Særir blygðunarkennd samfylkingarinnar

Nú situr Gordon Brown og hlær af vitleysingunum sem voru sendir fyrir hönd Íslendinga og seldu framtíð þjóðarinnar með fáránlegri vangetu sinni. Mynd sem særir blygðunarkennd samfylkingarinnar fylgir hér:

Hugsanleg Icesave mótmæli á Austurvelli

Athugasemdir

[Valsól (IP-tala skráð) 7.6.2009 kl. 19:44]

Það er glæsileg staðan sem Sjálfstæðisflokkurinn er búinn að koma þjóð sinni í. Það er annað hvort að borga og vera í samfélagi þjóðanna, eða borga ekki og vera útskúfuð. Ef maður trúir því sem Jón Daníelsson Sjálfstæðismaður segir.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 7.6.2009 kl. 19:45]

Það er ekki hægt að borga þetta svo einfalt er málið. Bretar sjá sér leik á borði vegna heigulsháttar stjórnvalda og ætla að hrifsa til sín það sem geta.

[J.þ.A (IP-tala skráð) 7.6.2009 kl. 19:53]

Þeir  eru bæði til hægri og vinstri "föðurlandssvikarnir".

Þessu hefði maður ekki trúað um Steingrím J. Sigfússon og  Svavar Gestsson.  Nú snúa þeir sér við í gröfinni bæði Magnús Kjartansson og Lúðvík Jósefsson.  Uss,, hvað þið megið skammast ykkar.

[Jón Óskarsson (IP-tala skráð) 7.6.2009 kl. 19:56]

Ertu virkilega svona grunnhyggin að átta þig ekki á því að Bretar eiga þessa peninga. Það vorur stjórnendur Landsbankans sem tóku að sér að ávaxta þá með þessari niðurstöðu. 

Við berum ábyrgð á því sem okkur ber lögum samkvæmt og verðum að standa skil á því eins og siðað fólk. 

Þú ættir að spyrja þig spurninga eins og þessi maður hér

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 7.6.2009 kl. 20:10]

Jón Óskarsson þú ættir að spara gífuryrðin og kynna þér málin. Það er alveg á hreinu að okkur ber ekki lögum samkvæmt að greiða eina krónu af skuldum Björgólfs Thors.

Þeir sem lögðu fjármuni inn á þessar reikninga gengu greitt fyrir að taka þá áhættu.

Áhætta =taka afleiðungunum af tapinu.

Ég tók ekki þessa áhættu frekar en aðrir "venjulegir" Íslendingar.

[Helga (IP-tala skráð) 7.6.2009 kl. 21:02]

Guð minn almáttugur, Jón Óskarsson, vitnarðu í Björn Inga í leit að sannleikanum???

Blessaður, skríddu upp úr drullupytttinum og leitaðu í smiðju manna sem hægt er að taka mark á.

Vitnaðu t.d. í lagaprófessorana Stefán Má og Björgu Thorarensen.

Þú aflar skoðunum þínum ekki fylgis ef þú lætur þær styðjast við orð BI.

[Svala Jónsdóttir, 7.6.2009 kl. 21:21]

Þetta voru útibú íslensks banka (ekki dótturfyrirtæki) og innistæður þar voru tryggðar á sama hátt og í öðrum íslenskum bankaútibúum. Þannig að jú, okkur ber að greiða þetta til baka.

[Helga (IP-tala skráð) 7.6.2009 kl. 21:41]

Svala, allt efnahagskerfi Íslands hrundi. Hvorki reglur um útibú né neitt annað gera ráð fyrir því.

Af því leiðir að reglurnar standast hugsanlega ekki og þess vegna er mikilvægt að fá úr því skorðið fyrir dómi.

Hollendingar og Bretar eru hræddir við dóm í málinu og hafa þess vegna látið lofa sér því að Íslendingar fari ekki með málið fyrir dóm.

[Egill M. Friðriksson, 7.6.2009 kl. 22:10]

"Jón Óskarsson þú ættir að spara gífuryrðin og kynna þér málin. Það er alveg á hreinu að okkur ber ekki lögum samkvæmt að greiða eina krónu af skuldum Björgólfs Thors."

Ég held að það segi sig sjálft að ef þetta væri svona einfalt, þ.e. að lögum samkvæmt þyrftum við ekki að greiða krónu, þá myndum við líklega fara dómstólaleiðina. En þetta er ekki svona einfalt. Mat íslenskra lögfræðinga eru ekki heilög, jafnvel þó þeir séu prófessorar. Menn deila mjög um þetta atriði.

Þú segir einnig: "Þeir sem lögðu fjármuni inn á þessar reikninga gengu greitt fyrir að taka þá áhættu." Það er vissulega alltaf einhver áhætta við að eiga pening - en það kom þó fram bæði hjá Landsbankanum og Kaupþing að innistæður upp að 20.887 evrum væru tryggðar. Þetta eru jafn saklausir skattgreiðendur og hér á Íslandi. Ég sé ekki alveg hvernig það er sanngjarnara að kostnaður lendi á breska ríkinu. Þar fyrir utan var enginn munur á þessu útibúi í Bretlandi og útibúi Landsbankans í Austurstræti. Mig langar einnig að bæta við fyrst þú minnist á áhættu þess að geyma pening inn á bankabók. Á Íslandi var tryggingaupphæðin svipuð - eða um 3 milljónir. Tryggingasjóður innistæðueigenda hefði ekki getað staðið skil á þeirri upphæð fyrir hvern bankareikning. Átti ríkið nokkuð að vera tryggja upphæðir á þeim reikningum? Þetta voru jú einkabankar.

[B.N. (IP-tala skráð) 7.6.2009 kl. 22:21]

Fjármálaeftirlitið hér á landi gerði ekki skyldur sínar samkvæmt íslenskum lögum að passa upp að það að bankarnir hér innanlands lánuði ekki peninga  með sama hætti eins og það væri verið að henda fjármununum beint út um gluggan.

Fjármálaeftirlitið í Bretlandi hafði lögsögu að sjálfsögðu yfir útibúum íslensku bankanna í Bretlandi en EES samningurinn segir að það sé íslenska ríkið sem beri ábyrgðina ef illa fer. Þennan punkt vildi ESB ekki sjá fyrir Alþjóðadómstólum að mínu mati. Þetta er eins og að ef maður spilar í lottó til að eiga möguleika til að vinna nú ef ekki þá borgar Steingrímur J. miðan minn fyrir hönd ykkar kæru vinir svo ég verði ekki fyrir tapi.

Baldvin Nielsen Reykjanesbæ

[Einar Björn Bjarnason, 8.6.2009 kl. 00:13]

Á að eyða upp Lífeyrissjóðunum?

Á morgun, verða kynntar fyrir ríkisstjórninni, hugmyndir aðila vinnumarkaðarins, um framkvæmdir allt að 340 milljörðum,,,en þó ekki fjármagnaðar með skattfé.

Taka ber fram, að hugmyndir aðila vinnumarkaðarins, eru ekki fullmótaðar, sjá frétt RÚV.

"Lögð er til þriggja ára áætlun um mannaflsfrekar framkvæmdir, upp á allt að 340 milljarða króna. Ef þessu verður öllu hrundið í framkvæmd - gætu orðið til 5000 störf...Á föstudag setti atvinnu- og efnahagsmálahópurinn saman minnisblað um hugsanlegar framkvæmdir á næstu þremur árum. Í góðærinu störfuðu um 16 þúsund manns við mannvirkjagerð. Ef ekkert verður að gert óttast menn að aðeins 4000 manns hafi atvinnu í greininni í haust. Vinnuhópurinn hefur gert lauslega þriggja ára áætlun um mannaflsfrekar framkvæmdir á sviði orkutengdra verkefna, vegagerðar og þeirra verkefna sem eru á sviði sveitarfélaga. Minnisblaðið hefur ekki verið gert opinbert en samkvæmt heimildum fréttastofu eru þetta fjárfestingarverkefni upp á 230 til 340 milljarða króna. Og ársverk á uppbyggingartímanum yrðu 3500 til 5000 talsins. Þetta myndi tryggja svipað framkvæmdastig og í venjulegu árferði...Ríkisvaldið hefur augljóslega ekki fjárhagslegt bolmagn í framkvæmdirnar. Því er rætt um að lífeyrissjóðirnir og erlendir fjárfestar eða fyrirtæki komi að þessu...Fulltrúar ríkisstjórnarflokkanna hafa komið að viðræðunum en ríkisstjórninni verða kynntar hugmyndirnar með formlegum hætti - væntanlega á morgun. Ríkisstjórnin mun þá væntanlega velja úr þær framkvæmdahugmyndir sem hún telur raunhæfar. Eftir það verða málin að öllum líkindum rædd við lífeyrissjóðina."

Það sem ég staldra við hérna, eru hugmyndir um að 'Lífeyrissjóðir landsmanna' skuli fjármagna þetta, sennilega að stærstum hluta, því erfitt er að sjá að til staðar séu um þessar mundir, fjársterk fyrirtæki, með gnótt af fjármagni til að leggja í þetta. Sama má segja um sveitarfélög, þau eru ekki síður á kúpunni en ríkið.

Svo við skulum tala tæpitungulaust, hér er verið að tala um að spreða Lýfeyrissjóðunum. Janfvel 'Lífeyrissjóðirnir' hafa ekki lausafjármagn, upp á slíkar fjárhæðir, svo að hér er einnig verið að tala um, að neyða þá í sölu eigna á brunaútsölu - ÞVÍ EKKERT ANNAÐ ER Í BOÐI UM ÞESSAR MUNDIR. Heyrst hefur tal um, sölu erlendra eigna, sem nú um þessar mundir, eru miklu mun traustari eignir heldur en innlendar eignir, þ.s. þær eru A)bundnar í erlendum fyrirtækjum með miklu mun traustari stöðu en Íslensk, nú um þessar mundir B)en ekki síst í öðrum gjaldmiðlum en krónunni.

Til að standa undir þessu, á sem sagt, að spandera stórum hluta bestu eigna Lífeyrissjóðanna, sem standa undir ellilaunum landsmanna, kjörum gamla fólksins - - og það í framkvæmdir, sem búa ekki til eina einustu krónu í útflutningstekjur. En vegaframkvæmdir og mannvirkjagerð, hafa enga beina skýrskotun til útflutningstekna, nema þær séu hluti af uppbyggingu sbr. álveri, sem skapar þær á endanum. Að sjálfsögðu, hefur maður samúð með atvinnulausum verkamönnum,,,en þessi störf, verða mjög dýru verði keypt.

Hérna, sjáið þið, hversu vitlaust þetta er. Ef menn halda, að Icesave samingurinn hafi verið slæmur (frétt RÚV um Icesave málið), þá er þetta hálfu verra. Því, eins og staðan er í dag, að þó allt fari á versta veg, þá standa erlendar eignir Lífeyrissjóðanna samt undir gamla fólkinu, sem skilað hefur sínu ævistarfi. Það er ekki nóg, að sökkva okkur, enn dýpra í skuldir en áður, nei, það á einnig að spandera síðustu traustu eignum landsmanna, í það sem gefur ekkert af sér.

Ef væri verið að tala, um að búa til fjárfestingarsjóð, sem fólk með athyglisverðar viðskiptahugmyndir gæti leitað til eða fólk með hugmynd að einhverju nýju sem hægt væri að framleiða hérlendis, þá myndu mál horfa smá öðruvísi, því þá væri verið að horfa til framtíðar, skapa raunveruleg framtíðarstörf og nýja útflutningsatvinnuvegi, skapa dugmiklu fólki tækifæri til að skapa störf fyrir aðra elju. Það er það eina, sem getur að mínu mati réttlætt, að færa hingað til lands, fjármagn frá Lífeyrissjóðunum,,,þ.s. sköpun framtíðarstarfa, sem færa landsmönnum, von um nýjar uppsprettur gjaldeyristekna. Því, það er þannig, sem við vinnum okkur úr kreppunni, með dugnaði og því að framleiða gjaldeyri, með auknum útflutningi, og það með öllu því, sem frjóir einstaklingar, geta hrundið í framkvæmd. 

Sköpum störf, með því að íta undir myndun nýs atvinnurekstrar, en ekki með því að spandera í opinberar framkvæmdir, sem á endanum skila engum nýjum útflutningi.

Kv., Einar Björn Bjarnason, stjórnmálafræðingur og Evrópufræðingur.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 8.6.2009 kl. 00:40]

Ég tek heilshugar undir þetta Einar Björn.

Stundum velti ég því fyrir mér hvort stjórnmálamenn séu heimskir eða spilltir eða þá kannski hvortveggja.

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 8.6.2009 kl. 00:48]

Svala þú segir:

Þetta voru útibú íslensks banka (ekki dótturfyrirtæki) og innistæður þar voru tryggðar á sama hátt og í öðrum íslenskum bankaútibúum. Þannig að jú, okkur ber að greiða þetta til baka.

Innistæður voru tryggðar í tryggingasjóði innistæðna og hann er ekki með ríkisábyrgð.

Emil þú segir:

Þar fyrir utan var enginn munur á þessu útibúi í Bretlandi og útibúi Landsbankans í Austurstræti.

það er ekki rétt. Það var víst munur. Útibú í Bretlandi voru á ábyrgð Breska fjármálaeftirlitsins.

Annar munur er að breskir innistæðueigendur greiddu ekki skatt á Íslandi. Það hvert þú greiðir skattinn er vísbending um hvaðan þú mátt vænta þjónustu.

[Ómar Geirsson, 8.6.2009 kl. 01:23]

Blessuð Jakobína.

Bábiljur koma hér fram hjá stjórnarsinnum.  Svala segir:

Þetta voru útibú íslensks banka (ekki dótturfyrirtæki) og innistæður þar voru tryggðar á sama hátt og í öðrum íslenskum bankaútibúum.

Jú þetta er alveg rétt.  Og íslenska ríkinu bar skylda til að stofna tryggingakerfi innlána samkvæmt tilskipunum ESB.  Og það gerði íslenska ríkið.

Tryggingarsjóður innstæðueigenda og fjárfesta (TIF) er sjálfseignarstofnun sem starfar samkvæmt lögum um innstæðutryggingar og tryggingakerfi fyrir fjárfesta.

Þetta segir á vef sjóðsins.   Um sjálfseignarstofnanir má finna á vefnum Island.is.

Sjálfseignarstofnun, eins og nafnið gefur til kynna, á sig sjálf. Sjálfseignarstofnun er sett upp með ákveðnu stofnfé og með hagsmuni félagsins fer sérstök stjórn. Hvorki stofnendur né stjórnin ber ábyrgð á skuldbindingum.

Hvergi er minnst á í lögum um sjálfseignarstofnanir að íslenska ríkið beri ábyrgð á skuldbindingum þeirra.  Um þrotabú þeirra gilda sömu reglur og um önnur þrotabú.  Þess vegna getur íslenska ríkið ekki borið neina ábyrgð á þrotabúi Tryggingasjóðs innlána.  Nema þá að um slíkt sé getið í lögum sjóðsins.  En það er ekki gert.   Og ekki heldur í tilskipun Evrópusambandsins sem fjallar um innlánstryggingar.  

Um hvað ertu þá að tala Svala.  Hvað lagatexta hefur þú til hliðsjónar.  Eða trúir þú á tröllasögur sem ganga ljósum logum á bloggi Samfylkingarfólks.  En gættu að einu.  Enginn af hinum meintum vitringum Samfylkingarinnar rökstyður mál sitt á annan hátt en með orðunum "Ég tel", "allir vita"  "eins og sagt er" eða einhverjum öðrum frösum sem yrði hlegið að fyrir dómi.

Egill segir: " Mat íslenskra lögfræðinga eru ekki heilög, jafnvel þó þeir séu prófessorar".  Hvílík viska en ef lagaprófessor les upp orðréttan lagatexta, þá er ekki hægt að deila um þann texta nema til sé annar texti sem á einhvern hátt er "æðri" eða á meira við hina meintu lagadeilu.  Ef það er ekki gert þá hafa lagaprófessorar rétt fyrir sér, þó þeir séu íslenskir og núna sé í tísku hjá Samfylkingarfólki að níða niður íslensku þjóðina og koma henni í skuldahlekki.

Egill segir líka.

Ég sé ekki alveg hvernig það er sanngjarnara að kostnaður lendi á breska ríkinu. Þar fyrir utan var enginn munur á þessu útibúi í Bretlandi og útibúi Landsbankans í Austurstræti.

Hvað kemur okkur það við hvaða kostnaður lendir á breska ríkinu?  Ekki borgum við skatt þangað þó margir frammámenn í Samfylkingunni séu í breska Verkamannaflokknum.   Og það er rétt að það er enginn munur á ábyrgðinni hjá Tryggingasjóði innistæðna gagnvart ICEsave eða útibúi Landsbankans á Laugaveginum.  En Tryggingasjóður innlána er gjaldþrota og greiðir út eftir getu, uppí kröfur, óháð þjóðerni.  Þannig eru lögin og það deilir enginn um það.

Síðan bendir Egill réttilega á að Tryggingasjóðurinn geti ekki staðið við að greiða íslensk innlán að fullu.  Sem er vissulega rétt.  En síðan spyr Egill: " Átti ríkið nokkuð að vera tryggja upphæðir á þeim reikningum? Þetta voru jú einkabankar."

Auðvitað átti ríkið að gera það ef það vildi viðhalda atvinnulífi og byggð í landinu.  Og þessi ábyrgð kemur ekki Tryggingasjóð innlána ekkert við í þeirri merkingu að þessi ábyrgð er gerð með íslensku skattfé.  Og hvað íslensk stjórnvöld gera við sitt skattfé er aðeins mál íslenskra kjósenda.  Vilji til dæmis bretar hafa áhrif þar á þurfa þeir fyrst að öðlast íslenskan ríkiborgarrétt og nýta síðan kosningarétt sinn til breytinga.  En breskum stjórnvöldum kemur ekki við hvað íslenskir kjósendur gera.  Öllum ljóst nema fólki sem fyrirlítur sína eigin þjóð.

Baldvin slær því fram að " EES samningurinn segir að það sé íslenska ríkið sem beri ábyrgðina ef illa fer".   En hvar stendur það í EES samningnum???????

Ég skal viðurkenna það að ég hef ekki lesið þann ágæta samning en ég treysti því að Stefán Már Stefánsson þekki  þennan samning og myndi ekki slá fram sínum fullyrðingum ef hann þekkti til þessa ákvæðis sem Baldvin talar um.  Og sannanlega myndi einhver ráður hjá Samfylkingunni hafa rekið þetta ofan í kallinn ef hann vissi af þessu ákvæði.  En það hefur enginn gert þannig að mér finnst það mjög ólíklegt að þessi fullyrðing Baldvins standi.

Hættum bábiljum og lesum lögin og reglurnar.

Kveðja að austan.

[Einar Björn Bjarnason, 8.6.2009 kl. 09:26]

Í þessu tilviki, Jakobína, veðja ég á heimsku,,,því erfitt er að sjá, að núverandi stjórnendur, geti grætt á að grafa okkur, Íslendingum, enn dýpri gröf.

Því miður, sé ég ekki annað, en að hið fornkveðna muni eiga við, "að lengi geti vont versnað" því sannarlega er vel hægt að klúðra á klúður ofan.

Ég set inn annan póst, sem ég skrifaði um helgina:

-------------------------------------------------------------

Gjaldmiðlar, einkunnabók um stöðu hagkerfa

Verðmæti gjaldmiðla, er mæling á trausti markaðarins á viðkomandi hagkerfi, fall verðmætis ber því vott um fallandi traust á því hagkerfi. Þannig, að spurningin sem menn þurfa að svara er: "FER STAÐA EFNAHAGSMÁLA VERSNANDI"? Ef svarið er 'já' - er hægt en stöðugt fall krónunnar, undanfarnar vikur, fullkomlega útskýrt.

Sannleikur þessa, er einfalt að sjá. Gengi krónunnar, er að mörgu leiti sambærilegt, við gengi hlutabréfa fyrirtækis. Þegar því vegnar vel, styrkist gengi hlutanna og því meir sem velgengnin eykst. Þegar á móti blæs, lækkar gengið, o.s.frv.

Áhrif samninga um Icesave á gengi krónunnar

Þegar þessi grein skrifuð, var Icesave samkomulagið enn ekki formlega kynnt. En skv. fréttum, munu Íslendingar hafa veitt samþykki sitt með formlegum hætti því að taka á sig 650 milljarða skuld, gegn 5,5% vöxtum, til 7 ára - þangað til sala eigna getur farið fram, til að borga þetta lán niður. Vaxtagreiðslur, kvá vera um 35 milljarða króna á ári. Augljósi punkturinn, er sá að með þessum gerningi, mun Ísland hafa aukið skuldir sýnar, um þessa tölu. Þetta er þ.s. markaðurinn, mun sjá. Hvað kemur á móti, eftir 'X' ár, er óvisst, þannig að markaðurinn getur ekki lagt verð á það í dag. Að auki, kemur aukning á halla ríkissjóðs upp á 35 milljarða, sem gott betur, étur upp tilkynntan sparnað ríkisstórnarinnar um 20 milljarða sparnað, og einnig skattahækkun um 5 milljarða. Þó, að lausafé, sem Bretar hafi samþykkt að affrysta, dugi hugsanlega fyrir fyrstu vaxtagreiðslunni, þá færist vandinn einungis til. Þetta eru, viðbótar 35 milljarðar, sem þarf að skera niður þá á næsta ári. Þetta er ekkert minna en skelfilegt, á sama tíma og versti kafli kreppunnar er að ganga yfir. Afleiðingin, hlýtur að hafa verið og verða, frekari fall krónunnar, þ.s. aukinn skuldabyrði og vaxtabyrði, af erlendum lánum, getur ekki annað en hafa lækkað stöðumat markaðarins á íslenska hagkerfinu, enn frekar.

Bankakreppan

Þegar þessi grein er skrifuð, er enn ekki búið að ganga frá uppgjöri þrotabúa gömlu bankanna. Því er ekki vitað; hvert eigið fé nýju bankanna er, né á hvaða verði ríkið mun taka yfir lán sem hvíla á íslenskum fyrirtækjum - til að styrkja eigin fjár stöðu nýju bankanna. Á meðan, liggja ekki fyrir, hverjar afskriftir erlendu kröfuhafanna, verða akkúrat. Þetta ástand veldur því, að nýju bankarnir eru nær fullkomlega lamaðir, hvað nýjar lánveitingar varðar. Lánafyrirgreiðsla, er lífsblóð fyrirtækja hagkerfisins. En bankarnir, geta ekki veitt ný lán, nema að mjög takmörkuðu leiti og þá gegn ofurkjörum, vegna þess að stjórnendur bankanna vita ekki hvað eigið fé viðskiptabankanna verður. Þannig, er eðlilegt, við slíkt ástand, að stjórnendur bankanna haldi að sér höndum.

Bankakreppan, rekakkeri á hagkerfið

Afleiðingar viðvarandi bankakreppu, eru þær að hagkerfinu er hægt og örugglega, að blæða út. Nær alger skortur á lánafyrirgreiðslu, þíðir að fyrirtæki, eru hægt en örugglega að ganga á eigið fé. Einungis fyrirtæki í útflutningi, fá einhverja smá fyrirgreiðslu,,,og þau búa einnig við það forskot, að hafa tekjur í erlendri minnt. Innlend þjónustu fyrirtæki, eru á hinn bóginn, algerlega uppi við vegg. Einungis er spurning um tíma, á meðan bankakreppan viðhelst, að fjöldi fyrirtækja sem eru að mestu háð innlendri starfsemi verði uppiskroppa með lausafé. Afleiðing þess, verður stöðvun rekstrar - og líklega gjaldþrot mikils fjölda þeirra. Ljóst er af þessu, að ekki er undarlegt að krónan falli.

Afleiðingar hás vaxtastigs

Vextir, hafa mikið verið í umræðunni, skiljanlega. Það hentar einnig stjórnvöldum, að tala um vexti, því þá geta þau bent á Alþjóða Gjaldeyrissjóðinn - annars vegar - og á Seðlabankann - hins vegar. Smá "diversion" sem sagt. Að mínu mati, er bankakreppan enn stærra vandamál, en vextirnir. Tal um bankakreppu, beinir sjónum að stjórnvöldum, þess vegna tala þau frekar um vexti og benda á aðra sökudólga. Hátt vaxtastig, hefur samverkandi áhrif, með bankakreppunni, í því að láta atvinnulífinu blæða jafnt og þétt út. Áhrifin, eru augljóslega þau, að vextirnir eru jafnt og þétt, að lækka mat markaðarins á gengi hagkerfisins. MEÐ ÖÐRUM ORÐUM, HÁTT VAXTASTIG, ÝTIR GENGI KRÓNUNNAR NIÐUR.

Áhrif á heimilin

Vart þarf að taka fram, að heimilin líða einnig fyrir 'BANKAKREPPUNA' og 'OFURVEXTINA.' Einnig veldur eðlilegt gengisfall krónunnar, við núverandi skilyrði, þeim frekari vanda - vegna þess, að gengisfallið hækkar almennt verðlag, sem veldur frekari hækkun gengistryggðra lána, og sem einnig veldur hækkun erlendra lána í íslenskum krónum. Allt leggst þetta saman, og ef ástand lagast ekki verulega fljótlega, má búast við raun-gjaldþrotum mjög mikils fjölda heimila landsmanna - ekki seinna, en þegar hausta tekur, laufin fara að brunka og síðan að falla. Haustið, getur orðið - mjög, mjög kalt!!

Þjóðargjaldþrot?

Ef hrun hagkerfisins, er ekki stöðvað í tæka tíð, til að koma í veg fyrir "ANNAÐ HRUN," mun ríkissjóður standa frammi fyrir mjög verulegri hættu á að komast í greiðsluþrot - hið minnsta hvað erlend lán varðar. Klárlega, veldur frekara hagkerfis hrun, einnig tekju hruni hjá ríkissjóði, ofan á það tekjuhrun, sem þegar er orðið vegna framkomins efnahags hruns. Á sama tíma aukast skuldbyndingar, vegna stöðugrar aukningar skulda, og viðvarandi aukningar atvinnuleysis. Þetta er ekki "EF SPURNING". Þeir sem stjórna landinu, verða að átta sig á því, að gjaldrot er ekki órar einhverra vitleysinga, heldur graf-arlvarleg, og raunveruleg, hætta.

Kv.

[Ómar Geirsson, 8.6.2009 kl. 10:31]

Blessaður Einar.

Megi þessi póstur þinn fara sem víaðst.

Kveðja að austan.