Ég fékk bréf frá Jóhönnu Sigurðar og Degi Eggerts

Ég birt hér póstinn sem ég fékk frá Jóhönnu og Degi og svar mitt til þeirra. 

 

Sæl Jóhanna og sæll Dagur

 

Ég er sammála því að þjóðaratkvæðagreiðslan um Icesave snýst ekki um þessa ríkisstjórn. Þessi þjóðaratkvæðagreiðsla snýst um ríkisstjórnir sem setið hafa við völd undanfarna áratugi og blóðmjólkað almenning. Hún snýst um spillt flokkakerfi og forkólfana sem líta á skattgreiðendur sem skiptimynt í valdaspili. Hún snýst svo sannarlega um AGS, EES og ESB og þeirra stefnu og regluverk. Og hún snýst um réttlæti.Hún snýst einnig um þá glórulausu hugmynd að skattgreiðendur eigi að vera tryggingpottur fyrir sparifjáreigendur.

 

Það er grundvallarmiskilningur að JÁ þýði að málinu ljúki með sátt. Jón Baldvin Hannibalsson hafð forræði að því að innleiða EES samningin og Vigdís Finnbogadóttir brást skyldu sinni þegar hún vísaði honum ekki til þjóðarinnar. EES samningurinn er forsenda þess að Icesave varð til. Vegna þess að lýðræðið var hunsað við innleiðingu samningsins er þetta mál ekki mál þjóðarinnar, ekki mál skattgreiðenda heldur einungis mál spilltra stjórnmálamanna. Þess vegna mun aldrei verða sátt um þetta mál af hálfu þeirra sem vilja lýðræði.

 

Ég er ekki hrædd við að berjast fyrir hagsmunum barna minna og annarra þeirra sem þurfa að líða fyrir lántökugleði stjórnvalda. Það liggur nú þegar fyrir að spár og áætlanir AGS hafa ekki staðist heldur eru hagtölur mun lakari en ráð var gert fyrir. Orðalag eins og "gæti fallið" og "margt bendir til" afhjúpar þá áhættu sem ríkisstjórnin vill nú leggja á íslenska skattgreiðendur og komandi kynslóðir.

 

Það er mjög vanhugsað og ber vott um kunnáttuleysi í hagfræði og viðskiptafræði að halda því fram að auknar skuldbindingar ríkissjóðs munu leiða til hagstæðari lánakjara og aukins aðgangs að lánsfé. Þeir sem eru vel að sér í þessum fræðum gera sér fulla grein fyrir því að þeir sem veita lán gera það á forsendum viðskiptahagsmuna. Litið er til hlutfalls á milli skulda, eigna og tekna þegar lántakandi er metin og vaxtaprósenta speglar áhættuna sem felst í viðskiptunum. Á sviðaðan hátt eru ríki metin eftir því hvernig erlendar skuldir og verg landframleiðsla spila saman.

 

Ég gæti sem best trúað að tafir á fjármögnun framkvæmda og rekstrar liggji helst í því að ekki hefur verið tekið á þeirri gríðarlegu spillingu sem hér viðgengst og að í stað þess að spíta fjármagni í atvinnulífið er fjármunum haldið í gíslingu í bönkum sem ríkisstjórnin hefur ekki talið eftir sér að styrkja.

 

Að lokum vil ég spyrja hvort Landsbankinn keypti sig inn í tryggingakerfi FSCS (svo segir á heimasíðu þess) og hvort að Bretar hafi fengið bættar innstæður upp að 50 þúsund Evrum eða alla vega átt rétt á því frá FSCS. Sjá: http://www.fscs.org.uk/what-we-cover/products/investments/eea-top-ups/

 

Ef svo er hvers vegna hefur það ekki verið rætt og þjóðin upplýst um þetta.

 

 

Óska ykkur alls hins besta

 

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir Stjórnsýslufræðingur

 

----- Original Message -----

From: Jóhanna Sigurðardóttir og Dagur B. Eggertsson

Sent: Wednesday, April 06, 2011 6:18 PM

Subject: Hvert atkvæði skiptir máli, segjum JÁ

Ágæti Samfylkingarfélagi,

Þjóðaratkvæðagreiðslan um Icesave snýst ekki um ríkisstjórnina. Hún snýst ekki um einstaka flokka, forystumenn þeirra, ESB, EES, AGS eða rétta eða ranga lögfræðilega niðurstöðu.

Þjóðaratkvæðagreiðslan á laugardaginn snýst um lífskjör á Íslandi og hversu hratt við viljum vinna okkur út úr efnahagshruninu sem hér varð.. Hún snýst um það hvort við Íslendingar viljum ljúka Icesave-deilunni með sátt eins og að hefur verið stefnt undanfarið tvö og hálft ár eða hvort breytt verður um stefnu og slagurinn tekinn fyrir dómstólum og á vettvangi alþjóðlegra stofnana um óráðna framtíð.

Hafni íslenska þjóðin samningnum mun það ekki verða til þess að deilan hverfi heldur eru allar líkur á því að deilan harðni og að framtíðarhagsmunum þjóðarinnar verði þar með stefnt í tvísýnu.

Fyrirliggjandi samningur sem 70% alþingismanna hefur þegar samþykkt, gerir ráð fyrir því að á ríkissjóð gætu fallið 32 milljarðar króna á næstu 5 árum, vegna þeirra 1300 milljarða sem innistæðueigendur áttu á Icesave-reikningunum. Margt bendir til þess að betri heimtur úr þrotabúinu og hraðari útgreiðslur muni lækka kostnað ríkissjóðs enn frekar.

Kostnaður samfélagsins af Icesave-deilunni hefur hingað til fyrst og fremst falist í töfum og auknum útgjöldum við fjármögnun framkvæmda og rekstrar. Óhætt er að fullyrða að sá kostnaður er og verður mun hærri en sú fjárhæð sem mögulega fellur á íslenska skattgreiðendur á grundvelli fyrirliggjandi samnings. Þeim mun lengur sem málið er óleyst, þeim mun dýrara og skaðlegra verður Icesave fyrir íslenska þjóð.

Í okkar huga er málið afar skýrt. Já við samningaleiðinni lágmarkar áhættu Íslands af Icesave, það lágmarkar kostnað Íslands af deilunni, lágmarkar óvissuna í endurreisnarferli Íslands og veitir atvinnulífi og stjórnvöldum forsendur til að ráðast í auknar fjárfestingar og fjölgun atvinnutækifæra. Já við samningaleiðinni skapar sátt við alþjóðasamfélagið og eykur traust þess á endurreisn Íslands.

Við hvetjum þig til virkrar þátttöku í þjóðaratkvæðagreiðslunni sem lýkur á laugardaginn. Úrslit hennar skipta miklu um hag þjóðarinnar og lífskjör Íslendinga næstu misseri og ár. Hvert atkvæði skiptir máli ef mjótt verður á munum. Sameinumst um að eyða óvissunni og lágmarka kostnað samfélagsins af hruninu og segjum JÁ.

Jóhanna Sigurðardóttir
formaður Samfylkingarinnar

Dagur B. Eggertsson
varaformaður Samfylkingarinnar

Umboðsmanni verður svarað

Þessu er haldið leyndu af stjórnvöldum

Er það rétt að Landsbankinn hafi keypt tryggingu vegna Icesave í Bretlandi?

Er það rétt að þessi sjóður hafi greitt út innstæður Breta í Icesave upp að 50 þús evrum?

 Samkvæmt því sem kemur fram á FSCS virðist þetta vera raunin

Þetta kemur heim og saman við það sem mér var sagt af aðila sem þekkir vel til í málefnum Landsbankans og Icesave.

Í tilskipun ESB er heimild til að takmarka ábyrgð á innstæðum fagfjárfesta, s.s. ríkja, sveitarfélaga, tryggingafélaga o.s.frv.Viðskiptaráðuneytið fékk ábendingu um það árið 2006 að e.t.v. væri rétt að nýta heimildina.  Hinn 30. maí 2007 skipaði nýr ráðherra, Björgvin G. Sigurðsson, nefnd til að yfirfara ákvæði laga um innstæðutryggingar. Nefndin átti að ljúka störfum í september sama ár. Nefndin hélt fjölmarga fundi en innleiddi aldrei tilskipunina.

Þegar ég leitaði eftir skýringu á því í byrjun árs 2009 hvers vegna umrædd tilskipun var ekki innleidd var mér tjáð að það hefðu verið vegna þess að stjórnendur landsbankans hefðu keypt tryggingu upp að 50 þúsund Evra. Því væri þessi tilskipun óþörf.

Því er nú haldið fram að þessari tryggingu hafi borið að bæta breskum innstæðueigendum innstæður sínar upp að 50 þúsund EVRA. Sögur herma einnig að það hafi verið gert.

Hvers vegna hefur RUV ekki fjallað um þetta?

Hvers vegna hafa fjölmiðlar ekki fjallað um þetta?

57% ætla að segja nei

Fastir í grárri forneskju

Vilhjálmur Egilsson tilheyrir þeirri tegund Íslendinga sem eru fastir í grárri forneskju. Hann lítur á launþega sem hjörð sem þarf að stilla til friðar með kúgun og virðist telja valfrelsi þeirra í kosningum til trafala.

Hann er einning baráttumaður fyrir því að kvótakerfi verði fest í sessi sem ber keim af þeirri tíð þegar rukkarar lordanna riðu um héruð og hirtu búpening og uppskeru af bændum. Draumsýn þessarar tegundar Íslendinga er að halda uppi kúgaðri stétt leiguliða og launþega í vistaböndum fátæktar.

Forkólfar ríkisstjórnarinnar eru líka smitaðir af þessari draumsýn og því er þjóðinni sú hætta búinn að ríkisstjórnin lyppist niður við hótanir Vilhjálms vegna þess að hún komi ekki auga á því siðleysi sem felst í þeim. Þau eru í sama heimi hroka og réttlætinga á virðingarleysi fyrir alþýðu manna. 

Fyrirbærið Icesave samningur hefur fært þessa draumsýn upp á nýtt svið og opnað nýjar víddir í verslun ríkisvaldsins með launþega og skattgreiðendur. 

Gengur gegn lýðræðinu