Hver fjandinn er stöðurleikasáttmáli?

Þegar valdhafarnir ætla að leggja nýjar þrælabyrðar á þjóðina finna þeir gjarna upp ný orð sem hafa yfir sér fínt yfirbragð og enginn skilur.

Gylfi Arnbjörnsson sleppir engu tækifæri til þess að telja félagsmönnum trú um að það sé eitthvað eftirsóknarvert að gera Ísland að láglaunasvæði og opna það fyrir arðráni alþjóðafyrirtækja með innlimun í ESB.

Í fréttinni segir einnig:

ASÍ hefur gagnrýnt ríkisstjórn VG og Samfylkingar harkalega fyrir aðgerðaleysi, of lítið haf verið gert í þágu illa staddra heimila og fyrirtækja og of seint. ´

Persónulega finnst mér að ASÍ hafi sýnt almenningi  eða kjörum hans lítinn áhuga í vetur. Hvernig lýsir þetta "harkalega" sér?

Trúverðugt plagg

Athugasemdir

[Helga (IP-tala skráð) 10.5.2009 kl. 23:41]

Hér kemur meira sem er haft orðrétt eftir Gylfa í Morgunblaðinu:

„Mér líst vel á upplegg  (er sáttmáli ríkisstjórninnar "upplegg"?) ríkisstjórnarinnar og er vongóður um að fyrir miðjan júní verði hægt að koma í gegn ákvörðunum  (annaðhvort eru ákvarðanir teknar eða ekki!) sem geta dugað til þess að keyra hér niður vexti  (vextir eru lækkaðir og hækkaðir!) eins hratt og frekast er unnt. Jafnframt að ákvarðanirnar leiði til þess að fyrirtækin hér fái þrótt og horfi  (fólk en ekki fyrirtæki horfa) til framtíðar með jákvæðari augum  (augnaráð getur verið góðlegt en augu eru hvorki jákvæð né neikvæð), uppsögnum linni og fyrirtækin geti farið að ráða til sín fólk á ný. Þá fagna ég því að nú er aðild að Evrópusambandinu loksins komin á dagskrá. ASÍ hefur lagt áherslu á það sem mikilvægan þátt í aðgerðaáætlun, þannig megi ná trúverðugleika inn á okkar fjármálamarkaði  (og á mannamáli þá er þessi hugsun orðuð hvernig, Gylfi?) og í gegnum það, minnka þrýsting á krónuna,“ segir Gylfi Arnbjörnsson, forseti ASÍ.

„Við vorum búin að leggja upp ákveðna ramma  (hvað þýðir þetta?) að stöðugleikasáttmála og ríkisstjórnin tekur það eiginlega orðrétt inn í sín plön. Hún tekur okkur svolítið á orðinu  (það er ekki hægt að taka manneskju mismikið á orðinu!) og það er ágætt. Vinnumarkaðurinn er klár að setjast að þessu verkefni  (fólk sest að samningaborði en ekki að verkefnum!). Þá finnst mér yfirbragðið á þessu vera svolítið upplegg  (hér kemur annað "upplegg"!) að því að sameinast um að vinna okkur út úr vandanum. Það er mjög mikilvægt. Að sama skapi leggur ríkisstjórnin upp með plan, 100 daga áætlun, og ég held að það sé alveg rétt hugsun í því. Það er orðin löng bið eftir þessu og alveg vitað mál að það er komið að því að taka stórar ákvarðanir og keyra hlutina í lausnir  (afskaplega er akstur manninum hugleikinn. Hann er vonandi þokkalegur bílstjóri!).“

Það eru gömul sannindi og ný að sá sem vill fá að ráða hann talar mikið og lengi en innihaldið er oft rýrt.

[Daníel Sigurður Eðvaldsson, 11.5.2009 kl. 14:11]

Það er bara staðreynd að mjög margir stjórnmálamenn hafa lært rökfræði og er Davíð Oddsson án efa meistarinn í slíkri rökfræði. En slík rökfræði er bara því miður ekki að virka í dag og hefur enginn þolinmæði í að heyra ný orð til að fegra ákveðnar setningar eða orð sem gæti kostað þeim atkvæði. Ég tók upplýsingarýnis áfanga á þessari önn í mínu námi og tek ég sérstaklega eftir svona en hvað stöðuleikasáttmáli er veit ég ekki. Sama með þessa tilvitnanir Gylfa þá á ég erfitt með að útskýra þetta á mannamáli.

Ég get ekki séð neina skýrar lausnir í þessum stjórnarsáttmála.

[Elfur Logadóttir, 11.5.2009 kl. 14:34]

Jakobína, stöðugleikasáttmáli er sáttmáli þjóðarinnar um að ná og viðhalda hér fjármálalegum og félagslegum stöðugleika til lengri tíma.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 11.5.2009 kl. 14:49]

Já eða tilraun til þess að fá launafólk til þess að greiða skuldir Björgólfanna, Bakkavararbræðra, Heiðars Más, Ólafs Ólafsonar, Hannes Smárasonar o.s.frv.

Kannski þeirra hinna sömu og hafa verið einstaklega gjafmildir við samfylkingarstjórnmálamenn í gegnum tíðina.

[Elfur Logadóttir, 11.5.2009 kl. 14:59]

Hvaða argans bull er þetta Jakobína. Hafi þessir menn safnað einhverjum skuldum þá eru þær í gömlu bönkunum og ekki yfirfærðar í þá banka sem ríkið stofnaði.

Við erum vissulega í þeirri stöðu að þurfa að standa við ábyrgðir tryggingasjóðs innstæðna en það er líka vegna þess að sá sjóður var ekki nægilega sterklega uppbyggður. Að öðru leyti er launafólk ekki að greiða skuldir þessara manna, það er bara hrein rangfærsla.

Þjóðarbúið stendur illa, að hluta til vegna gerða þessara manna en einnig, og kannski fyrst og fremst, vegna gerða stjórnmálamanna við einkavæðingu og ákvörðun styrks á eftirliti með starfseminni. Það er langt frá því sami hluturinn og að segja að við þurfum að greiða skuldir þessara manna.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 11.5.2009 kl. 15:32]

Elfur skilningur þinn á skuldum er þröngur. Rétt eins og skilningur samfylkingarinnar er þröngur á hugtakinu "réttarríki" en eingöngu lítill hluti þjóðarinnar hefur aðgang að þessu ágæta réttarríki samfylkingarinnar. Þeir sem fá aðgang að "réttarríkinu" njóta mannréttinda og hafa leyfi til landráða.

Þjóðarbúið stendur illa vegna mútuþægni og greiðvikni við mútuþega í samfylkingu, sjálfstæðisflokki og framsókn. Svo einfalt er það.

[Elfur Logadóttir, 11.5.2009 kl. 16:00]

Málflutningur þinn er með ólíkindum Jakobína, með algjörum ólíkindum.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 11.5.2009 kl. 16:14]

Ég vil nú meina að atburðarrásin í samfélaginu sé frekar með ólíkindum og að einhverjir skuli leggja sig niður við að verja hana.

[Ómar Geirsson, 12.5.2009 kl. 22:28]

Blessuð Elfur.

Gaman að sjá lögfræðing koma undir nafni sem þorir að halda því fram að Ísland hafi ekki farið eftir tilskipun ESB um uppbyggingu Tryggingasjóðs Innlána.

Getur þú upplýst mig hvað grein tilskipunarinnar Ísland braut???

Treystir þú þér til að skrifa grein í Morgunblaðið þar sem þú útskýrir fyrir landslýð að þinn gamli kennari Stefán Már Stefánsson kunni ekki lögfræði og ætti að segja af sér sem prófessor í Háskóa Íslands?

Viltu svo í leiðinni útskýra af hverju starfsmenn ESB, sem eiga að fylgjast með því að lönd fari eftir tilskipunum Sambandsins, kunna ekki sín eigin lög því ef þú hefur rétt fyrir þér og Stefán Már er fúskari, þá hefðu þeir átt  að hóta Íslandi málsókn, strax og hin meinta "lögleysa" Íslands tók gildi fyrir nokkrum árum síðan.  Mér vitanlega gerðu þeir það ekki og því er Ísland allavega í góðri trú með sínar reglugerðir.  Þar að leiðir er skaðabótaábyrgin ESB ef Íslensku lögin voru ófullkomin eins og þú staðhæfir.

Treystir þú þér ekki til þess að svara þessum spurningum og skrifa greinina í Morgunblaðinu, þá dæmir þú þig sem bullara. 

Og ættir að hafa manndóm til að biðja Jakobínu afsökunar.

Kveðja að austan

[Elfur Logadóttir, 12.5.2009 kl. 22:58]

Ómar, ég er reyndar ekki viss um að ég hafi sagt að við höfum farið gegn tilskipuninni. Ég er ekki nægilega sérfróð um ítarleika þeirrar tilskipunar til þess að taka afstöðu til þess. Ég tók afstöðu til tryggingasjóðsins sem slíks og merking orða minna gætu allt eins átt við að tilskipunin væri ekki nægilega vel úr garði gerð, en það get ég heldur ekki sagt vegna þess að hana þekki ég ekki í þaula. Það sem ég veit og það sem ég sagði er að sjóðurinn var ekki nægilega sterkur til þess að þola svo stórt tjón sem varð. Ef hann væri nægilega sterkur, hefði hann haft þá fjármuni innanstokks sem þurftu til þess að bæta allt tjónið. Hver ber ábyrgðina á því að sjóðurinn var ekki nægilega sterkur kostar meiri lögfræðilega greiningarvinnu en ég hef þegar lagt í.

Annars ber ég mikla virðingu fyrir Stefáni Má, þó ég hafi aldrei lært hjá honum. Lögfræði mína lærði ég að mestu í Háskólanum í Reykjavík. Ég myndi aldrei halda því fram að Stefán Már kunni ekki lögfræði enda væri slík fullyrðing ekki sannleikanum samkvæmt. 

Hvað varðar starfsmenn ESB og Ísland, þá hafa starfsmenn ESB ekki forræði yfir Íslandi þar sem Ísland er aðili að EES samningnum en ekki að ESB. Það gilda aðrar málsmeðferðarreglur fyrir EES heldur en ESB, þó við þurfum að beygja okkur undir þeirra reglur.

Það er rökvilla í afleiðslu þinni í lokamálsgreininni. Það að ég samþykki ekki þínar forsendur gerir mig ekki að bullara. Það eru tiltekin svið mannlífsins sem ég hef sterkari þekkingu á en önnur og löggjöf um tryggingasjóði innstæðna á Evrópska efnahagssvæðinu er ekki mín sterkasta hlið - sérstaklega ekki frá Evrópuréttarsjónarmiði. Það þýðir samt ekki að ég sé bær til þess að meta hvort íslenski tryggingasjóðurinn stóðst það áhlaup sem á hann varð eða ekki. Því síður að hægt sé að stimpla málflutning minn í heilu lagi fyrir eina setningu sem sögð er í einni athugasemd um mjög þröngt lögfræðilegt atriði - þó vissulega hafi þetta lögfræðilega atriði haft gríðarstórar og miklar afleiðingar fyrir Íslenska þjóð.

Ég sé þessvegna enga ástæðu til þess að biðja Jakobínu afsökunar, enda hef ég ekki gert annað en eiga við hana rökræður um fullyrðingar sem hún skellir fram í sínum bloggfærslum og athugasemdum. Hafi menn ekki bein til þess að rökræða eigin fullyrðingar, má hugleiða hvort viðkomandi eigi yfirhöfuð að setja þær fram.

[Elfur Logadóttir, 12.5.2009 kl. 23:01]

"Það þýðir samt ekki að ég sé bær til þess að meta hvort"

Það vantar eitt "ekki" inn í þessa setningu, hún á að hljóða:

"Það þýðir samt ekki að ég sé ekki bær til þess að meta hvort"

[Ómar Geirsson, 13.5.2009 kl. 00:47]

Blessuð Elfur.

Ég skal viðurkenna að ég var grimmur.  En þú byrjaðir þinn málflutning gagnvart Jakobínu á því að saka hana um bull, þegar þú varst ósammála henni.  Þetta er ákaflega ófaglegt og líka annað orð sem ég ætla ekki að nefna því ég met það við þig hvað þú varst hrein og málefnaleg í svari þínu til mín.   Þess vegna skal ég halda mig á sömu nótunum.

Ég veit það að þú þekkir ekki nógu vel til tilskipunar ESB því annars hefði þú aldrei slegið fram þeirri fullyrðingu sem ég hæddist að.  Tilskipunin er ákaflega skýr og á Íslandi hefur ekkert lagaálit komið fram sem mótmælir niðurstöðu þeirra Stefáns og Lárusar Blöndal.  Heldur þú í eina mínútu í jafn viðkvæmu máli sem þetta er, að Samfylkingin hefði ekki fengið færa Evrópulögfræðinga til að hnekkja þeirra málflutningi því þegar ICEsave greiðslurnar koma þá er ljóst að þeir félagar héldu því fram í Morgunblaðsgrein, þann 2 feb. síðastliðinn, að Íslensk stjórnvöld  gættu ekki hagsmuna Íslands í mikilvægasta máli lýðveldisins, málið sem getur þýtt gjaldþrot Íslands ef allt fer á versta veg.

Við skulum athuga það að Stefán er ekki smákall eins og þú viðurkennir fúslega og í jafn mikilvægu máli, þar sem hann skrifar a.m.k. 4 greinar, sem í fyrsta lagi útskýra mjög vel lagalega stöðu Íslands gagnvart bretum og Hollendingum og einnig gagnvart ESB (greinin um skaðabótaábyrgð ESB því málið snýr að þeim en ekki EES) og í öðru lagi þá flengdu þeir einn af okkar bestu hagfræðingum opinberlega ( Yngvi Örn Kristinsson ) í grein sinni "lagatæknileg rök um innistæðitryggingar", Morgunblaðið 28.01, þannig að Yngvi stóð eftir sem bjáni, sem engu treysti sér til að svara og hefur aldrei aftur haldið fram sinni vitleysu opinberlega undir nafni, og í þriðja lagi þá fór þeir félagar langt með að saka utanríkisráðherra um landráð í greininni "Í hvaða liði eru stjórnvöld".  Ef Stefán fer með fleipur þá er honum ekki stætt að sitja áfram sem prófessor við opinberan Háskóla.  

En það hefur enginn þorað í kallinn.  Og hvað segir þér það?

En málflutningur þeirra félaga hefur mætt þöggun.  Þar sem Ísland er ekki bananalýðveldi, þá tekst svona þöggun ekki nema vegna þess að íslenskt fjölmiðlafólk er ákaflega vanhæft til sinna starfa.  Vafamál hvort það héldi vinnu á ensku héraðsfréttablaði en hins vegar er mikið lagt upp úr gagnrýnislausri fréttamennsku á fjölmiðlum Berlusconi á Ítalíu.  

En þetta er fullyrðing, byggð á gildismati, en ég spyr þig í hvað landi kæmist utanríkisráðherra lands upp með að þegja þunnu hljóði og neita virtasta lagaprófessor landsins um aðgang að lögfræðiályktun sem varða þjóðarhag?????????????   Hvað segir þetta okkur um Íslenska blaðamenn??????

Vanhæfir?  Getulausir??   Mútað???  Undir járnhæl eiganda????

Athugaðu að Stefán þarf ekki að hafa rétt fyrir sér en það þarf rök til að hnekkja málflutningi hans.  Rökin hvað við hefðu gert í þeirra spörum eru ómarktæk.  En það var eina efnislega sem kom fram í málflutningi ESB sendiherrans sem Guðmundur Gunnarsson vitnaði í á bloggi sínu þegar hann hélt fram svipuðum hlutum og þú.

Gætu að því líka að Ólafur Step, Moggastjóri hefur gætt sín vel á því að tala um pólitíska nauðsyn þess að semja um ICEsave, en ekki lagalega skuldbindingu, því hann vill ekki láta flengja sig eins og gert var við Yngva.  Fréttablaðið hefur hinsvegar reynt að halda svipuðu fram og þú en ekki einn einasti lögfræðingur hefur þorað að koma undir nafni til að rökstyðja skoðun blaðsins.  Blaðinu tókst að skrifa heila fréttaskýringu með bulli (Óli Kristján Ármannsson, að mig minnir 10. feb) þar sem heimildarmenn Óla gátu ekki komið fram undir nafni sökum tímaskorts.  Fyndnasta skýring ársins á nafnlausum rógi.

Og því fullyrði ég við þig að forsenda þín 

"Við erum vissulega í þeirri stöðu að þurfa að standa við ábyrgðir tryggingasjóðs innstæðna en það er líka vegna þess að sá sjóður var ekki nægilega sterklega uppbyggður."

er röng.  Óþarfi að trúa mér en ég vísa á Stefán.  Þú getur annaðhvort hringt í hann eða lesið greinar hans.  Þær eru allar til á Mogganum.

Og það er eðli rökfærslu að hún er röng ef fyrsta röksemd er röng.  Þannig er það bara.  

En ég gæti alveg haldið áfram lið fyrir lið ef þú vilt en ég er að fara að sofa og því miður rekur heilsan mig í bloggfrí næstu daga.  Þannig að þú mátt eiga síðasta orðið ef þú vilt.

Og mér finnst að þú skuldir Jakobínu afsökun.  Ég skal biðjast afsökunar á leiðindum mínum en þau voru að gefnu tilefni.

Kveðja,  Ómar Geirsson

PS.  Lausnin á styrk sjóðsins fólst í fjármögnun hans  og hún var fyllilega samkvæmt ESB tilskipun nr. 94/19/EB.  Vandinn er sá að hún gerði ekki ráð fyrir kerfishruni.  Og sambærileg lagaálit og Stefáns eru til í öðrum fjármálaráðuneytum Evrópu.