Icesave-samningurinn er ólöglegur vegna formgalla

Var sett skilyrði fyrir umboði ríkisstjórnarinnar til að semja um Icesave um Brusselviðmiðin?

Sátt að nást um Icesave

Spilltir stjórnmálamenn

Það er merkilegt að horfa á deilur þessar stjórnmálamanna sem voru samherjar í aðdraganda bankahrunsins.

Minni á Austurvöll í dag

Mætum klukkan fimm og sýnum samstöðu með höfnun ríkisábyrgðar á Icesave samningnum í núverandi mynd

Sækjum ábyrgðina á Icesave til þeirra sem ollu tjóninu

Klappstýra hrunsins

Hvaða sjónarmið eiga rétt á sér

Mánuðum saman hefur Icesave-málinu verið troðið inn í kerfi pólitískrar hugsunar.

Vísað hefur verið í álit ónafngreindra aðila sem eignaðir eru kostir sem engin rök eru færð fyrir.

Bjartsýnisspár hafa þann ágalla að þær tak fyrir varúð. Orðið bjartsýni hefur jákvæðan hljóm vegna þess að þeir sem eru bjartsýnir eru jákvæðir og hugaðir. Hinir svartsýnu eru sakaðir um úrtölur. Í hagfræðilegu tilliti leiðir of mikil bjartsýni til glannaskapar og taps en of mikil svartsýni til aðgerðaleysis.  Einhversstaðar í þessu dæmi ætti að vera pláss fyrir raunhæf sjónarmið sem leiða til hæfilegrar varfærni.

Staðan sem komin er upp, í efnahagskerfi og stjórnarfari landsins, er óvenjuleg og á sér enga samsvörun í Íslandssögunni og varla margar í sögu annarra landa.

Ástandinu í efnahag landsins má helst líka við ástand þar sem spilltir einræðisherrar hafa ríkt um langa hríð. Allir sjóðir hafa verið tæmdir og landið stórskuldugt.

Íslendingar eru í dag hræddir og áhyggjufullir. Það sem vekur mestar áhyggjur landsmanna er að þeir sem hafa farið um rænandi og ruplandi í skjóli viðskipta, stjórnmálavalds og embætta berjast nú hart fyrir því að halda áfram á sömu braut.

Gríðarlegar lántökur og friðþæging við alþjóðlegt fjármálakerfi þjóna fyrst og fremst þeim sem vilja halda áfram þar sem frá var horfið haustið 2008.

Íslenskur almenningur mun ekki njóta góðs af þessum lántökum heldur mun honum gert að greiða lánin og vexti af þeim á meðan aðrir munu nýta sér kosti þessarar lántöku. Fátækir Íslendingar munu tryggja fámennum hóp gott líf í London eða á Manhattan.

Sjónarmið um réttlæti og félagslega aðstöðu hafa fengið lita athygli í deilum um Icesave og fengið lítið vægi í þeim áróðri sem beint hefur verið að þjóðinni. Gjarnan er einblínt á einn þátt í einu og heildarmyndin hunsuð.

Orðfæri eins og umbætur í efnahag landsins eru gjarnan notuð en lítið gert til þess að skilgreina nánar í hverju þessar umbætur felist eða hverjum þeim þjóni.

Sú stefna í ríkisfjármálum sem er haldið uppi núna er stefna ný-frjálshyggjunnar sem beinist að því að bjarga auðmönnum og fjármálakerfi á kostnað almennings.

Skjaldborg samfylkingarinnar er komin til London.

Nefnd vinnur að breytingum

Verri en alræmdir einræðisherrar

Ég las ágrip greinar eftir Buchheit o.fl. og tel að inngangur þess sé nokkuð áhugaverður með tilliti til Icesave-stöðunnar.

Þessi grein hefst svona:

Public international law requires that states and governments inherit ("succeed to") the debts incurred by their predecessors, however ill-advised those borrowings may have been. There are situations in which applying this rule of law strictly can lead to a morally reprehensible result. Example: forcing future generations of citizens to repay money borrowed in the state's name by, and then stolen by, a former dictator.

Buchheit og fleiri byrja á að benda á það að alþjóðalög krefjist þess að ríkisstjórnir erfi skuldir forvera sinna hversu illráðnar sem þær hafa verið.

EN..segja þeir...við vissar aðstæður leiði það til siðferðislega ógeðfelldrar niðurstöðu að fylgja þessum lögum.

DÆMI:

Þegar framtíðarkynslóðir borgara eru neyddar til þess að endurgreiða fjármuni sem eru teknir að láni af ríkinu en síðan stolið af einræðisherrum.

Kjarninn í þessum skrifum fræðimannana er að það sé siðferðislega óverjanlegt að kynslóðir greiði skuldir vegna fjármuna sem ekki hafa verið notaðir í þágu ríkisins.

Íslenska dæmið er í raun mun verra heldur en það sem fræðimennirnir taka fyrir í þessari grein.

Ríkisstjórnin ætlar að neyða komandi kynslóðir á Íslandi til þess að greiða skuldir vegna fjármuna sem ekki voru notaðar í þágu ríkisins án þess að skuldbindingin sé til staðar.

Ríkisstjórn vinstri manna hyggst sjálfviljug koma því á almenning að greiða skuldir vegna fjármuna sem var stolið í tíð spilltar ríkisstjórnar án þess að fyrir liggi að ríkið hafi teki á sig þá skuldbindingu á þeim tíma.

Þetta er stærsti glæpur Íslandssögunnar ef þetta viðgengst

Enginn hafnaði láni Rússa

Virðum rétt barnanna

Ég fyllist vanþóknun þegar að eldra fólk sem hefur komið sér vel fyrir, á skuldlaus hús og marga einkabíla stígur fram og segir að börnin okkar verði að taka á sig byrðar gallaðrar hugmyndafræði og formgerðar Evrópusambandsins.

Í mínum huga er það alveg skýrt að umhverfi fjármálakerfisins í Evrópu er mótað með löggjöf og stefnu Evrópusambandsins. Bankahrun og kreppa er sköpunarverk auðmanna og valdhafa.

Ég fyllist vandlætingu þegar stjórnmála- og fræðimenn koma fram í fjölmiðlum og halda lestur um sekt Íslendinga. Ég vil ekki að þessir menn segi við börnin mín að það sé þeim að kenna að Björgólfur Thor opnaði útibú í Bretlandi.

Mér verður flökurt þegar ég hugsa til þess að Björgólfur Thor lúrir á sínum hundruðum milljarða í borg Gordons Brown á sama tíma og íslensk börn eru hundelt fyrir hryðjuverkin.

Það er einkar ógeðfellt að horfa upp á íslenska stjórnmálamenn róa að því lífróðri að spyrða börnin við regluverk á þann hátt að það geri þau sek vegna hryðjuverka sem framin eru handan Atlandshafsins í boði þeirrar hugmyndafræði sem mótuð er af valdhöfum í Brussel.

Buchheit er sérfræðingur í alþjóðalögum og hefur í samstarfi við aðra fræðimenn fjallað töluvert um þjóðarskuldir og sérstaklega um ábyrgð ríkisstjórna á “skammarlegum” skuldum fyrri valdhafa (odious debt), einræðisstjórna eða spillingarstjórna.

Bucheit hefur ráðið ríkisstjórn/frjálaganefnd frá því að samþykkja ríkisábyrgð við Icesave samninginn óbreyttan.

Fundi fjárlaganefndar lokið