Þjóðin þarf að berjast fyrir sjálfstæði sínu

En hún er ekki að því

Íslensk stjórnvöld hafa farið þá óvenjulegu leið að þyggja ráðgjöf frá óvininum.

Þau þyggja ráðgjöf frá aðilum sem hafa hagsmuni sem stangast á við hagsmuni Íslensks almennings.

Alþjóðagjaldeyrisstjóðurinn bætir sífellt við kröfurnar og atferli hans er skýrt dæmi um að hann hefur engann áhuga á velferð þjóðarinnar eða hagsmunum þjóðarbúsins.

Hann hefur eingöngu áhuga á því að standa með svipuna og þvinga ríkisstjórnina til þess að hirða allt verðmætt af 60% þjóðarinnar.

ESB styður við bakið á Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Íslendingar hafa tvo valkosti og þeir eru að missa sjálfstæðið og dæmast í fátækt

eða að reka Alþjóðagjaldeyrissjóðinn af landi brott og fara að berjast fyrir sjálfstæði sínu og bættum lífskjörum.

Vill að AGS leggi spilin á borðið

Athugasemdir

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 26.7.2009 kl. 21:17]

Ég er farin  að efast um hvað orðið sjálfstæði þýðir í hugum sumra samlanda minna nú til dags. Mér finnst ég skynja að þýðingin sé að vera algjörlega út af fyrir sig hér á eyjunni sem kennd er við ís. Algjörlega án samskipta við umheiminn, án samvinnu við önnur lönd/þjóðir. Við tökum ekki þátt í neinu sem getur kallst alþjóðlegt samstarf vegna þess að það er svo fullt af vondu fólki í útlöndum sem vill ráða öllu og gleypa allt.

Þetta minnir mig á barn sem ekki hefur fengið tækifæri til að fara á leikskóla og læra að deila með öðrum börnum, bæði leikföngum, því að taka ákvarðanir og bara á mannleg samskifti yfirleitt.

Það er líka eins og mig minni að við værum einangruð í nokkur hundruð ár (það má kenna dönum um þann tíma) Hvað með það við vorum hér án samskifta og út af fyrir okkur. Auðvitað er þetta tómt bull, enda höfum við það best með góðum samskiftum, samvinnu og samstarfi við aðrar þjóðir. Þannig höldum við sjálfstæði okkar best með því að vera í samtökum eins og ESB með öðrum sjálfstæðum þjóðum. Þannig er raunveruleikinn, þó öðru sé haldir fram.

[Árni Gunnarsson, 26.7.2009 kl. 22:03]

Hólmfríður:   ...Algjörlega án samskipta við umheiminn, án samvinnu við önnur lönd/ þjóðir. Við tökum ekki þátt í neinu sem getur kallast alþjóðlegt samstarf vegna þess að það er svo fullt af vondu fólki í útlöndum sem vill ráða öllu og gleypa allt......!

Hvað kemur þer til að tala svona? Það er ósköp svipað því að segja að þú viljir giftast manninum í næsta húsi áður en þú þiggur af honum kaffisopa. Þér er áreiðanlega vel kunnugt um að við Íslendingar höfum lengi átt afar afar góð og gagnleg samskipti við þjóðir út um allan heim og erum í alþjóðlegu samstarfi, jafnt á sviði menningar og viðskipta auk þess sem við höfum gengið til samstarfs við bandalagsþjóðir ESB með EES samningnum.

En það er mikill fjöldi Íslendinga sem vill ekki afsala fullveldi þjóðarinnar og óskertu eignarhaldi yfir auðlindunum til annara þjóða. Og þeim fer fjölgandi sem leyfa sér að efast um vináttu þeirra sem leitast við að kúga okkur til að samþykkja skuldaviðurkenningu sem þjóðinni verður mjög líklega ofviða að standa í skolum með. Og þessi þjóð er fyrir allnokkrum áratugum orðin það þróuð í hugsun að það þykir ekki lengur bera vott um sérlega menningarlegt viðhorf að hengja myndir af útlendum kóngi upp á vegg, horfa á hana með aðdáun og segja með þunga:

"Mín upphefð kemur að utan!"

Reisn þessarar þjóðar mun ekki vaxa né vinum hennar fjölga við það að stjórnvöld hennar lyppist niður fyrir ofbeldishótunum. 

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 26.7.2009 kl. 22:41]

Já Hólmfríður það er lítil reisn í því að kyssa á vöndin.

það er heldur ekki mikið gagn í samskiptum við þá sem standa með vöndinn reiddan.

Nei ég segi högum okkur eins og siðmenntuð þjóð.

Látum ekki gera okkur það sem við myndum ekki öðrum gjöra.

[Júlíus Björnsson, 27.7.2009 kl. 06:10]

Það eru þúsundir 300.000 þúsund manna einingar út um alla EU sem hafa verið það síðan Stórborgir voru það sem skiptir öllu máli.  Í þeim samanburði hafa Íslendingar aldrei verið svo einangraðir. EU er ekki bara Stórborgir og Sólarstrendur. Einangrun almennings er í réttu hlutfalli við meðaltekjur hans í hverri einingu. Í EU heildinni eru þær ansi litlar að meðaltali miðað við þær Íslensku.

Ísland er hlutfallslegast minnst einangraðasta smáeining frá upphafi í heimi.   

Frændur mínir á Jótlandi höfðu það mikið verr en Íslendingar í Danska ríkjasambandinu eða efnahagsbandalaginu eins það kallast í dag til að byrja með. Kenndu þeir nálægðinni við Miðstýringuna um. Nú notar stóribróðir samtengt Seðlabankakerfi hver yfir sinni reiknistofu. Fjarlægðin bjargar almenningi ekki í dag frá einangrun. Nema segja upp EFTA aðildinni áður en það verður of seint.

Íslenska yfirstéttin samborðið við þær í Ríkjum Evrópu hafði það hinsvegar einn lakast þegar almúginn var ekki ferðafrjáls. Fjarlægðin gerði það að verkum að ferðalög Íslensku yfirstéttarinnar voru mikið færri yfir í nágranna ríkin af eðlilegum samgöngu ástæðum miðað við þær á meginlandinu. En viðdvölin oft lengri fyrir vikið.

[Júlíus Björnsson, 27.7.2009 kl. 06:17]

Hér komu Spánverjar, Englendingar og Frakkar og lituðu landan, og Íslendingar áttu í bréfaskiptum út um allan heim. Hlutfallslega mest alltaf. Þeir gátu komist úr lærðaskólanum hér í nám erlendis. Þá voru Íslendingar eftirsóttir námsmenn og gengdu hlutfallslega mörgum trúnaðarstörfum í Danmörku.

Lægri meðaltekjur almennings er það sem eykur einagrun hans. Hugsa rökrétt.