesta ógnin sem sækir á samfélagið í alvarlegu kreppuástandi eru afæturnar sem telja að sjóðum almennings sé best varið í að styrkja fíleflda karmenn og fílelfdar konur sem sækjast eftir völdum og peningum. Nýtt framboð hefur nú litið dagsins ljós sem kallar sig Besta flokkinn og er smíðað utan um leiðtogann Jón Gnarr sem sögur herma að hafi verið stuðningsmaður Guðlaugs Þórs í kosningabaráttunni 2007.

Haft er eftir Ármanni Jakobsyni að: Svo hefur leiðtoginn [Jón Gnarr]auðvitað verið í ádeilunni, maður. Þegar góðærið stóð sem hæst, verið var að stela sparifé, hlutafé og öðrum eigum Íslendinga og koma þjóðinni í þau vandræði sem hún er núna, þá var leiðtoginn auðvitað að deila á ... bankaþjófa? Sjálfstæðisflokkinn? Nei, gamla fúla vinstrigræna Svíþjóðarvingaða nöldurseggi. Já, það var gott grín. Með pólitískum broddi.

Margar spurningar vakna þegar velgengni Besta flokksins í skoðanakönnunum birtast almenningi. Hvers vegna ætla Reykvíkingar að fylkja sér um leiðtoga sem ekki á nokkurn hátt hefur sýnt brýnum samfélagsmálum áhuga? Að mínu mati má finna á þessu nokkrar skýringar. Sú fyrsta liggur í því að almenningur sem horfir um á hina svokölluðu vinstristjórn hygla að Björgólfi Thor, stuðla að sölu náttúruauðlinda til erlendra aðila fjármagnaða með innlendu fé og hlýða Alþjóðagjaldeyrissjóðnum sem hefur það í stefnu sinni að fjármagna fjármálakerfið og tap auðkýfinga með tekjum launafólks. Vinstristjórnin hefur brugðist almenningi í landinu.

Önnur mikilvæg ástæða er að fjölmiðlarnir sem sitja fastir í fordómum sem þróast hafa í þeim ranni í áratugi. Fjölmiðlarnir hampa sífellt Jóni Gnarr sem vart má leysa vind án þess að fjölmiðlarnir rjúki til. Önnur ný framboð fá enga athygli. Þetta er ekki vegna þess að fjölmiðlarnir sækist eftir Jóni Gnarr sem næsta borgarstjóra heldur vegna þess að það þykir ekki fínt að tala um fólk sem ekki er frægt fyrir. Þetta hefur leitt til þess að fólk sem í raun hefur eitthvað fram að færa kemst ekki að í fjölmiðlum.

Það þykir ekki fínt að valdkerfið sé gagnrýnt í alvarlegum tón af fólki sem telur að mikilvægt sé að standa vörð um börn og fatlaða í kreppunni. Almenningur er því hálf vankaður og veit ekki sitt rjúkandi ráð. Sjálfstæðisflokkur og Framsókn keyrðu þjóðarbúið í þrot. Samfylkingin virðist vera upptekin af því að koma náttúruauðlindunum í eigu útvaldra. Flokkseigendafélag Vinstri grænna einkennist af umkomuleysi og telur einu úrlausnina vera að hlýða Alþjóðagjaldeyrissjóðunum og leggja óheyrilegar byrðar á almenning með skuldasöfnun. Samfylkingin er alvarlegt vandamál við núverandi aðstæður. Hún hefur staðið í forystu fyrir að úrlausnir séu ekki mótaðar fyrir illa sett heimili. Samfylkingin byggir varnir gegn því að leitað sé úrbóta varðandi lýðræði og spillingu í kerfinu. Samfylkingin hefur verið við stjórnvölinn síðustu tvö kjörtímabil og allt sem frá henni hefur komið er sýndarúrlausnir sem standa vörð um valdstjórnina og misbeitingu hennar.

Listamenn hafa ruðst fram á völlinn í kreppunni. Þeir hafa sögulega séð treyst á tvo hópa um viðurværi sitt. Þeir hafa treyst á fólk sem á mikið af peningum og þeir hafa treyst á sjóði almennings, þ.e. ríkis og bæjarfélaga. Listamenn hafa sterka rödd og eiga greiðan aðgang að fjölmiðlum. Áhugi þeirra á velferðarmálum einskorðast þó oftar en ekki við þeirra eigin velferð. Stjórnmálamenn eru skíthræddir við listamenn vegna þess að þeir geta haft hátt ólíkt börnum og fötluðum. Aldraðrir hafa líka í gegnum tíðina reynst ungum fjölskyldum skeinuhættir því í þeirra röðum eru fólk sem hefur áunnið sér völd og óheyrilegra fjármuni í gegn um tíðina og nota það til þess að skapa ímynd um aldraða sem einsleitan hóp sem á helst að fá allt frítt í skjóli aldurs. Tekjutenging er eitur í beinum þessa hóps.

Afæturnar í samfélaginu berjast nú með kjafti og klóm fyrir því að halda forréttindum sínum á kostnað barna, fatlaðra og aldraðra sem í raun þurfa stuðning samfélagsins. Fyrir afæturnar þarf að byggja golfvelli, reisa listahallir, greiða listamannalaun, úthluta styrkjum, bitlingum af ýmsu tagi og helst líka að reisa þeim minnisvarða. Persónulega finnst mér að sjóðir sem innheimtir eru af almenningi eigi að fara í að fjármagna samneyslunna, tryggja velferð barna, þeirra sem vegna heilsu eða fötlunar hafa ekki burði í lífsbaráttunni auk þeirra sem vondir stjórnmálamenn hafa sett út af í baráttunni um viðurværi.

Ég er sjálf hálf vönkuð eftir að hafa horft upp á stjórnmálin undarfarin ár og tel að það þurfi að raskella fjórflokkinn sem í raun er ekkert annað en tæki valdasjúkra einstaklinga sem bera enga virðingu fyrir þjóðinni. Flokkseigindurnir ráða þar öllu og koma fram af óheyrilegum hroka þegar þeir setjast að kötlunum. Þeir raða í kringum sig þægum einstaklingum sem þeir geta haft stjórn á með bitlingum eða von um bitlinga. Ég hef miklar efasemdir um Besta flokkinn sem ég hef grunaðan um að vera fúlasta alvara þegar hann segir að hann langi að komast í sjóði almennings. Ég lýsi eftir ábyrgð fjölmiðlanna og meiri umfjöllun um raunverulega stefnu flokkanna.

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir

Stjórnsýslufræðingur

	Oddvitar á Álftanesi vilja sameinast Reykjavík eða Garðabæ
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Athugasemdir

[TómasHa, 20.5.2010 kl. 15:25]

Velti fyrir mér hvort niðurstaða þín um fjórflokkinn hefði verið önnur ef þú hefðir náð brautargengi innan VG eins og þú sóttist eftir seinasta vor? Voru það valdasjúkir menn sem hindruðu framgang þinn þar.

Það væri fróðlegt að heyra hvort svo sé.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 20.5.2010 kl. 15:40]

Sæll

Ef ég hefði náð brautargengi í VG þá væri þar alla vega einn aðili sem ég vissi hvar ég hefði. Vinstri græn eru ekki hrifin af fólki sem ekki þjónar í blindni flokkseigendaklíkunni né heldur lætur kaupa sig með bitlingum. Það sannreyndi ég í prófkjörinu. 

Ég hef gagnrýnt VG bæði fyrir og eftir prófkjörið þannig að þessi ádrepa þín er nokkuð úr lausu lofti gripin. Ég hef ekki boðið mig fram vegna valdagræðgi en tel að hæft fólk haldi sér til hlés í stjórnmálum og vildi bæta úr því.

Ég er sérfræðingur í stefnumótun, stjórnsýslufræðingur og ég hef miklar áhyggjur af vanhæfni innan stjórnsýslunnar í því árferði sem ríkir núna. 

Forysta VG hjá borginni var lítið hrifin af þessu framtaki mínu og báru út um mig rætnar kjaftasögur.