Webster vill ekki að Íslendingar borgi Icesave

...

Athugasemdir

[Ísleifur Gíslason, 20.10.2009 kl. 00:48]

Það sem ætti að gera er að setja á Debt Moratorium = frystingu skulda. Þannig borgum við þær skuldir sem við teljum okkur skylt að borga, þegar og ef við getum.

Áfram Ísland 

NEI við ESB  -  NEI við Icesave - NEI við AGS

Styðjum Samtök Fullveldissinna
http://www.fullvalda.is

http://fullvalda.blog.is/blog/fullvalda/

[Helga (IP-tala skráð) 20.10.2009 kl. 02:23]

Af hverju kemur trúin á okkur að utan - en við sitjum uppi með forsætis- og fjármálaráðherra sem draga úr okkur allan kjark ef við beygjum okkur ekki undir ESB, AGS og breska og hollenska nýlenduherra?

Fulltrúar þeirra sem bíða eftir að koma sér í ráðherrastóla, S og F, boða álbræðslur, útrýmingu fallvatna og uppþurrkun á varmaorku.

Það getur ekki verið að við eigum þetta skilið.

[Jón Valur Jensson, 20.10.2009 kl. 02:28]

Svo eru þau til í að láta Landsvirkjun upp í Icesave-gerviskuldirnar!

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 20.10.2009 kl. 11:43]

Það er greinilegt að þessi maður þekkir ekki til á Íslandi en samt þykist hann þess umkominn að gefa ráð!!  Bíddu , var hann hér í boði Framsóknar?  Það mætti halda það miðað við lýðskrumið í málflutningnum.  Nægir að nefna "þjóðnýtingu" seðlabankans! Hann heldur greinilega að Seðlabankinn sé einkafyrirtæki eins og í USA og flestum öðrum ríkjum. Svo þessi útópiska hugmynd um lestarkerfi og segulhraðlestir!! Og líka hugmyndin um að landbúnaðurinn skipti einhverju.

Veit þessi maður ekki að ef við lýsum einhliða yfir greiðslufalli þá stoppast öll milliríkjaverslun, við töpum öllum okkar nærmörkuðum fyrir fisk í ESB, allar skuldir verða gjaldfelldar og gengið að veðum með fullri hörku. Hvað verður þá um Landsvirkjun?  Ég held við ættum að gefa stjórnvöldum svigrúm til að starfa eftir þeirri einu raunhæfu endurreisnar áætlun sem í hendi er, þ.e áætlun AGS.

Ef í ljós kemur að við stöndum ekki undir erlendum skuldum þjóðarbúsins, þá skulum við taka á því að ráði færustu manna og í samráði við okkar vinaþjóðir. Ekki hlusta á farandspámenn og öfgatrúarmenn. Þeir sem blaðra hæst og vísa til þjóða eins og Argentínu máli sínu til stuðnings, halda því kyrfilega leyndu að samanburðurinn stenst ekki af þeirri einföldu ástæðu að við erum háð innflutningi svo atvinnulífið gangi, hér verður hvorki sóttur fiskur úr sjó eða stundaður landbúnaður ef ekki er hægt að kaupa olíu og bensín, öfugt við Argentínu sem er sjálfu sér nægt og ekki háð innflutningi.

Svona málflutningur er ekki það sem við þurfum. Það sem við þurfum er tími til að vinna okkur útúr bráðavandanum og kjark til að taka á kvótakerfinu, Því við eigum lausnir sem kosta ekkert nema kjark.  Aukning kvóta gæti aukið gjaldeyristekjur um 50-70 milljarða, gæti aflað ríkissjóði umtalsverðra tekna í formi auðlindaskatts og síðast en ekki síst skapað atvinnu fyrir þúsundir manna og lagað stöðu sveitarfélaga útum allt land .  Við þurfum nefnilega ekki meira áliðnað, okkar stóriðja felst í fiskinum og fólkinu. Fjárfestum í fólki en ekki steypu.

[Benedikt Gunnar Ófeigsson, 20.10.2009 kl. 13:26]

Jóhannes

hugmyndir um lestarkerfi og aukna matvælaframleiðslu eru ekki útópískar, þær eru það skynsamlegasta sem við getum gert. Slíkar framkvæmdir skapa verðmæti atvinnu og gjaldeyri. Bæði spara þessar aðgerðir gjaldeyri og við getum flutt út matvæli og þekkingu sem skapast við slíka uppbyggingu. Það þarf heldur ekki að þurrausa virkjanlega orku til að framkvæma þetta.

Argentína hætti ekki að flytja út vörur þegar þeir lentu í greiðsluþroti. Greiðsluþrotið í Argentínu varð til þess að landið gat greitt niður skuldir sínar með jákvæðum vöruskiptajöfnuði og það setti þá í mun sterkari stöðu til að semja um afskriftir. Íslenskt samfélag verður ekki tekið upp í skuld. Það er mjög ólíklegt að þvinganir í okkar garð endist mjög lengi ef til þess kemur. það er einfaldlega reynsla þeirra ríkja sem hafa lent í greiðsluþroti. Þetta eru fyrst og fremst innihaldslitlar hótanir. í kjölfar greiðsluþrots Argentínu fór VLF þar að vaxa mjög hratt og Argentínskt efnahagskerfi bjó við einn mesta vöxt allra á vesturhveli. Þetta var vöxtur sem er sjálfbær, hann byggðist fyrst á auknum útflutningstekjum en svo á aukinni verðmætasköpun og eftirspurn innanlands. Argentína er að sjálfsögðu ekki alveg  sambærileg við Ísland en sagan þaðan veitir samt ákveðnar vísbendingar.

Málið er við erum að komast í vítahring þar sem ekki er einu sinni hægt að greiða vexti nema með erlendum lántökum og það er staðreynd að slíkt er ekki sjálfbært og getur einungis virkað til mjög skamms tíma.

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 20.10.2009 kl. 14:04]

Benedikt, þú gleymir því eins og svo margir hve lítill markaður Ísland er. Jafnvel sprotafyrirtæki eins og Saga Medica, viðurkenna að örmarkaður eins og hérna stendur ekki undir rannsóknum og þróun. Það er það sem ég sagði, Við megum ekki loka á útlönd með einhliða ákvörðunum með því lokum við á möguleika okkar til að komast útúr þessum tímabundnu erfiðleikum. Það er margbúið að fara yfir hagkvæmni lestarsamgangna, Við erum einfaldlega of fámenn. Eins með landbúnaðinn, við lifum ekki á að framleiða bara og selja innanlands.

Okkar nærmarkaður er í ESB og það er það sem myndi lokast. Hugmyndir um fjarmarkaði eins og Asíu og Suður Ameríku eru ekki raunhæfar vegna flutningskostnaðar. Við vitum þetta allt og vitum að heiminum er skipt upp í tollasvæði sem markast af landfræðilegri legu en ekki útópískum hugmyndum einhverra rugludalla. Sjáum bara Kúbu, þeir eru einmitt í þeirri stöðu sem við gætum lent í.

[Benedikt Gunnar Ófeigsson, 20.10.2009 kl. 14:56]

Hluti af mínum rökum fólst í því að markaðir lokast ekki fyrir útflutning nema í einhverjum takmörkuðum, tímabundnum tilvikum. þetta er reynsla þeirra þjóða sem hafa lent í greiðsluþroti. Ég er ekki að segja að það sé léttvægt mál að fara í greiðsluþrot eða að það hafi engar afleiðingar. Það hefur hins vegar verið bent á að greiðsluþrot sé óumflýjanlegt. Við höfum einfaldlega ekki tekjur til að standa undir okkar skuldbindingum, sérstaklega ekki ef á að draga úr umsvifum í hagkerfinu eins og allt stefnir í. Í því tilfelli er betra að fara í greiðsluþrot  strax. Kostnaðurinn af því að skera niður velferðarkerfið er of mikill.

Það á að sjálfsögðu að semja við lánadrottna, en það þarf að setja þeim mörk. Íslenskt velferðarkerfi á ekki að vera undir í þeim viðræðum eins og það er núna.

Argentína reyndi að viðahalda greiðslum á sínum lánum með þeim afleiðingum að VLF dróst saman um 20% á fjórum árum og fátækt jókst úr 18% í 42% á sama tímabili. Er það ásættanlegur kostnaður? 

Kúba er vont dæmi því að Kúba hefur í raun verið haldið í herkví Bandaríkjanna, sem er megin ástæðan fyrir ástandinu þar. Slík staða er mjög ólíkleg hér, ég sé ESB ekki standa í slíkum hryðjuverkum gegn EES þjóð. Það er einfaldlega, pólitískt, of hættulegt.

[Jóhannes Laxdal Baldvinsson, 20.10.2009 kl. 15:08]

Erum við ekki báðir að leggja útaf orðum þessa Weber's?  Hann mælir með að við borgum ekki Icesave eða aðrar skuldbindingar einhliða!!  Ég var að færa rök fyrir hversu hættuleg slík hugsun er.  Einhliða yfirlýsing um greiðslufall mun örugglega hafa í för með sér mótaðgerðir og þarmeð efnahagslegar refsiaðgerðir og lokun markaða sem eru okkur lífsnauðsynlegir og aldrei sem nú.

Ef allt fer á versta veg þá er betra að leysa málið í samstarfi en ekki einhliða. Lánadrottnar Argentínu voru ekki þeirra aðal viðskiptalönd svo það er ekki samanburðarhæft