Skilningsleysi stjórnmálamanna á stoðum réttarríkissins

Það er undirliggjandi sáttmáli sem liggur til grundvallar því að kjósendur sætti sig við að setja traust sitt á fulltrúa sem fá völd til þess að ráðstafa helmingi tekna þeirra.

Menn hafa verið uppi sem skilið hafa grundvöll þess að lágmarka megi spillingu í kerfinu. Ein af meginforsendum  er að valdablokkir séu aðskildar og að völd stjórnmála og embættismanna séu takmörkuð. Í stjórnarskrá Ísland eru fyrirmælin um slíka stjórnskipan mjög skýrt orðuð.

Stjórnmálamenn hafa hinsvegar hunsað stjórnarskránna og fært ótakmörkuð völd inn í ráðuneytin og innleitt lögvarið ofbeldi til handa fjórflokknum.

Vinnubrögðin í ráðuneytum eru forkastanleg eins og rannsóknarskýrslan sýnir fram á. Menn spjalla óformlega um hlutina og fundargerðir og minnisblöð eru ekki skrifuð. Stjórnmálamenn hafa misst sjónar af megintilgangi þess að hlíta reglum réttarríkisins.

Nýjasta útspil þingmanna er að nú gefum við bara skít í hæstaréttardóm af því að okkur finnst dómurinn lélegur. Ég spyr hefur þessi hegðun stjórnvalda þá ekki fordæmisgildi. Get ég þá ekki líka bara hunsað hæstaréttardóma sem mér finnst vera lélegir?

Ófætt stjórnlagaráð klýfur flokkana

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 6.3.2011 kl. 02:16]

Það er náttúrulega óásættanlegt að aðal stjórnarandstöðuflokkurinn hafi skipað næstum alla hæstaréttardómarana, og það er ekkert leyndarmál að þeir eru ekki ráðnir samkvæmt hæfni, frekar pólitískum áherslum.....