Þakka þér fyrir Eva Joly

Eva Joly er óspillt. Hún tekur skildur sínar alvarlega. Hún skilur græðgina sem stýrir þeim sem komist hafa til mikilla valda. Hún skilur að forsendur í fjármálakerfinu brustu og hún skilur að menn þráast við að draga af því lærdóm.

Það er í raun óraunverulegt hversu fátæk stjórnmálastéttin á Íslandi er af heilsteyptum einstaklingum sem geta tekið yfirvegaða afstöðu með velferð þjóðarinnar í huga.

Hvers vegna er ríkisstjórnin tilbúin til þess að þræða leið sem mun gera þessa þjóð að einni þeirri fátækustu í heimi?

Hvers vegna hafnar ríkisstjórnin algjörlega rökun og trúir blint á stofnun sem hefur skilið efir sig blóði drifna slóð hvar sem hún hefur haft viðkomu í heiminum.

Ef Icesave samningurinn verður samþykktur þá mun það festa þjóðarbúið í spíral sem mun leiða til þess að landið verður eitt það fátækasta í heimi. Kynslóðin sem er vaxtarsproti samfélagsins mun flýja. Alþjóðafyrirtæki halda áfram að fara ránshöndum um þjóðarbúið.

Hvað vakir fyrir samfylkingunni. Ætlar hún að ríkja hér yfir flaki þess sem einu sinni var samfélag í boði ESB?

 

Stöndum ekki undir skuldabyrði

Eva Joly enn til hjálpar

Ef farið verður að kröfum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, Breta og Hollendinga mun það gera Ísland að einni af fátækustu þjóðum í heimi segir Eva Joly.

Hún gagnrýnir Norðurlöndin og ESB harðlega fyrir fylgni þeirra við kröfur Breta sem eiga sér pólitískar rætur.

Grein Evu Joly hefur verið birt í fjórum erlendum fjölmiðlum.

Dómsdagsprédikun prófessorsins

Ég leit á fréttirnar á stöð 2 í kvöld og dauðbrá þegar ég hlutstaði á dómsdagsprédikun Þórólfs Mattíassonar. Maðurinn virðist vera haldinn einhverri ógnartaugaveiklun og sjá dauða og djöful í kjölfar þess að Icesave samningurinn verður felldur.

Ég hef séð Þórólf úttala sig í fjölmiðlum undir titlinum prófessor um málefni sem eru ekki á hans sérsviði, t.d. lögfræðileg málefni. Það dregur úr trúverðugleika hans sem prófessors þegar hann fer að tala um málefni sem hann, með fullri virðingu, hefur ekki sérfræðiþekkingu til þess að tjá sig um undir þeim titli.

Nú myndi ég ætla að Þórólfur hefði eitthvað vit á því hvað orðið ekonomísk renta þýðir. Ég myndi einnig ætla að hann skyldi hvað það þýðir þegar alþjóðafyrirtæki og kvótafurstar flytja stöðugt hagfræðilega rentu af verðmætasköpun í landinu til annarra þjóða.

Alþjóðafjármálakerfið og alþjóðafyrirtæki ná ítökum í þjóðfélögum með því að skuldsetja þau. Þetta ætti Þórólfur að vita. Þegar þjóðfélög eru orðin ofurskuldsett eru þau ekki lengur í stöðu til þess að rísa upp gegn erlendu valdi. Þetta ætti Þórólfur að vita.

Ef samningurinn um Icesave verður samþykktur er það upphafið á löngu niðurlægingarferli þjóðarinnar. Ef samningurinn verður ekki samþykktur þá er það upphafið af miklum erfiðleikum sem þjóðin mun rísa upp úr með reisn. Hún mun gera það á tiltölulega skömmum tíma.

Grunnur samfélagsins er sterkur ef menn bera sig rétt að við endurreisn þess. Viðskiptajöfnuður er nú þegar jákvæður. Þeir sem þurfa á þeim verðmætum að halda sem eru sköpuð á Íslandi munu kaupa þau.

Þeir sem munu fælast Ísland eru aðilar sem skila engum verðmætum í þjóðarbúið heldur þvert á móti arðræna það með því að flytja hagfræðilega rentu úr landi. Reynsla okkar af stóriðjunni sem skilar þjóðarbúinu tapi og er að setja Landsvirkjun á hausinn ætti að kenna okkur það.

Ef ég ætti að geta mér til myndi ég giska á að hræðsluáróður Þórólfs sé runnin undan rifjum samfylkingarinnar og offorsi þeirra við að notfæra sér ringulreiðina sem samfylkingin hefur átt þátt í að skapa til þess að troða þjóðinni með góðu eða illu inn í ESB.

Ég get þó allavega sagt í fullri hreinskilni að ég varð hneyksluð þegar ég hlustaði á málflutning Þórólfs. Svona kjaftæði og hræðsluáróður ætti ekki að koma úr ranni Háskóla Íslands.

Ég er mun hræddari við þá sviðsmynd sem samþykki Icesave samningsins birtir heldur en þá sem höfnun hans birtir.

Auðlindaræningjar hafa verið eitt helsta vandamál þjóðarinnar um langa hríð en vandamálið var falið í skjóli fjármálabólunnar. Auðlindaræningjum má skipta í þrjá hópa þótt margir einstaklingar skipa fleiri en einn þessara hópa. Þetta eru kvótabraskarar, fjármálabraskarar og erlend stóriðja. Þeir sem hafa gert þessum aðilum kleift að fara um ránshendi eru stjórnmálamenn, embættismenn, fjölmiðlamenn og prófessorar við Háskóla Íslands sem aðhyllast einhverra hluta vegna arðrán.

Hugtakið traust hefur verið mikið í umræðunni. Ríkisstjórnin beinir sífellt kastljósinu að trausti fjármálakerfisins á Íslensku þjóðarbúi. Ríkistjórnin virðist telja að það sé hlutverk íslensks almennings, skattgreiðenda að endurvinna það traust sem stjórnmálamenn, embættismenn og þeir sem mútuðu þeim, hafa rústað.

Þetta er algjör ranghugsun. Verði þessi leið farin munu þeir einir sem vilja arðræðna þjóðarbúið treysta ríkisstjórninni til þess að leifa þeim það. Heiðarleg fyrirtæki munu ekki leita til Íslands. Hvers vegna? Vegna þess að hér fara spillingaröflin enn með hið raunverulega vald.

Þetta er augljóst þegar skoðað er hverjir eru enn að störfum og við völd í bönkum, í ráðuneytum, í löggæslunni og í dómskerfinu. Sviksemi ríkisstjórnarinnar við almenning er algjör.

Það er algjör hneisa að reyna af öllu afli að troða Icesave samningnum, sem fjöldi virtra og sérfróðra einstaklinga hafa bent á að MJÖG vondir samningar, en gera síðan EKKERT til þess að hreinsa til í spilltri stjórnsýslu, skilanefndum, bönkum og stjórnmálum. Hver trúir því að slík ríkisstjórn hafi áhuga á raunverulegu trausti?

Eða hvað segir Finnur Sveinbjörnsson sem situr í boði núveraðndi ríkissjórnar: “að upplýsingar um viðskiptavini Kaupþings eigi ekki erindi til almennings.”

Hvað á erindi til almennings?

Greiðsluseðlarnir?

Er það þess vegna sem við kjósum stjórnvöld?

Til þess að þau geti látið senda okkur greiðsluseðla fyrir skuldum útrásarvíkinganna?

Samkomulag um greiðslu frá AGS

Var ekki búið að spá að hann yrði kl. 23.45?

...

Snarpur jarðskjálfti