Er að vænta einhverra umbóta í pólitík?

Það er nokkuð ljóst að fáir þingmenn sitja á þingi sem ekki hafa þegið mútur, braskað með stofnfjárbréf eða jafnvel tengjast þjófnaði úr bótasjóðum tryggingafélaga.

Árni Þór braskaði jú sjálfur með stofnfjárbréf. Það gerði Össur líka. 

Össur skarphéðinsson sat í hrunstjórninni, þáði múturstyrki frá útrásarvíkingum og braskaði með stofnfjárbréf.

Ber Jóhanna nægilega virðingu fyrir landslögum eða telur hún að að geþótti valdhafans sé æðri mannréttindum?

Það þarf einfaldelaga að sópa út af þinginu.

 

„Eilífar sakbendingar“ á þingi

Predika framtíðarsýn en iðka skammsýni

Því var fleygt þegar AGS nam Ísland að sjóðurinn byrjaði nokkuð vægt en herti síðan sífelt ólina. Bætti t.d. í kröfurnar í hverri viljayfirlýsingu.

Þetta byggir á svipaðri strategíu og ef þú setur frosk í sjóðandi heitt vatn þá hoppar hann upp úr en ef þú setur hann í kalt vatn sem þú hitar smám saman þá mætir hann dauða sínum. 

Steingrímur Joð virðist hafa lært sitt hvað af Alþjóðagjaldeyrissjóðnum þegar hann hvetur til þess að hugsa um eitt ár í einu en alls ekki um málið til enda.

Þetta er líka í góðu samræmi við skammsýni stjórnmálamannsins.

Stjórnmálamenn sem hafa setið tugi ára á Alþingi og talið í kjörtímabilum og hugsað í kjördæmapoti hafa ekki grun um merkingu hugtaksins framtíðarsýn. 

Ekki svigrúm til launahækkana