ESB er ekki ríkisstjórnarmál

Það er ólýðræðislegt að gera ESB að stjórnarmyndunarmáli. ESB er mál þjóðarinnar en ekki stjórnmálamanna.

Það kemur í ljós í þessum stjórnarmyndunarviðræðum hvort stjórnmálaflokkar gefi skít í lýðræðið og þjóðina.

Það er heimskulegur málatilbúnaður að halda því fram að það að fara í aðildarviðræður sé eitthvert skref í endurreisn Íslands.

Ef Íslendingar fara í aðildarviðræður á að gera það af gagnsæi en ekki með einhverri þvælu um tilganginn.

Umboð til stjórnarmyndunar

Athugasemdir

[Kolla (IP-tala skráð) 27.4.2009 kl. 16:33]

ESB-umraæða Samfylkingarinnar er peppuð upp af fjórða valdinu - fjölmiðlaelítunni. Ekki er ég neinu nær hvort við eigum eða eigum ekki að sækja um.

[Haraldur Hansson, 27.4.2009 kl. 16:48]

Það er bara þannig að Evrópusambandið vill ekki fara í viðræður við ríkisstjórn sem er klofin í afstöðu sinni. Þess vegna verður þetta alltaf ríkisstjórnarmál, hvort sem okkur líkar það betur eða verr.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 27.4.2009 kl. 16:58]

Haraldu þú ert í raun að færa rök fyrir því að þjóðin eigi að kjósa um hvort farið verði í aðildarviðræður. Ríkisstjórnin getur ekki gengið heil til þessara samninga nema henni sé kunnugt um afstöður þjóðarinnar.

Eða getur þjóðin gegnið til viðræðna klofinn frá þjóðinni?

[Haraldur Hansson, 27.4.2009 kl. 17:08]

Ég er ekki að reyna að "færa rök" fyrir neinu, heldur benda á að Evrópusambandið tekur viðræður alvarlega og setur sér ákveðnar vinnureglur.

Annars er Eiríkur Bergmann með bloggfærslu í dag um þetta. Hann er Samfylkingarmaður og Evrópusinni svo ekki dregur hann upp mynd af hindrunum að óþörfu.

[Pálmi P. (IP-tala skráð) 27.4.2009 kl. 17:22]

Þjóðin kýs alþingi til að vinna að sínum málum, út frá alþingi myndast ríkissthjórn til að framfylgja vilja þingsins, ekkert fer þar í gegn af ef þingmenn skynja að meirihluti sé ekki fyrir því, þannig er framkvæmd á lýðræðislegri stjórnarskrá landsins í framkvæmd, það er staðreynd.

Það er skylda ríkisstjórnar að vinna að framfaramálum þjóðarinnar.  Í rúmlega 300þús. manna ríki er auðvelt fyrir alla að vita vilja meirhluta þings og skynja andann sem blæs hjá fólki utan þings, til þess eru margar leiðir og flestar nýttar af öflum sem standa bæði innan og utan þings og stjórna. 

Ef það er valkostur að fara í EB, hvað þá ef það er sannfæring margra utan og innan þings að það sé umtalsvert hagræði, hvað þá meir, til framtíðar, þá á að vinna að því.  Það er við þær aðstæður beinlínis skylda alþingis að ná fram öllum spilum upp á borðið og öllum staðreyndum.  Það gerist ekki nema með viðræðum!  Að því frágengnu á að leggja allar staðreyndir málsins fyrir alþingi og síðan í framhaldinu fyrir þjóðina. 

Stjórmálamenn, fjölmiðlar og hagsmunasamtök munu sjá um að kynna kosti og galla, hver út frá sínum forsendum.  Þá fyrst hefur fólkið í landinu allt uppi á borðinu og getur valið og kosið!  Það er ógnareðli að halda því VALI frá þjóðinni, hvað þá á þessum tímum þar sem allt er í hershöndum.  Að ætla fólki að taka frumkvæði einu og sér og krækja í upplýsingar til að taka afstöðu, og/eða að kjósa um "viðræður" um eitthvað sem enginn veit hvað er, né um plúsa og mínusa er ekkert annað en að halda valinu við þær aðstæður "að óupplýstri þjóð"

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 27.4.2009 kl. 17:32]

Skoðanakannanir sýna að meirihluti þjóðarinnar er á móti inngöngu í ESB. Það hlýtur því að vera, samkvæmt málflutningi Pálma, ógerlegt fyrir þingið, ríkisstjórn að ganga til aðildaviðræðna.

 Ef stjórnmálamenn, fjölmiðlar og hagsmunasamtök Evrópusinna halda uppteknum hætti verður hér lítið um upplýsingar en því meira um hræðsluáróður, gilliboð og að hlutirnir verði teknir úr samhengi.

[Pálmi P. (IP-tala skráð) 27.4.2009 kl. 17:47]

Meinsemdinn er að nánast enginn "veit" hvaða skilmálar eru í boði við inngöngu í EB, kosti þeirra né galla.  Ef spurt væri; "villtu vita hvað Íslandi stendur til boða í samstarfi við Evrópuþjóðir?", þá vildu flestir vita það!, pottþétt!  Það væri allt eins hægt að spyrja hóp fólks; "viltu vinna á Madagaskar?" og ætlast til að fá rökrétt svar....líklega spyrðu flestir um kosti og galla, ávinning og hvað þeir þyrftu að gera til að komast þangað, til að geta tekið afstöðu.....ef svarið ætti að vera upplýsandi.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 27.4.2009 kl. 21:11]

Er ekki til einhver Rómarsáttmáli sem mætti byrja á að kynna þjóðinni?

Eða vill samfylkingin koma böndum á fólk áður en gengið er lengra?