Í skjóli trausts alþýðunnar var landið sett á hausinn

Jú það er þægilegt fyrir valdhafann að búa við blint traust alþýðunnar. Karl Sigurbjörnson er hluti af valdinu. Valdið þráir auðsveipni, tryggð og blindan almenning.

Tortryggni og vantraust hefðu getað komið í veg fyrir hrunið. 

Neikvæðar tilfinningar eru viðspyrna við skrumi og blekkingum.

Allar tilfinningar eiga rétt á sér þótt æskilegt sé að þær komi fram í viðeigandi samhengi. 

Vissulega hefur biskupin verið fylgjandi þöggun og undirokun. 

 Kannski þráir hann meira af slíku og kannski er hann ekki ánægður yfir því að sauðsvartur almúginn skuli rísa upp og tjá sig um vanþóknun sína á spillingu og græðgi.

Almenningi á Íslandi hefur verið misboðið og það er eðlilegt að fólk tjái sig um það. 

Verðum að læra að treysta

Athugasemdir

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 24.4.2011 kl. 18:16]

Heil og sæl; Jakobína Ingunn, jafnan !

Tæpast; hefði ég sjálfur, getað komið þessarri glöggu frásögu þinni, úr mínu lyklaborði til skynsamlegra skila, á jafn einfaldan - en samt; sköruglegan máta, sem þú gerir hér.

Með beztu þökkum - sem kveðjum góðum; úr Árnesþingi /

Óskar Helgi Helgason

[P (IP-tala skráð) 25.4.2011 kl. 06:37]

Þetta er kjaftæði og vitleysa sem þú segir. Tilfinningar koma málinu ekkert við. Reiði er ekki eins neikvæð tilfinning og til dæmis þunglyndi, og því er oft gott fyrir þunglyndissjúklinga eða þá sem þjást af niðurbældri reiði að fá útrás fyrir hana. En það er bara fyrsta stigið í bata. Reiði og gremja, öfund og illvilji, fórnarlambskomplexar og slíkt, nær engum árangri, og hefur aldrei gert. Þvert á móti veldur það doða og kostar mikla óþarfa orkueyðslu. Þeir sem fara í stríð af einhverju tagi, persónulegt eða stærra stríð, byrja oft reiðir að fara út í sitt stríð. En sá einn sem er orðinn hafinn yfir þess konar tilfinngar getur unnið stríðið.

 Það er hægt að vera mjög klókur og mjög varkár án minnsta votti af hatri eða heift út í samborgara sína. Hatur og heift, í stórri mynd eða smárri, sóar aftur á móti orku og slævir heilabú manna líkt og áfengi. Og þeir sem drekka sig drukkna á því, missa alla kænsku sína, og standa eftir sem öskrandi fífl.

Og í hjarta góðs manns býr engin gremja. Sá sem hefur metnað til að bæta sig og verða betri dag frá degi, losar sig því daglega við hvers kyns gremju, öfund og neikvæðni (en ekki varkárni eða kænsku, neikvæðni er eitruð og bitur tilfinning sem drepur með manninum allt vit), líkt og sá sem vill halda heilsu þarf daglega að losa sig við skít og úrgang. En of mikið af fólki hefur það litla sjálfsvirðingu og finnst það lítið vænt um sjálft sig, hefur aldrei lært að meta sjálft sig, þannig að það labbar um "full of shit", og safnar því upp reiði og gremju.

Reiði og gremja hafa aldrei unnið byltingar, þær slæva og deyfa þjóðir. Og það EINA sem getur drepið íslensku þjóðina væri sigur hennar eigin neikvæðni og óæðri kennda í garð náungans. Sá sem þú hatar eða fyrirlítur hefur þar með vald yfir þér. Þú getur honum orku þína. Það skaðar hann ekki neitt, en dregur úr gæðum þíns eigin lífs og skaðar framtíðarmöguleika þína.

[P (IP-tala skráð) 25.4.2011 kl. 06:44]

Og á Íslandi er ekki neitt EITT vald. Stór hluti þingmanna, þar á meðal æðstu ráðamanna þjóðarinnar, er annað hvort sama um kirkjuna eða á móti henni. Og það hefur alltaf verið þannig. Kirkjan hefur nánast ekkert vald lengur, og hefur ekki haft í meira en öld.

Alvöru vald hefur svo enginn sá sem þarf að undiroka aðra til að ná þessu valdi sínu, blekkja þá eða misnota. Þannig vald er gerfi-vald og þeir sem þrá það í valdafíkn sinni gera það afþví þeir eru án raunverulegs valds, stjórnlausir í eigin neikvæðni og geðflækjum. Alvöru vald sem leiðir til einhvers sem raunverulegt er, á uppsprettu sína í því að hafa vald yfir sjálfum sér, og þarfnast ekki neins frá öðrum til að vald þetta viðhaldist. Ekki er allt vald eins eða sömu gæða. Confúsíus sem hafði bæði veraldlegt og raunverulegt vald sagði að það erfiðasta fyrir nokkurn mann væri að sigra sjálfan sig, erfiðara en að sigra heiminn. En þeim sem tekst það, þeir geta sigrað heiminn. Því miður kjósa flestir að eyða æfi sinni og starfskröftum í allt nema eina verkefnið sem er þess virði að vinna það og eina sem leiðir til neins: að ná valdi yfir sjálfum sér, tilfinningum sínum, hugsunum, gerðum og afstöðu.

[Loftur Altice Þorsteinsson (IP-tala skráð) 25.4.2011 kl. 11:35]

Það er eðlilegt að boðberi trúar sem byggir á undirgefni og auðmýkt tali um að almenningur eigi að fyrirgefa valda-aðlinum. Kristin kirkja hefur alltaf verið tæki hins volduga til að undiroka hinn vanmáttuga. Biskupinn segir:

 

»Við megum ekki við því öllu lengur að sitja föst í vantrausti og tortryggni...Reyndar er agaleysið og virðingarleysið okkar mesta böl og ein helsta orsök ófara okkar, agaleysi og virðingarleysi sem allt of víða má sjá merki um. Reiðin hefur líka eytt og tært og brotið niður traust til þeirra grunnstoða og stofnana og embætta sem heilbrigt samfélag hlýtur að byggja á.«

 

Þarna er biskupinn að tala niður til alþýðunnar og segja fólki að hlýða. Alþýðan megi ekki sýna valda-aðlinum: »vantraust, tortryggni, agaleysi, virðingarleysi eða reiði«. Þarna er formúlan »fyrir heilbrigðu samfélagi« þar sem almenningur lýtur í duftið fyrir »grunnstoðum og stofnunum og embættum«.

 

Af hverju segir biskupinn ekki, að það hafi verið vilji Gvuðs og Maríu að landsmenn samþykktu Icesave-III-lögin? Af hverju segir hann ekki að hann sjálfur, boðberi hinnar einu sönnu trúar, hafi gert eins og Vigdís Finnbogadóttir og kosið með valda-aðlinum gegn hagsmunum Íslendinga ?

 

 

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 25.4.2011 kl. 12:21]

Ágæti/ágæta P það er ekki furða þótt þú skrifir undir dulnefni miðað við steypuna sem þú lætur úrt úr þér.

Annað hvort hefur þú ekki lesið pistilinn eða þá að þú ert svo fullur/full fordóma að þú getur ekki áttað þig á innihaldinu.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 25.4.2011 kl. 12:58]

P ég held að þú skiljir ekki þetta hugtak "vald".

Þú segir: Alvöru vald sem leiðir til einhvers sem raunverulegt er, á uppsprettu sína í því að hafa vald yfir sjálfum sér, og þarfnast ekki neins frá öðrum til að vald þetta viðhaldist.

Hið veraldlega vald er kvikt fyrirbæri sem mótar félagslega formgerð og setur suma í áhrifastöður en aðra í stöðu undirokunar ef það er misnotað. 

Tilfinningar eru einnig kvikt fyrirbæri og koma fram í samspili við félgaslegt umhverfi. Vissulega er ró og yfirvegun af hinu góða. Sá sem getur státað sig af því að búa yfir ró og yfirvegun á það oft því að þakka að hann býr við góðar félagslegar aðstæður og vernd.

Fólk sem er ofsótt eða verður fyrir svikum fer oft í tilfinningalet ástand sem einkennist af umróti og leit eftir skilningi og kyrrð. Fæstir nærast á reiðinni eða vilja gera það. Reiðin er hins vegar hluti af varnarkerfi einstaklinga. Spurningin er ekki hvort við eigum að vera reið eða ekki. Ef við erum reið þá erum við reið. Hins vegar er það einkenni hins sterka að hann nýtir reiðina til verjast græðginni, svikunum eða ofbeldinu. 

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 25.4.2011 kl. 17:23]

Það væri gaman ef biskup gæti útskýrt fyrir sauðsvörtum almúganum hvernig skuldið ekki neinum neitt varð að risavöxnu myntkörfuláni.

http://www.dv.is/frettir/2010/5/2/gudshus-i-snor-myntkorfulans/

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 25.4.2011 kl. 19:07]

Já Elín og mér skilst á fréttinni að  prestarnir hlaupi í öll verk, hvort sem það er í þrif eða frágang. Spurning hvort ekki myndi sparast meira með því að reka prestinn og láta ræstingarkonurnar hlaupa í hans verk.