Þýfið

Hrunið á Íslandi er á ábyrgð samfylkingar og sjálfstæðisflokks.

Stjórnmálamenn í stóru flokkunum eru á mála hjá úrtrásarvíkingum en samfylking verndar enn hagsmuni útrásarvíkinganna.

Lýður og Ágúst Guðmundsynir hafa mætt mikilli velvild hjá stjórnvöldum. Þeir fengu að kaupa Landsímann vægu verði. Davíð Oddson rétti Kaupþingi 520 milljarða úr vasa skattgreiðenda í október en hvað varð af þeirri fjárhæð?

Eignir Lýðs og Ágústs eru metnar á 78 milljarða í Bretlandi en þar eru þeir á lista yfir ríkustu menn eyríkisins.

Bræðurnir eiga ýmsar eignir á Íslandi s.s. Lyfju, Vís og megnið af Exista sem þeir hafa verið að reyna að taka yfir.

Í haust þegar að bankarnir féllu þótti ástæða til þess að bæta peningamarkaðsbréfaeigendum og innistæðueigendum tap umfram tryggingar úr vösum skattgreiðenda. Skýringin "hætta var á að gert yrði run" á bankanna. Það hefur minna verið fjallað um að gert var "gjaldeyrisrun" á bankanna en menn flugu á einkaþotum sínum með fullar ferðatöskur af peningum úr landi.

Hvert skyldu 520 milljarðar sem Davíð af góðsemi sinni afhenti Kaupþingi en voru í eign skattgreiðenda farið?

Er ríkisstjórnin að reyna að ná þýfinu til baka?

Kanna lögmæti frestunar launahækkana

Glaður Össur!

Bretar koma fram stuðningi við samkomulag íslenskra stjórnvalda við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn.

Össur segir þann stuðning koma á góðum tíma.

Hvert er samhengið í þessu.

Þarf Össur stuðning Breta við samkomulags íslenskra við Alþjóðagjaldeyrissjóðinn?

Hvers vegna?

Ánægður með svör

Reka sendiherrann ...

...og ráða faglegann almannatengil í staðinn.

Það myndi skila umbótum til Íslendinga.

Ég held þó að stjórnmálamenn kunni bara að hugsa í hagsmunatengslum en ekki fagmennsku.

Íslendingar þurfa öfluga talsmenn erlendis

Fædd í skuldaánauð

Þau eru sæt þessi litlu grey. Í Reykjanesbæ stýrðu sérhagmunaöflin og hafa skuldsett bæjarfélagið um milljarða og skaffað mörgum vinum sínum arðbær verkefni.

Afleiðingarnar láta ekki að sér hæða. Atvinnuleysi mest á landinu í þessu litla samfélagi en bæjarstjórinn er hreykinn af því hvað hann er búinn að láta gera fínt í bænum.

Klæddu sig upp fyrir Íslending

Af kjölfestufjárfestum og hrekkjusvínum

Í haust vaknaði ég upp í leikhúsi fáránleikans. Kjölfestufjárfestir sem búsettur er í London var búin að hafa hundruð milljarða af breskum innistæðueigendum. Ég átti nú von á því að Bretar myndu verða reiðir við hann, heimta að hann borgaði skuldir sínar og reka hann úr landi.

Gordon Brown varð rosalega reiður enda mega Bretar ekki við því að missa svona mikla peninga. Þeir þurfa jú að geta haldið uppi hreppsómögunum í Buckingham húsinu í London enda góðir við aumingja sem geta ekki unnið.

Mér var nokkuð brugðið þegar að Gordon fór að heimta að börnin mín myndu borga skuldir kjölfestufjárfestisins. Geir og Solla vildu ekki tala við Gordon og finnst hann vera hrekkjusvín en Davíð varð fúll og vildi ekki borga skuldir fjármálasnillingsins og kjölfestufjárfestisins sem enn er auðfúsugestur í heimabæ fjárfrekustu hreppsómaga Bretlands.

Gordon sem er hrekkjusvín, eins og fram hefur komið, setti sig í samband við ESB og IMF og Hollendinga og lagði á ráðin með einelti aldarinnar en hann talaði ekki við kjölfestufjárfestinn sem hafði komið honum í þessi vandræði. Gordon hefur alltaf verið vingjarnlegur við kjölfestufjárfestinn og ráðlagði meira að segja sveitafélögum og góðgerðastofnunum að setja peningana sína inn á reikning hjá kjölfestufjárfestinum. Innistæðurnar á reikningum kjölfestufjárfestisins bólgnuðu því mjög hratt.

Kjölfestufjárfestirinn naut mun meira traust heldur en börnin mín sem ekki fengu að opna bankaútibú í Hollandi. Davíð var búin að segja Sollu og Geir frá því að bankarnir væru í djúpum skít en samt fékk kjölfestufjárfestirinn sem ekki naut trausts lengur að opna útibú í Hollandi og safna þar fullt af peningum. Hrein snilld!

Solla vissi strax hvað gera skyldi þegar að bankarnir hrundu. Hún var ekkert að uppnefna kjölfestufjárfestinn eða álasa honum fyrir kæruleysi sitt heldur setti traust sitt á vin Gordons hann Olle sem er mjög hrifin af auðlindum Íslendinga. Vinir hennar Sollu uppnefndu Íslendinga og kölluðu þá lýðskrumara og úrtölumenn þegar þeir reyndu að benda á að eitthvað væri óvenjulegt við þessar aðstæður. Geir var frekar dapur og pirraður á þessari heimsku þjóð og kallaði hana skríl og vildi ekki að hún væri að kvarta yfir kjölfestufjárfestinum og kallaði það nornaveiðar.

Birni fannst þjóðin líka vond og sendi sérsveit sína af stað og lét hana sprauta úða á vitleysingana sem voru ekki heima hjá sér að horfa á flatskjái sína sem þeir voru búnir að eyða 12.000.000.000.000 í að kaupa sér í góðærinu.

Skríllinn varð ekkert hrifin af háttalagi Geirs og vina hans sem höfðu þegið höfðinglegar gjafir frá kjölfestufjárfestunum og rak þá úr stjórnarráðinu. Kjölfestufjárfestirinn er búin að kaupa fullt af fjölmiðlum. Hann gefur stjórnmálamönnum voða mikla peninga og lætur fréttamenn plata fólk og ræður hverjir stjórna á Íslandi.

Skríllin sem horfir mikið á flatskjái sína og hlustar mikið á fréttamennina og fréttakonurnar ákvað að leyfa vinum hennar Sollu sem nutu líka gjafmildi kjölfestufjárfestanna að vera áfram í stjórnarráðinu. Gordon segir að Solla sé búin að lofa því að börnin mín skulu borga allar skuldir fjárfestisins og segist vera í liði með Dominic Krauss sem þrætir fyrir það að vera vinur Gordons enda er hægt að skammast sín fyrir minna.

Börnin sem eru að borga skuldir kjölfestufjárfestisins eru byrjuð að vera svöng en Jóhanna vill tala við Olle sem hefur heldur ekki viðurkennt að vera vinur Gordons og sem finnst við eiga svo fínar auðlindir. Olle á voða fín embætti sem hann gefur nokkrum einstaklingum ef við viljum leifa honum að kíkja á auðlindirnar okkar og hann getur greitt götur kjölfestufjárfestisins sem hefur verið voða góður við vini Jóhönnu. 

Öll nöfn í þessari sögu eru dulnefni en tilgangurinn með því er að vernda þá sem njóta bankaleyndar.

Ummælum Browns mótmælt

Mikið atvinnuleysi í ESB

Smá leiðrétting vegna bununnar sem gengur úr áróðursmaskínu ESB sinna.

ATVINNULEYSI Í ESB RÍKJUM, NÝJAR UPPLÝSINGAR OG INNAN SVIGA GAMLAR UPPLÝSINGAR SEM ÁRÓÐURSMASKÍNAN NOTAR:

Norðurlönd í ESB: Danmörk nú 5,7% (3,4 árið 2007); Finnland 7,6% (6,6); Svíþjóð 8,0% (3,5).

Minni ríki: Eistland 11,1% (4,7); Írland 10,6% (4,8); Kýpur 4,9% (3,7); Lettland 16,1% (4,9); Litháen 15,5% (5,4); Malta 6,7% (4,1).

Samkvæmt málflutningi áróðursmanna fyrir aðild Íslands að ESB snýst Evrópusambandið öðru fremur um vinnu og velferð. Atvinnuleysi í þessu fyrirmyndarsamfélagi mælist nú að meðaltali 8,9% yfir allt svæðið, jafnhátt á evrusvæðinu og utan þess. Framkvæmdastjórn ESB áætlar þessa dagana að atvinnuleysið fari í 11,5% að meðaltali um mitt næsta ár.

ESB löngu búin að ÁKVEÐA innlimun Íslendinga!

Þjóðaratkvæðagreiðsla er bara fyrirsláttur

Undirbúningur vegna inngöngu er langt á veg komin.

Ég sé ekki aðra skýringu á þessu en að valdhafar í Brussel fjármagni framtak samfylkingarinnar.

Hlutirnir væru ekki að gerast svona hratt að örðum kosti. Það þarf stórt bákn til þess að standa undir þessu.

Brown vinnur hratt og örugglega að því að herða hengingarólina að íslendingum.

Eignir þjóðarinnar gufa hratt upp fyrir tilstilli AGS

Málaliðar í samfylkingu standa sína plikt fyrir ESB.

Yfirvöld á Íslandi lofuðu að greiða Icesave innistæður að fullu!

...samkvæmt því sem Bretar segja.

Tryggingarsjóður innistæðna ábyrgist innistæður upp að 20 þús evrum.

Hvers vegna ætlar íslenska ríkisstjórnin að ábyrgjast innistæður umfram það sem lögmætt er?

Heimilin vanrækt fyrir ESB umræðuna

Góð mótmæli og ekki svo fámenn miðað við upphaf mótmæla í haust.

Ekki veitir af aðhaldi fyrir valdhafa þegar þeir vanrækja skyldur sínar við almenning.

Birti hér grein sem birtist í Smugunni fyrir stuttu:

Fólk kvartar undan skotgrafahernaði, lýðsskrumi og yfirborðskenndum umræðum um kosti og galla við inngöngu í ESB. Í kjölfar bankahrunsins í haust sparkaði Samfylkingin af stað ESB umræðunni en ég bíð enn eftir haldbærum rökum fyrir því hvers vegna þessi umræða er tímabær núna. Erfitt er að koma auga á hvernig aðild að ESB geti orðið þjóðarbúinu til heilla við núverandi aðstæður.

Óstjórn í efnahagsmálum þjóðarinnar undanfarna áratugi hefur nú birst okkur í hruni fjármálakerfisins, ónýtri krónu, óðaverðbólgu, atvinnuleysi, hruni atvinnuveganna, gjaldeyrisþurrð, okurvöxtum, ofurskuldum, háu vöruverði, vantrausti erlendis og háum sköttum svo eitthvað sé týnt til. Sérhagsmunagæsla spilltra valdhafa, langvarandi þöggun og gengdarlaus áróðursmaskína hefur skilið þjóðina eftir ringlaða og kvíðafulla.

Notfæra sér bágindin

ESB umræðan nú er skýrt dæmi um það þegar hagsmunahópar notfæra sér bágindi fólks til þess að kýla inn breytingum sem þeir hafa ekki náð fram áður. Þannig skynja ég þessa umræðu en ég skynja hana einnig sem yfirbreiðslu yfir vanhæfni ráðþrota valdhafa í ástandi sem þeir hafa ráðið illa við.
Skilyrði og forsendur til aðildarsamninga hafa aldrei verið eins slæm og nú. Í aðildarviðræðum munum við vera í stöðu fátækrar þjóðar með sögu um afleitt stjórnarfar.

Þegar við spyrjum okkur hvort aðild að ESB sé okkur hagstæð verðum við að kanna eðli þeirra vandamála sem þjóðarbúið stríðir við og spyrja okkur hvernig þessi vandamál verði leyst.
Evrópusinnar hafa haldið því fram að það auki traust á Íslandi ef Íslendingar gangi inn í stærra efnahagsbandalag. Þessu er ég ósammála. Ef við viljum öðlast traust og virðingu annarra þjóða þurfum við að styrkja okkur innan frá en ekki að ganga með betlistaf til Evrópusambandsins. Þá hafa margir sakað Evrópuandstæðinga um einangrunarstefnu en erfitt er að koma auga á að Ísland hafi verið einangrað utan Evrópusambandsins.

Víðar viðskipti en við Evrópu

Satt að segja er bankahrunið afleiðing þess að Ísland var of opið miðað við það frumstæða stjórnarfar sem hefur ríkt í landinu. Sem þjóð þurfum við að hafa velferð okkar í huga þegar við ákveðum hversu opið við viljum að þjóðfélagið sé og gera það út frá hagsmunum heildarinnar en ekki hagsmunum fárra. Ekki má gleyma að Ísland er í viðskiptum við fjölda þjóða utan Evrópu og möguleikar á samskiptum við aðrar þjóðir fjölþættir.

Alþjóðavæðingin hefur fyrst og fremst þjónað alþjóðafyrirtækjum sem hafa náð að leggja undir sig hagfræðilega rentu af auðlindum og dregið úr velmegun launafólks. Ríki sem standa höllum fæti við inngöngu í Evrópusambandið hafa átt í erfiðleikum með að sporna við yfirgangi alþjóðafyrirtækja eins og dæmi í Austurevrópu sýna.

Vandi Íslands er margþættur og langt mál að tíunda öll þau vandamál sem stjórnvöld þurfa að leysa með einhverjum hætti. Hætta á gjaldeyrisþurrð er eitt þeirra. Vextir af erlendum lánum þjóðarbúsins nema yfir 130 milljörðum á ári og þarf jákvæður viðskiptajöfnuður að standa undir greiðslu þessara vaxta. Það er grundvallaratriði að efla framleiðslu við þessar aðstæður. Það verður að byggja undir krónuna með því að auka verðmætasköpun í landinu. Athygli manna beinist nú mjög að vaxtastiginu og Jöklabréfum sem skapa gríðarlegan þrýsting á krónuna. Þetta er vandamál sem þarf takast á við en það má þó ekki horfa framhjá mikilvægi þess að efla innlenda framleiðslu og færa rentuna af auðlindunum til þjóðarinnar.

Sníkjupeningar án verðmæta

Menn í valdastöðum hafa hvað eftir annað á undangengnum áratugum gert afleita samninga við alþjóðafyrirtæki um afnot á auðlindum og með því fært rentuna af auðlindunum til erlendra aðila. Þessa gjörninga þarf að leiðrétta og gera það með auðlindasköttum.

Svo að ég vísi til þess sem Gunnar Tómasson hagfræðingur segir um peninga þá eiga þeir sér tvennskonar rætur, þ.e. í fjármálakerfinu og framleiðsluferlum. Peningar sem eiga sér rætur í fjármálakerfinu hafa engin verðmæti á bak við sig og valda verðbólgu. Hann kallar þá óværu eða sníkjupeninga. Peningar sem verða til í framleiðsluferlum hafa hins vegar verðmæti á bakvið sig. Verðmætasköpun styrkir krónuna. Verðmæti verða til með því að umbreyta auðlindum s.s. þekkingu, orku eða hráefnum í vöru eða þjónustu sem markaður er fyrir.

Það er langt ferli og erfitt að ná krónunni upp aftur en ef vel er haldið á málum er það gerlegt og í raun eini valkosturinn ef við ætlum að taka síðar upp erlendan gjaldmiðil.
Ég óttast það að Evrópuvæðing íslenska samfélagsins geti heft þessa uppbyggingu sem er nauðsynleg forsenda gjaldmiðilsskipa. Innrás alþjóðafyrirtækja sem hirða hagfræðilega rentu af verðmætasköpun mun festa landið í fátækt og ónýta krónu í sessi.

Til þess að ná upp skilvirkri verðmætasköpun á Íslandi þarf að uppræta lénsskipulagið sem hefur ríkt í landinu, afnema höft, gera eftirlitsstofnanir skilvirkar, afnema gjafakvóta og brask, ófrelsi og hreppaflutninga til höfuðborgarinnar. Efla þarf margbreytni og frelsi til atvinnusköpunar í byggðum landsins. Með sterka framtíðarsýn og samheldni mun þjóðin sigrast á erfiðleikum sem nú steðja að.

Kuldaboli bítur mótmælendur

Gordon Brown kjaftar af sér

AGS er handrukkari ESB og fleiri kerfa auðmagnsis. Þetta vita þeir sem hafa nennt að skoða atburðarásina í þaula.

Úrræðum sem beitt er miða að því að bjarga erlendum lánadrottnum og fjárfestum ásamt íslenskum fjármagnseigendum. Til þess að ná þessum markmiðum er verið að hnekkja þjóðina í skuldaánauð.

Heimslögregla kapítalismans