Stóriðjan á Íslandi skekkir dæmið

Stór hluti landsframleiðslunnar er vegna framleiðslu sem skilar litlu í þjóðarbúið

Stóriðjan á Íslandi flytur inn gríðarlegt magn af hráefni og sniðgengur skatt á Íslandi með því að móðurfélögin erlendis færi skuldir á félögin á Íslandi. Tekjur eru færðar á frá íslensku dótturfélagi til erlends móðurfélags í formi vaxtagreiðslna.

Þannig tekst stóriðjuinni að koma í veg fyrir að arður sé skilin eftir í íslensku þjóðarbúi.

Stóriðjan hefur einnig valdið þjóðarbúinu og gjaldmiðlinum stórfelldum skaða með því að braska með gjaldeyri. 

Gylfi: Jákvæð mynd frá AGS

Sama hugsunin og í aðdraganda bankahrunsins

Það má ekki vekja athygli á hættu því að getur skaðað ímyndina.

Skítt með þá sem verða fyrir barðinu á fjárhagslegum eða jarðfræðilegum hamförum.

Áhætta er hugtak sem stjórnmálamenn ættu að fara að læra og það er grundvallarskylda að undirbúa almenning og styrkja varnir gagnvart hættu jafnvel þó hún sé ekki afgerandi mikil.

Ég hef aldrei heyrt neinn jarðeðlisfræðing fullyrða að Katla eigi ekki aftur eftir að gjósa og ég held að það sé hollt að stúdera þá sviðsmynd og fræða almenning um hugsanlegar afleiðingar.

Ég held að óvissa og úrtölur, leynimakk og annað makk sem mun skaðlegra andlegri heilsu almennings og ímynd landsins en heilbrigð og opin umræða.

Skynsamlegast hlýtur að vera að benda á staðreyndir eldgosa á Íslandi í sögulegu samhengi, t.d. að enginn hafi látist af völdum eldgoss á síðustu öld jafnvel þó þau væru algeng og jafnvel nærri mannabyggðum. 

 

Mynd: Ómar Ragnarsson

Óþarft að skapa óróa og hræðslu

Lög um mútugreiðslur til opinberra starfsmann

109. gr. laganna, sbr. 33. gr. laga nr. 82/1998, orðast svo:
     Hver sem gefur, lofar eða býður opinberum starfsmanni gjöf eða annan ávinning til að fá hann til að gera eitthvað eða láta eitthvað ógert sem tengist opinberum skyldum hans skal sæta fangelsi allt að 3 árum eða sektum ef málsbætur eru fyrir hendi.
     Sömu refsingu skal sá sæta sem beinir slíku að erlendum opinberum starfsmanni eða starfsmanni opinberrar alþjóðastofnunar í því skyni að ná eða halda viðskiptum eða öðrum ótilhlýðilegum ávinningi í alþjóðaviðskiptum.

Sigurður Kári þáði 750 þús af Björgólfi Thor í gegn um Landsbankann eftir að hann var einkavæddur.

Sigurður Kári opinberaði líka sérlega dómgreind þegar gerði frumvarp um sölu á áfengi í sjoppum að umræðuefni á Alþingi eftir bankahrun. 

Óli Björn og Sigurður Kári taka sæti á þingi

Ætlar Björgólfur að borga Icesave reikninginn...

...eða ætlar hann að láta börnin okkar um það?

Eftirtaldir aðilar þáðu mútur, fyrirgefið styrki af Björgólfsfeðgum eftir að bankinn var einkavæddur:

Steinunn Valdís Óskarsdóttir –3.500.000               FYRRVERANDI BORGARSTJÓRI

Kristján Möller –1.500.000                                   NÚVERANDI RÁÐHERRA

Össur Skarphéðinsson –1.500.000                        NÚVERANDI RÁÐHERRA

Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir] –1.500.000         FYRRVERANDI RÁÐHERRA

Björns Bjarnason –1.500.000                               FYRRVERANDI RÁÐHERRA

Guðlaugur Þór Þórðarson –1.500.000                  FYRRVERNDI RÁÐHERRA

Kristrún Heimisdóttir –1.000.000                          FYRRVERANDI AÐSTOÐARM. RÁÐHERRA

Guðbjartur Hannesson –1.000.000                    
Guðfinna S. Bjarnadóttir –1.000.000

Björgvin Guðni Sigurðsson –1.000.000                FYRRVERANDI RÁÐHERRA

Verður ekki að spyrja hvers vegna Björgólfur Thor hefur verið farin svo mjúkum höndum eftir fall bankanna? Í gegnum bankann sinn hefur hann stungið tugum milljóna í vasa stjórnmálamanna.

Skilgreining á orðinu mútur á Wikipedia:

Bribery, a form of pecuniary corruption, is an act implying money or gift given that alters the behavior of the recipient. 

Lánin verða gerð upp

Þótt fyrr hefði verið

Ræða á Austurvelli í dag:

Þetta er ekki mér að kenna. Ég ber ekki ábyrgð. Ég vissi ekkert. Það var ekki talað við mig. Ég fattaði ekki neitt. Enginn hlustaði á mig. Já, þau eru fleyg orð stjórnmála- og embættismanna sem verja gerræðislega hegðun og vanhæfni í aðdraganda hrunsins.

Formaður Sjálfstæðisflokksins, flæktur í vafninga fortíðar,  segir okkur að forysta Sjálfstæðisflokksins sé ekki spillt heldur þvert á móti, þjóðin bara vond. Hann lætur ekki þar við sitja en segir, að vond þjóð ali af sér vonda þingmenn. En hvernig verður ein þjóð svona vond þjóð? Þurfa foringjarnir ekki að svara þeirri spurningu?

Þeir sem keyrðu samfélagið í þrot og gerðu þjóðina að úrhraki meðal annarra þjóða sendu frá sér skilaboð. Þjóðinni var falið að vera æðrulaus og bjartsýn því nú væri því lokið sem Biskup Ísland kallaði velferðarkreppu. Já ráninu var lokið. Bankaeigendur og börn stjórnmálamanna og börn embættismanna, makar stjórnmálamanna og embættismanna höfðu skrapað bankanna að innan og komið ránsfengnum í tryggt skjól. Já þetta var tær snilld en eftir situr almenningur í skuldaánauð. Rannsóknarnefnd Alþingis var sett á laggirnar en því verkefni var stjórnað af ríkisstjórn sem keyrði þjóðarbúið í þrot af því að hún vissi ekki neitt. fattaði ekki neitt og bar enga ábyrgð.

Stjórnmálamenn vísa nú til þess að frelsinu fylgi ábyrgð og heimfæra sökina á bankamenn sem lúra á ávinningi sínum af bankaránum á Tortóla. Fylgir því ekki ábyrgð að sitja í ríkisstjórn sem setur landið á hausinn? Rannsóknarskýrslu Alþingis var frestað þrisvar á meðan skuldir fjárglæframanna voru afskrifaðar og fyrirtæki færð aftur í þeirra hendur.

Eftir að fúnar stoðir samfélagsins hrundu hafa hafa stjórnmálamenn rótað í fúaspýtum í tilraunum til þess að endurreisa hið liðna og skapa ný gróðatækifæri fyrir þá sem njóta velvildar. Í framtíðarsýn þeirra felst aukin skuldasöfnun, áframhaldandi leynimakk, þöggun og forheimskandi áróður.

Íslensk stjórnsýsla er frumstætt fyrirbæri. Menn hittast í myrkum bakherbergjum og makka á laun um mál sem varða velferð og sjálfstæði þjóðarinnar. Viljum við slíkt stjórnarfar? Nei.

Stjórnmálasaga Íslands hefur einkennst af alræði fárra, foringjahollustu og klíkuskap. Undir styrkri forystu Sjálfstæðisflokks hafa stjórnmálamenn þróað samfélag sem elur á spillingu, vanhæfni og óréttlæti. Árið 2010 einkennist Íslenskt stjórnarfar af meinsemdum sem hreiðrað hafa um sig frá stofnun lýðveldis á Íslandi. Í nútímasamfélagi vinnur þetta stjórnfar gegn framþróun, dregur hrægamma að rústum þjóðarbúsins og hefur skapað fátækt meðal stórs hluta almennings í landinu.

Þeir sem kölluðu ógæfuna yfir þessa þjóð, sem þeir hafa kallað vonda þjóð eða bara alls ekki þjóð, benda nú hver á annan. Krafa okkar er að þeir sem leiddu ógæfu yfir þjóðina líti í eigin barm.

Höfuðmeinsemd íslenskra stjórnmála er að finna í flokksræðinu og þeim valdamúrum sem foringjar flokkanna hafa reyst um völd sín. Þetta er hið viðkvæma mál sem fáir hafa viljað ræða. Valdhafar vilja ekki missa hækjuna sem heldur þeim uppi.

Valdamúrar stjórnmálaflokkanna viðhalda stöðugu niðurrifi kerfisins, skaða almenning og ala á hugmyndafræði sem vinnur gegn framþróun. Foringjarnir sækjast eftir samskiptum við veiklynda einstaklinga sem þeir beita fyrir sig í viðhaldi valdsins. Foringjarnir safna um sig einstaklingum sem eru í góðum tengslum við peningavaldið, sem sverja hollustu við foringjann, lúta honum af auðmýkt og gagnrýna ekki hið ríkjandi fyrirkomulag. Foringjarnir þrýsta til hliðar fólki sem gagnrýnir ríkjandi fyrirkomulag.

Embættismannakerfið er sýkt af varðhundum stjórnmálanna og hugtakið réttarríki er notað á tyllidögum þegar verja þarf þá sem rændu þjóðarbúið. Klíkuráðningar í hæstarétt er í raun ein alvarlegasta aðförin að réttarríkinu.

Samtvinnun af ýmsu tagi milli stofnana samfélagsins er meinsemd sem verður að uppræta. Spilling er meinsemd sem grafið hefur um sig í hagsmunasamtökum og lífeyrissjóðum. Byggingaverktakar hafa mútað stjórnmálamönnum og svæði í borginni okkar eru eins og ruslahaugar eftir umgengni aðila sem hafa notið velvildar stjórnmálamanna. Og enn eru þeir á ferðinni. Nú á að verja lífeyrissjóðum landsmanna til þess að halda uppi gróðastarfsemi fyrir byggingaverktaka í stað þess að verja lífeyrissjóðunum í þjóðhagslega hagkvæm verkefni.

Ef við lítum til þess sem er að gerast í dag vekur það litlar vonir um umbætur. Stjórnmálamenn lögleiða mútur til stjórnmálaflokka og einstaklinga. Leynd hvílir yfir styrkjum til einstaklinga í prófkjörum? Fjölmiðlar eru í eigu útrásarvíkinga, LÍÚ og annarra hagsmunaaðila. Til þess að styrkja völd sín veitir fjórflokkurinn hátt í milljarð til eigin flokka úr vasa skattgreiðenda. Engum fjármunum er varið til þess að styrkja sjálfstæða fjölmiðlun.

En við verðum að spyrja okkur þeirra spurningar hvers vegna höfuðvígi spillingarinnar sem finna má í starfsháttum fjórflokksins fær ekki meiri athygli í skýrslunni.

 

	Þorgerður stígur til hliðar
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Forðuðu eingin fjármunum og sökktu svo skipinu

Siðleysið í bönkunum og hegðun tiltekinna einstaklinga virðist ekki ætla að fela í sér mikinn lærdóm. Elín Sigfúsdóttir forðaði eigin sparnaði og hefur verið verðlaunuð fyrir ósiðlega hegðun. Fyrst með því að hún var gerð að bankastjóra Landsbankans en síðar réði Steingrímur J. Sigfússon hana sem forstjóra Bankasýslunnar.

Ég get ekki látið vera að velta fyrir mér hvort það geti yfir höfuð orðið nokkrar breytingar í íslensku samfélagi á meða þeir sem högðuðu sér eins og sóðar í aðdraganda hrunsins er treyst fyrir stöðum sem færa þeim áhrif. 

Núverandi ríkisstjórn er í raun að leggja blessun sína á sóðaskapin með tregðu sinni til þess að stuðla að gagngerum breytingum. 

„Skynjuðu að dansinum var að ljúka“

Viðmið kapítalismans ríkjandi á Íslandi

Ágallar í íslensku stjórnarfari taka stöðugt á sig nýjar birtingamyndir. Á Íslandi hafa stjórnmálaflokkar leitast við að flétta valdakerfi sín inn í stjórnsýsluna með klíkuráðningum og regluverki sem vinnur gegn áhrifum almennings á íslenskt stjórnarfar. Viðvarandi stríð og órói er afleiðing af bákni sem Sjálfstæðisflokkurinn skapaði í stjórnartíð sinni. Núverandi valdhafar hafa látið undir höfuð leggjast að efla skilning um kjarna vandans í íslenskri stjórnsýslu. Raunverulegar breytingar í stjórnsýslunni hafa verið nánast engar síðan ný ríkisstjórn tók við.

Umfjöllun í fjölmiðlum undanfarið varpar ljósi á tregðu sem er innrætt í hugmyndafræði hins ríkjandi valds. Athyglinni er beint að vondum kapítalistum en hugmyndafræði kapítalismans liggur eftir sem áður til grundvallar ákvörðunum ríkisvaldsins. Með því að einblína á einstaklinga og hunsa skoðun og endurmat á ríkjandi gildum er lærdómur af hruninu hindraður. Breytingar á hugarfari og ríkjandi viðmiðum þarf til að koma á raunverulegum umbótum í samfélaginu.

Þeir sem stóðu í framvarðasveit þeirra sem innleiddu hin kapítalísku viðmið létu hafa það eftir sér að fólk færi í biðraðir ef það fengi hlutina ókeypis. Vissulega á þetta við um þá sem hafa verið í framvarðasveit stjórnmála og banka en alþýðan er stolt og það brýtur niður einstaklinga að þurfa að þyggja ölmusugjafir. Það læðist um mig aumingahrollur þegar ég fylgist með fréttum af því að biðraðir vegna matargjafa lengist sífellt. Mér er fullkunnugt um að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn hefur ekki áhyggjur af því að fólk á Íslandi eigi líf sitt undir ölmusu og læðist að mér sá grunur að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn fylgist ekki með fjölgun barnarverndamála á Íslandi.

Ásýnd Íslands hefur borið hnekki vegna þeirrar niðurlægingar sem stjórnvöld hafa kallað yfir almenning í landinu. Hið kerfislæga óréttlæti sem Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkur innleiddu í íslenskt stjórnarfar er ríkjandi í meginatriðum enn í dag. Stjórnarfar á Íslandi í dag á lítið skylt við velferði, félagshyggju eða almenna velsæld. Til þess að núverandi ríkisstjórn geti tekið sér þessi hugtök í munn þarf hún að fara í gagngera sjálfskoðun og spyrja sig að því hvað þessi hugtök merkja. Það þarf hugrekki til þess að breyta en ekki síður skilning á kerfislægum vanda íslenskra stjórnmála. 

 

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir

Stjórnsýslufræðingur

Í skjóli leyndar þrífst spillingin

Mynd af forsetanum

Egill Helgason birtir þessa mynd af forseta Póllands ásamt tvíburabróður hans á bloggi sínu.

Kaczynski ferst í flugslysi

Afhenda þýfi í útvarpi allra landsmanna

Páli Magnússyni þykir ekkert óviðeigandi að taka við þýfi frá útrásarvíkingum til þess að auglýsa félög þeirra í útvarpi allra lansmanna.

Páll Magnússon telur gagnrýni Sigmars, "um að verið sé að lauma auglýsingum aftan að áhorfendum, hlustendum eða lesendum sem standa í þeirri trú að þeir séu að skoða efni sem byggir á ritstjórnarlegri ákvörðun", sé ómakleg og ósmekkleg. 

Gjöfin í Útsvari tæpast óviðeigandi

Við skulum sýna aðgát í nærveru Jóns Ásgeirs...

...Gætum þess að skaða ekki viðkvæma sál.

Minnumst þess að fjölskyldur á Íslandi eru að missa heimili sín.

Minnumst þess að fólk þarf að ganga í gegnum niðurlægjandi ferli til þess að afla fæðis fyrir sig og börn sín.

Minnumst þess að  börn stríða við sálræn vandamál vegna fátæktar fjölskyldna

Minnumst þess að ýmis félagsleg vandamál skapast vegna þess að almenningi er gert að greiða skuldir misyndismanna

En það skal ekki einblína á sökudólganna. Geir Haarde gaf fyrirmæli um að ekki skyldi persónugera vandann og kallaði þá sem eru ósáttir við þau fyrirmæli skríl. 

Björgólfur Thor, Jón Ásgeir og Pálmi í Fons þurfa ekki að hafa áhyggjur af fátækt barna sinna. Vandamál þeirra eru af öðrum toga og beinist að því að þeir hafa áhyggjur af því að þurfa að taka afleiðingum gjörða sinna. 

Frá því að bankarnir hrundu hafa ýmsir aðilar reynt að gera orðið "ábyrgð" merkingarlaust. 

Björn Bjarnason talaði ekki um glæpi eða afbrot heldur talaði hann um refsiverð athæfi. Björn hefur um árabil raðað dómurum í hæstarétt sem ekki eru valdir á forsendum faglegra hæfni. Aðilar sem skipaðir hafa verið í hæstarétt á þessum forsendum munu hafa vald til þess að ákvarða hvað sé "refsivert athæfi". 

Bakkar ekki með nein ummæli