Réttur Íslendinga óvéfengjanlegur segir Gunnar Tómasson

Hann birtir þessa grein á vald.org

Ágætu alþingismenn:

Ágreiningur Kristrúnar Heimisdóttur og Indriða H. Þorlákssonar um staðreyndir Icesave-málsins gefur tilefni til athugunar á gögnum málsins varðandi „forfjármögnun" Breta á endurgreiðslum til eigenda Icesave innstæðureikninga.

Var þar um að ræða einhliða ákvörðun brezkra stjórnvalda án samráðs við íslenzk stjórnvöld, eða lántöku íslenzkra stjórnvalda með ótilgreindum skilmálum?

Það er vandséð að hér sé um neitt álitamál að ræða þar sem Alistair Darling lýsti því yfir í viðtali á BBC þann 8. október 2008 að „íslenzka ríkisstjórnin, þótt ótrúlegt sé, hefur sagt okkur, þeir sögðu mér í gær að þeir ætla ekki að heiðra [Icesave-] skuldbindingar sínar.”

„You know the problems we’ve had with Icesave which is owned by an Icelandic bank which has gone down and the Icelandic government, believe it or not, have told us, they told me yesterday that they have no intention of honouring their obligations here.”

Af yfirlýsingu Alistair Darling má ráða að sú ákvörðun brezku ríkisstjórnarinnar 8. október 2008 að tryggja Icesave innstæður var hugsuð sem nauðvörn gegn meintri ákvörðun ríkisstjórnar Íslands að heiðra ekki skuldbindingar sínar.

Þegar í ljós kom að Darling hafði farið með rangt mál var úr vöndu að ráða fyrir brezk stjórnvöld. Afturköllun á ákvörðuninni hefði afhjúpað fljótfærnisleg og óvönduð vinnubrögð þeirra í Icesave-málinu á kostnað brezkra skattborgara. Því var ákveðið að knýja íslenzka skattborgara til að axla þær byrðar sem glapræði þeirra félaga Gordon Brown og Alistair Darling hafði búið þeim brezku.

Í drögum að lánasamningi sem Bretar og Hollendingar sendu stjórnvöldum þann 4. desember 2008 er því réttu máli hallað varðandi þetta lykilatriði, en þar segir „að óskað hefði verið eftir því að Bretland og Holland aðstoðuðu TIF, íslenska innstæðutryggingasjóðinn, við fjármögnun.”

Starfsmenn utanríkisráðuneytisins virðast hafa haft forsögu málsins á hreinu, sbr. tillögu þeirra um breytt orðalag þar sem tilvísun til Bretlands er felld niður:

„… aðilar málsins hafa samþykkt að Holland skuli veita Tryggingarsjóðnum lán til að forfjármagna greiðslu á kröfunum…”

[„… the parties have agreed that the Netherlands shall make a loan available to the Guarantee Fund to prefinance and settle the claims … .“]

Af erindisbréfi samninganefndar íslenzkra embættismanna, sem fjármálaráðherra Steingrímur J. Sigfússon undirritaði 24. febrúar 2009, og umsögn Indriða í þá veru að ákvörðun Breta 8. október 2008 hafi verið tekin að beiðni íslenskra stjórnvalda virðist mega ráða að samningsdrög Breta og Hollendinga hafi villt þeim sýn varðandi forsögu málsins.

Íslenzkir embættismenn kunna því að hafa gengið til samninga við Breta og Hollendinga í góðri trú á falskar forsendur.

Virðingarfyllst,

Gunnar Tómasson, hagfræðingur

 

Ræddi við þingnefnd um ESB-umsókn

Skuldaánauðin magnaðist í kjölfar einkavæðingu bankanna

Birti eftirfarandi grein á Smugunni í dag:

Mér varð það á orði þegar framsóknarflokkurinn lofaði 90% lánum til íbúðarkaupa fyrir kosningar árið 2003 að nú tækist þeim loksins ásamt sjálfstæðisflokknum að setja þjóðarbúið á hausinn. Vond spá sem rættist því miður.

Um svipað leyti vor bankarnir færðir í hendur fjárglæframanna sem höfðu stjórnmálamenn þessara flokka ásamt nokkrum stjórnmálamönnum í Samfylkingu í hendi sinni. Þeir höfðu ásamt viðskiptaráði og LÍÚ einnig löggjafarvaldið í hendi sinni. Allir þekkja nú sögur af mútugreiðslum til stjórnmálamanna sem uppnefndir hafa verið styrkir svona rétt eins og siðmenntað fólk hefur verið uppnefnt skríll.

Kerfið sem hannað hefur verið um skuldaránauð er í meginatriðum svona og þetta fyrirkomulag er bundið í lög sem mun vera einsdæmi í heimsbyggðinni:

Lán til húsnæðiskaupa eru jafngreiðslulán en eru þar að auki bundin við vísutölu, þ.e. verðtryggð. Þegar greitt er af lánum er verðtryggingarþættinum bætt við höfuðstólinn og fer þar af leiðandi að bera vexti. Við þetta myndast vaxtavextir eða það sem á erlendum málum er nefnt compounding effect og þekkist hvergi nema í okurlánastarfsemi.

Verðtryggingarhlutinn er í raun hluti nafnvaxta. Raunvextir samkvæmt fræðunum eiga að endurspegla almenna áhættu og tíma og verðtryggingarhluti vaxtanna á að endurspegla verðbólguáhættu. Í því kerfi sem hannað hefur verið til eignarupptöku hjá almenningi er hluti nafnvaxta lagður við höfuðstól til þess að skapa okurvaxtatekjur fyrir fjármálafyrirtæki.

Í kjölfar einkavæðingar bankanna var lögleitt fyrirkomulag sem heimilaði bönkum að innleiða mánaðarlegar afboganir. Bankarnir keyrðu mikinn áróður til þess að fá fólk til þess að breyta lánum á þann veg að það borgaði mánaðrlega af lánum sínum. Hvers vegna?

Fyrirkomulag með mánaðargreiðslum eykur okurvaxtagróða fjármálafyrirtækja. Í stað þess að verðbólguþátturinn leggist við höfuðstól einu sinni á ári og verði þar með vaxta og verðbólguberandi gerist þetta 12 sinnum á ári og áhrifin magnast. Í kjölfar bankahrunsins hefur ekki verið reynt að greina afkomu bankanna ef eingöngu er miðað við starfsemi þeirra innanlands, þ.e. ef glæpastarfsemin er undanskilin. Mikil eingaupptaka hefur átt sér stað á undanförnum árum. Fjármagnið streymdi frá Íslenskum fjölskyldum og til bankanna. Fjárglæframenn höfðu orðið sér út um gullnámu sem þeir notuðu til þess að færa glæpastarfsemi sína yfir í "alþjóðasamfélgið" og slógust í för með glæpamönnum á alþjóðavísu.

Framsóknarflokkur og sjálfstæðisflokkur brutu einnig stjórnarskránna þegar þeir fiktuðu við skattana með því að uppfæra fasteignamat til þess að auka lánshæfi íbúða auk þess sem áhrifin voru líka að fasteignargjöld hækkuðu og vaxta- og barnabætur þurrkuðust út hjá mörgum. Samfylking og Vinstri græn hafa því miður fylgt í kjölfarið hvað þetta varðar og hækka fasteignamat á eignum þrátt fyrir að markaðvirði þeirra sé að lækka.

Hvaða lærdóm eigum við að draga af þessu. Ég fyrir mitt leyti tel að varast beri að taka mark á kosningaloforðum flokkanna og líta frekar til athafna þeirra.

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir

Stjórnsýslufræðingur

Vinstri stjórnin getur náð þjóðinni upp úr skuldaáþján ef hún vill það!

Sjálfstæðisflokkurinn og framsókn drógu þjóðina inn í skuldaklafa sem húseigindur sitja nú í. Þetta gerðu þeir með því að koma á kerfi sem hækkar jafnhraðan skuldir og þær eru greiddar niður:

The Icelandic government has designed a mortgage system that in affect brings ordinary people into dept-slavery.

Loans to homeowners are built into a system that is a mix of index regulated annuity loan.

Every month people pay amortisation and interest on the principal but a sum bonded with the consumer price index is also added every month to the principal. This creates a compounding affect, which causes the principal to ascend every month despite people paying their mortgage and interest. The interest rate is generally 4% to 6% but the index-regulated sum is often 6% on the principal.

The law imposes this system on homeowners so people do not have other options if they want to buy a home. This system has also made the Icelandic banks a goldmine for gold diggers. People start out lending maybe 60% of the marked price but end up paying back 200% to 300% of the marked price depending on the length of the period they are borrowing.

Til í sæti á réttum forsendum

Island fühlt sich ausgeplündert segir í þýskum fjölmiðli

Grein birtist í Þýska fréttablaðinu Zeit-Online undir yfirskriftinni

Island fühlt sich ausgeplündert

Atvinnuleysi mælist 9,3%

Svíar stýra andstöðu Norðurlanda gegn Íslandi

Sænskir bankar eiga mikilla hagsmuna að gæta í austantjaldslöndum. Það er mikið hagsmunamál fyrir fjármálakerfið í Svíþjóð að skuldir þjóða séu viðurkenndar. Fjármálakreppa í Sviþjóð á síðasta áratug varð þess valdandi að verlferðakerfinu í Svíþjóð hnignaði. Bankakerfið í Svíþjóð hefur greinilega mikil ítök í stjórnmálum þjóðarinnar.

Græðgi bankanna hefur ráðist að mannlegri reisn. Þvinganir, hræðsluáróður, þöggun og samráð alþjóðastofnana um að ryðja út forheimskandi áróðri er orðið hið viðtekna í hinu svokallaða alþjóðasamfélagi.

Norðurlöndin stíga nú fram hvert af öðru til þess að láta vita af því að  forysta í stjórnmálaum þessara landa er á mála hjá fjármálakerfinu. Í gær steig Finnland fram og í dag gerir Svíþjóð hið sama.

Alþjóðastofnanir virðast allar hafa tekið að sér það hlutverk að vera varðhundar alþjóðafyrirtækja, alþjóðafjármálakerfis og stóriðju. Unnið er að því kerfisbundið að koma verðmætasköpun og yfirráðum yfir auðlindum úr höndum almennra borgara og í hendur þessara 5% sem þegar hafa umráð yfir helming af auðlindum jarðar. 

Sænsk lán háð Icesave

Áróðursmaskína alþjóðasamfélagsins (ESB)

Áróðursmaskína alþjóðasamfélagsins

Það er undarlegt að horfa upp á röksemdarfærslur þeirra sem vilja að Íslendingar gangist undir nauðung Breta og Hollendinga.

1. Því er haldið fram að Íslendingar þurfi að greiða háa vexti af lánum vegna lélegs lánhæfismats ef þeir samþykki ekki Icesave. Til umhugsunar: Hvað kostar það Íslendinga að taka lán ef kostnaðurinn við að samþykkja Icesave er tekinn með í reikninginn?
2. Því er haldið fram að Íslendingar verði að samþykkja veru alþjóðagjaldeyrissjóðsins á Íslandi vegna þess að Íslendingar þurfi á lánum að halda til uppbyggingar. Til umhugsunar: Hvað er Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn búin að skaða uppbygginguna mikið með því að hefta ríkisstjórnina í aðgerðum sem stuðla að uppbyggingu, þ.e. aðrar aðgerðir en að taka lán?
3. Því er haldið fram að það verði að byggja álver til þess að koma af stað hjólum atvinnulífsins. Til umhugsunar: Einungis örlítið brot af íslensku vinnuafli starfar við stóriðju. Gjaldeyristekjur af stóriðju eru nánast engar.

„Vorum nálægt samkomulagi“

Bretar hafa hótað Íslendingum einangrun frá alþjóðasamfélaginu

Þetta er það sem Jóhanna hræðist. En hún óttast að við verðum "alein". Hvað þýðir það að vera "alein".

Grundvallaratriði í þessu máli er að Jóhanna vill selja velferð komandi kynslóða til þess að hún þurfi ekki að vera "alein". 

Þjóðin er ekki sammála Jóhönnu og hræðist fremur harðræði sem Jóhanna hyggst leggja á komandi kynslóðir en hótanir Breta. 

Alistair Darling segir að þeir (Bretarnir) vilji að Íslendingar séu "part of the mainstream Europe" og að það að láta hvern Íslending ábyrgjast 2 til 4 milljónir vegna Icesave sé hluti að því.

Alistair Darling segir það nánast berum orðum að Icesave málið sé leið til þess að þvinga Íslendinga inn í ESB.

Strauss-Kahn segir AGS skuldbundinn til að aðstoða Íslendinga

Femínistinn Steingrímur kallar háttvirtan þingmann "Birgitta mín"

Birgitta Jónsdóttir krefst þess í Silfri Egils að embættismenn Steingríms axli ábyrgð

Sjálfsögð krafa

Steingrímur velur þá leið að tala niður til þingkonunnar

 

Flugvél farin til Grímseyjar að sækja atkvæði

Lausn Icesave felst í því að segja NEI

Ef Steingrímur J Sigfússon ætlar að sitja áfram í þessari Ríkisstjórn verður hann að horfast í augu við að íslenska þjóðin vill ekki ráðherra sem vinna gegn hagsmunum komandi kynslóða. Það er auðvitað þægilegt fyrir Ríkisstjórnina að beygja sig og bugta fyrir nýlenduveldunum og fleyta vandanum yfir á komandi kynslóðir.

Bjarni Benediktsson aðstoðaði Milestone við að ræna bótasjóð Sjóvá og græddi á því tiltæki. Hann ætti fremur að segja af sér þingmennsku og er á engan hátt trúverðugur. Sjálfstæðismenn og framsóknarmenn sköpuðu þær aðstæður sem Íslendingar horfast í augu við í dag. Samfylkingin er í nánu sambandi við Björgólfsfeðga og þingmenn i innan vébanda hennar eru á mála hjá Björgólfsfeðgum eins og glöggt má sjá á atburðarrásinni.

Minn draumur er nú eiginlega að hreinsað verði til í stjórnmálaflokkunum og Alþingi okkar Íslendinga. Það er ekki hægt að mynda "þétta" ríkisstjórn úr þessu spillta liði sem situr í framvarðasveit stjórnmálaflokkanna. 

Ríkisstjórnin þarf að þétta raðirnar

Darling opinberar fyrirætlun Breta

Alistair Darling segir að þeir (Bretarnir) vilji að Íslendingar séu "part of the mainstream Europe" og að það að láta hvern Íslending ábyrgjast 2 til 4 milljónir vegna Icesave sé hluti að því (is part of it).

Alistair Darling segir það nánast berum orðum að Icesave málið sé leið til þess að þvinga Íslendinga inn í ESB.

Samkvæmt tilskipun ESB er óheimilt að veita tryggingasjóðum innstæðna eða bönkum ríkisábyrgð.

Deila Breta og Hollendinga stendur þess vegna við tryggingarsjóð innstæðna en ekki við íslensku ríkisstjórnina né heldur við íslenska skattgreiðendur. 

Þetta veit Alistair Darling og þetta veit íslenska ríkisstjórnin og þetta ætti Þórunn Sveinbjarnardóttir einnig að vita.

Það er verið að draga íslenska skattgreiðendur inn í þessa deilu á ólögmætan hátt. Bretar og Hollendingar beita fyrir sig valdastofnunum til þess að kúga fé út úr íslenskum skattgreiðendum.

Bretar vilja sýna sveigjanleika