Efnahagsárás Alþjóðasamfélagsins

Alþjóðasamfélagið er staðráðið í því að gernýta bankahrunið á Íslandi.

Almenningi er ætlað að blæða.

Þeir sem harðast ganga fram með áróður, þ.e. samfylkingin og taglhnýtingar hennar þrá vináttu með þessum böðlum.

Ég er að skrifa sænskum þingmönnum bréf sem mun vera einhvern veginn svona:

Our safety, our wellbeing and our sense of reason are dependent on justice. The Icesave-dispute has been denied the self-evident course through a system of justice. The British and the Dutch authorities have refused to channel the dispute through proper system of international courts but instead bullied the Icelandic authorities to sign a “loan agreement” that will bring profit to the British and Dutch treasuries in interest margins.

Icelanders are willing to make sacrifices insofar as it is built upon justice. Icelanders are not happy to be bullied into sacrifices that are unjust. It is evident that the activities of private owned Landsbanki and the Icesave-internet schemes were international as well as Icelandic. Icelandic homes that borrowed from these banks pay high premiums on index-regulated, high interest, annuity loans that have been gold mines for the banks. The lenders that have made profits on the Icesave-schemes are not the Icelandic families but international companies that are associated with the bank owners.

Jakobína Ólafsdóttir

Verið að höfða mál gegn Íslandi

Veröldin er hálfvitanna

Nokkuð hefur verið fjallað um atgervisflótta frá Íslandi og margir reynt að finna honum ný nöfn. Jenni Anna talar um viskuþurrð og vitsflótta en Svanur Gísli hefur sett fram nokkrar hugmyndir að nýyrð.

Það hafa margir furðað sig á framkomu ráðherranna undanfarið og ég er farin að velta því fyrir mér hvort að þau séu ekki í raun að reyna að flæma hæfileikafólk og fólk með heilbrigða skynsemi úr landi.

Eftir sitja þá hálfvitarnir sem sætta sig við að vera kennt um glæpi fámenns hóps og sætta sig við að þeir sem þjónuðu útrásarvíkingum séu verðlaunaðir fyrir frammistöðu sína með tugmilljarða gjöfum.

Stjórnendur vilja milljarða í bónus

Við höfum líka rödd

Almenningur á Íslandi getur líka talað máli þjóðarinnar og búist til varnar. Ríkisstjórnin á Íslandi talar niðrandi til þjóðarinnar og er titill greinar Jóhönnu Sigurðardóttur í Financal Times "Íslendingar eru reiðir en skulu færa fórnir"gott dæmi um það. Erlendir ráðamenn fylgja í kjölfar Jóhönnu þegar hollenski fjármálaráðherrann segist vera að gera íslendingum "vinargreiða" og norski fjármálaráðherrann segir "að íslendingar verði að taka afleiðingarnar af sínum kapitalísku tilraunum".

Ég kannast ekki við að hafa gert nokkrar kapítalískar tilraunir og ég beygi mig ekki undir að fjármálaráðherra norðmanna Krístin Halvorsen haldi því fram.

Og ég hef látið hana vita af því. Ég er nefnilega ekki mállaus þó ég hafi ekki völd eins og Steingrímur og Jóhanna.

Islandsk raseri mot Kristin Halvorsen

- Jeg er en av islendingene du anklager, Kristin Halvorsen. Men det var ikke vanlige folk som drev Icesave, sier firebarnsmor. Hun vil ta med seg familien og flytte fra Island.

Tengillinn á greinina er hér

Vörumerkið Ísland stórskaddað

Hvað er mælt?

Hvað er góður árangur í menntun og uppeldi?

Ef geta íslendinga til þess að nýta það sem þeir hafa lært til þess að halda upp siðmenntuðu velferðarþjóðflélagi er mæld lenda þeir sennilga á skör með zimbabwe.

Hvað er börnum kennt?

Gulrótaraðferðin virðist hafa einhverja öfgaþýðingu hjá hluta landsmanna.

Líta svo á að þeir geti ekki hreyft á sér #$#$%% nema einhver borgi þeim fyrir það. það er þó ekki öll sagan því þeir hirða gjarnan gulrótina án þess að hafa unnið fyrir henni.

Ég hélt að það mætti svona teorískt aðgreina tvo megin þætti í uppeldi sem eru að kenna börnum að takast á við verkefni af ást við þau og von um árangur og svo hin að kenna börnum að takast á við verkefni í von um verðlaun.

Þriðja aðferðin virðist hafa um tíma verið vinsæl meðal ákveðins þjóðfélagshóps en það er að kenna börnum að stela verðlaununum en svíkjast um að skila af sér verkefninu.

Ísland undir meðaltali OECD