Staðan uggvekjandi

Ísland er gullkista. Landsvæði mikið, mikið af fersku vatni, jarðvarmi, fiskurinn í sjónum og fallvötnin. Samt sem áður hefur þessi þjóð ekki burði til þess að veita öldruðum og öryrkjum mannsæmandi kjör.

Kynslóðinni sem ekki lagði fyrir í lífeyrissjóð eða byrjaði á því seint er gert að lifa á helmingi þess sem neysluviðmið benda á að fólk þurfi til að lifa mannsæmandi lífi.

Það er auðvitað mótsögn í þessum staðreyndum. Ástandið sem hefur skapast í landinu skýrist að miklu vegna þeirra trúarbragða sem boðuð hafa verið og í skjóli villukenninga um hvað séu góðir og skynsamlegir stjórnarhættir hefur forréttindastéttin á Íslandi arðrænt þjóðina.

Sala á afnotarétti jarðvarmans á suðurnesjum er gott dæmi um hvernig stjórnmála- og fjárglæpamenn láta sér ekki nægja að ræna fólk í samtímanum heldur er einnig verið að ræna afkomendur lífsgæðum.

Það eru ekki eingöngu sjávarauðlindirnar sem ríkisvaldið hefur rétt fáum aðilum heldur eru aðrar auðlindir einnig notaðar endurgjaldslaust. Vatn, jarðvarmi og orka til stóriðju skilar þjóðinni sennilega tapi fremur en arðsemi.

Aðilar sem eru að græða á auðlindum landsins koma sér hjá að greiða skatt en nota eigi síður innviðina sem greiddir eru með skatttekjum ríkissjóðs. Ríkissjóður er að miklu leyti fjármagnaður af fólki sem lifir undir neysluviðmiðum.

Sögur fara nú af spám um hækkandi matvælaverð þegar að líða tekur á árið. Jarðverktakar eru atvinnulausir, korn er flutt inn dýrum dómi, hitafar á Íslandi fer hækkandi, nóg er af lítt nýttum jarðsvæðum og vinnuvélar standa ónotaðar. Eigi að síður hefur ríkisstjórninni ekki dottið í hug að stuðla að því að land sé unnið til ræktunar korns. Hvers vegna? Kannski myndu vildarvinir hennar ekki græða nógu mikið á því.

Viðmið einstaklings 292 þús

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 8.2.2011 kl. 13:45]

 Enginn tekur nærri sér þótt hann sé vændur um arðrán. Það eru svo margir sem koma að því,alla vega í stjórnsýslunni að hver og einn bendir á annan.

[Kristján P. Gudmundsson, 8.2.2011 kl. 14:27]

Kornrækt mun líklega verða búvænleg grein innan nokkurra ára, því að tilraunir bænda hafa lofað góðu. Við megum aldrei fórna íslenskum landbúnaði fyrir ESB-aðild, því að vel rekinn landbúnaður er öllum þjóðum trygging til fæðuöflunar, nær harðnar í ári.

Því er mikilvægt, að stjórnmálamenn séu meðvitaðir um mikilvægi landbúnaðar.

Kv., KPG