Í eðli sínu rangur

...hafði Einar Már um Icesave samningin að segja og ég tek undir það.

Hvers vegna Steingrímur setur þú ekki ný lög?

Lög sem hljóða eitthvað í þessa veru:

Þegar einkafyrirtæki fara á hausinn þá er fyrst gengið að eignum ábyrgðarmanna. Eigur þeirra teknar upp í gjaldþrotið og síðan má skoða hvort Ríkið hlaupi undir bagga.

Einar Már sagði eitthvað í þessa veru en þetta er grundvallarspurning.

Ríkisvaldið gat sett neyðarlög til þess að bjarga stóreignafólki með þeim afleiðingum að ríkisstjórnin er komin í hatrammt stríð við alla Evrópu.

Hvers vegna er ekki hægt að setja önnum neyðarlög sem gera mönnum kleyft að takast á við glæpamennina sem léku sér með eignir landsmanna eins og þær væru þeirra eigin?

Icesave-skuldbindingarnar ekki hættulegastar

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 30.6.2009 kl. 01:40]

Ég vil vita strax hvað þetta nærtæka hættulega sem getur knésett okkur er.  Ég verð ekki róleg fyrr en ég veit þetta. 

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 30.6.2009 kl. 02:10]

Það er orðið rosalega pirrandi hvernig þetta fólk talar í hálfkveðnum vísum.

Gefa hitt og þetta í skyn. Engan veginn boðlegt.

[Arinbjörn Kúld, 30.6.2009 kl. 02:29]

Jamm, hvað er það nærtækasta?

[Júlíus Björnsson, 30.6.2009 kl. 03:06]

Þetta er í raun einfalt að skilja.

Þegar einkabanki hrynur bera stjórnendur [eigendur] fyrstu ábyrgð.[Samkvæmt alþjóðlegum almennum skilningi og tilskipun EU]

Hér hrundu allir bankarnir eða kerfið að banki tryggingarsjóðnum af sömu ástæðu. Sem flestir tekja glæpsamlega, fjármagnsflutningar, skattasvik, og féflettingar fjárfesta með óraunhæfum ávöxtunarkröfum og villandi upplýsingum um val verðbréfa. [Sviðsettar vinsældir og eftirspurn en þagað um hagnaðarferil úr daglegum rekstri].

Framferði sem hefur skaðað orðspor þjóðarinnar og efnahag að því marki sem flestir flokka undir landráð. 

Sólrún og Geir gátu strax í upphafi komið í veg fyrir þetta og gengið að þeim sem frömdu og málið var auðleysanlegt á EU mælikvarða.

Verðið sem Bretar láta okkur borga fyrir að hylma yfir alþjóðaglæpamönnum er í samræmi. Blackmail bak við tjöldin.

Það eru í raun þeir sem geta ekki handtekið þá sem féfléttu sem óttast dómstóla, Bretar eru refir frá fornu fari og samkvæmir sjálfum sér.

Stjórnmálamenn sem njóta velvildar Nefndarinnar í Brussel þurfa víst ekki að óttast um að eiga salt í grautinn og það er annað og flóknara mál.  

Það er aldrei of seint að breyta rétt. 

[Júlíus Björnsson, 30.6.2009 kl. 03:31]

Breska ævintýrið gekk út á að lofa hagsýnum sparifjáreigendum minnst 1% hærri innláns ávöxtun en giltu á markaði.

Breti með Milljón pund til fjárfestingar til 30 ára með 2% ávöxtun hefur í hendinni 1,8 milljón pund.

Hinsvegar ef ávöxtunin er 3% þá hefur hann 2,4 milljón pund í hendi eftir 30 ár. Sem er 30% hærri upphæð til útborgunnar.

Tilboð sem enginn gat hafnað eftir að Breskir stjórnmálamenn höfðu gefið grænt ljós.

Samkeppni Bankar á Bretlandi hljóta að hafa tjúllast.  

Þetta heitir að féflétta eða gera efnahagsárás að mínu mati. Spratt upp af þörf þegar lánalínur lokuðust og  búið var að þurrausa Ísland?

[Júlíus Björnsson, 30.6.2009 kl. 05:05]

Hér hrundu allir bankarnir eða kerfið aðilar einkatryggingarsjóðsins af sömu ástæðu. Sem flestir telja glæpsamlega, fjármagnsflutningar, skattasvik, og féflettingar fjárfesta með óraunhæfum ávöxtunarkröfum og villandi upplýsingum um val verðbréfa. [Sviðsettar vinsældir og eftirspurn en þagað um hagnaðarferil úr daglegum rekstri].

[Haukur Nikulásson, 30.6.2009 kl. 06:49]

Góðir punktar. Eftir allan þennan tíma gang menn alls staðar lausir... nema Lalli Johns.