Hnignun siðmenningar á Norðurhjaralöndum

Það virðist vera orðið viðtekið að stærri þjóðir vaði á skítugum skónum yfir þær minni þegar kemur að hagsmunagæslu hvort sem er í fjármálum, viðskipum eða umhverfismálum.

Það hefur verið sérlega óhuggulegt að horfa upp á hegðun stærri ríkja undanfarin tvö ár og einnig hversu fáir hafa verið tilbúnir til þess að taka upp málstað þeirra minni. Því miður speglar hegðun íslenskra hagsmunaaðila innanlands þessa hegðun á alþjóðavísu. 

Yfirgaf norðurhjararáðstefnu

Samdi ASÍ um að LÍÚ fengi að veiða allan skötuselinn ef SA fengi að halda niðri kjörum launþega?

Það hefur sýnt sig að íslenskir forkólfar í stjórnmálum og hagsmunasamtökum eru sennilegar verstu samningamenn í heimi. Ekki að furða miðað við sem  röksnilli manna á borð forkólfa ASÍ.

Sundurlyndisfjandann má ekki magna

Martröð Jóhönnu

Hefur samfylkingin áhuga á hlýðnum rökkum?

Hvernig er staðalímynd rakkans? Frekar heimskur, þægur og auðveldur í taumi. Kötturinn hefur orð á sér fyrir sjálfstæði og því að vera sjálfum sér samkvæmur.

 

VG ræðir ummæli forsætisráðherra

Stærsta framfaraskref frá hruni bankanna

Loks birtist ljóstýra í myrkrinu. Bankahrunið er afleiðing spillingar, kvótakerfis, lélegra samninga við erlenda stóriðju, lélegrar stjórnsýslu og spillts dómskerfis. Álít spilltra lögfræðinga og endurskoðenda hafa varðað leiðina að stórfelldum vandamálum sem ungar fjölskyldur glíma nú við.

Það er lofsvert ef samfylkingin ætlar að taka á þeirri ómynd sem kvótakerfið er með gagngerum hætti. Ágætt væri ef samfylkingin skoðaði líka nýtingu orku- og vatnsauðlinda með þjóðarhag í huga. 

Samfylkingin mætti einnig endurmeta viðmið í stjórnsýslu og auka skilning á hugtökum eins og jafnrétti og réttlæti í sínum röðum. 

Samfylkingin vill þjóðaratkvæði um fiskveiðistjórnunarkerfið

Stjórna Björgólfsfeðgar samfylkingunni?

Samfylkingin er samanherpt af leyndarhyggju. Öðru hvoru gusast úr herbúðum þeirra umhyggja fyrir erlendum hagsmunum og hagsmunum Björgólfs Thors. Í dag segir Jónas frá því að Katrín Júlíusdóttir lúri á frumvarpi um lög til þess að verja vatnsréttindi. Af hálfu samfylkingar hefur ekki verið stigið hænufet til þess að verja þjóðina fyrir hrægömmum sem sveima yfir landinu.

Samfylkingin lúrir í faðmi Alþjóðagjaldeyrissjóðsins sem vill plata ríkisstjórnina til þess að taka erlend lán sem eru í raun óþörf en munu færa sjóðnum góðan hagnað um ókomna framtíð. 

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn keyrði mikinn áróður á vordögum 2009 og beitti ríkisstjórninni óspart fyrir sig í þeim efnum. Áróðurskonsept Alþjóðagjaldeyrissjóðsins voru TRAUST og STÖÐUGLEIKI.  Auka þarf stöðugleika til þess að afla trausts alþjóðasamfélagsins. Alþjóðasamfélagið er eitt af áróðurskonseptum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og samfylkingarinnar. Virðist af umræðunni vera hulinsorð fyrir Björgólf Thor, erlenda fjárfesta sem vilja komast yfir íslenskar auðlindir og lánadrottna sem í flestum tilvikum eru spákaupmennskubraskarar. 

Steingrímur hefur sett met í sviksemi við stefnu flokks síns og unnið einarður að leynistefnu samfylkingar. Össur virðist vera á mála hjá þeim sem vilja fá billega orku og vatn á Íslandi. 

Samfylkingin hyggst skuldsetja þjóðina um hátt í þúsund milljarða til þess að safna gjaldeyrisvarasjóði. Gjaldeyrisvaraforði á Íslandi hefur þó í raun ekki verið eins sterkur eins og hann er í dag eða tæpir 500 milljarðar. Til samanburðar má geta þess að gjaldeyrisforðinn var um 65 milljarðar árið 2005

Ég ritaði eftirfarandi pistil í fyrra:

Villigötur Alþjóðagjaldeyris-

sjóðsins þyrnum stráðar

Nú velta menn vöngum yfir því hvers vegna AGS hefur frestað lánveitingu til Íslands.

Menn velta líka fyrir sér afleiðingum af frestun lánsins og ekki vantar dómsdagsspár þeirra sem vilja að Íslendingar afsali griðum fullveldisins til Breta og Hollendinga. Sjálfsagt hinir sömu og samþykkja afsal sjálfstæðis með því að færa vald í hendur Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.

Menn hafa kannski ekki velt nægilega vöngum yfir því hvers vegna við tökum lán frá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum.

Megintilgangur lántökunnar er að styrkja gjaldeyrisvarasjóðinn. Gjaldeyrisvarasjóðurinn er í vörslu banka í Bandaríkjunum sem greiðir lága vexti af fjárhæðinni. Á hverjum degi mun ríkissjóður, íslenskir skattgreiðendur, þurfa að greiða fleiri tugi milljóna í vaxtamun vegna erlendra lána og það í GJALDEYRI. Tilgangurinn, jú efla þarf traust alþjóðafjármálakerfisins. Ha, fattar alþjóðafjármálakerfið ekki að þetta er bara lán eða treystir fjármálakerfið Íslandi mikið betur ef Ísland er mjög skuldugt.

Treystir alþjóðafjármálakerfið Íslandi t.d. betur ef Ísland skuldar 3.000 milljarða en ef Ísland skuldar t.d. 1.000 milljarða? Hvað ef Ísland skuldar t.d. 10.000 milljarða er því þá treyst enn betur?

Þetta gengur ekki upp í mínum huga og samræmist á engan hátt á skilningi mínum á hugtakinu traust. Það er vert að taka það fram að ég er mikill sérfræðingur í þessu hugtaki. Tók það fyrir í meistararitgerðinni minni, þ.e. hugtakið "traust í viðskiptum."

Man eftir því að Geir Haarde og Ingibjörg Sólrún ferðuðust vítt og breytt um heiminn í fyrra og sögðu fólki frá góðri stöðu íslensku bankanna. Tilgangurinn, já að efla traust á íslenskum bönkum. Traust í skilningi nýfrjálshyggjunnar er nefnilega notað sem samheiti við að ljúga á skilvirkan hátt. Vel heppnuð blekking eflir traust. Þess vegna er lögð rík áhersla á að fjármálakerfið haldi að Íslendingar eigi mikinn gjaldeyrisvarasjóð. En auðvitað fattar alþjóðafjármálakerfið alveg að nettó gjaldeyrisvaraforði er lítill eftir sem áður. En vegna griðalegrar skuldsetningar verða Íslendingar undir stöðugri ógn af lokun lánalína.

Hvílíkt vald sem alþjóðafjármálakerfið fær yfir íslensku þjóðarbúi. Vegna þess að ríkisvaldið velur að ganga með betlistaf um heimsbyggðina í stað þess að takast á við vandann. Lítil reisn og lítil karlmennska. En það sem verra er, er aulahátturinn í strategískum samskiptum við aðrar þjóðir.

Það er alsendis óvíst að það takist að kjafta upp krónuna eða traust á henni. Rétt eins og Geir Haarde og Ingibjörgu Sólrúnu tókst ekki að kjafta bankanna upp úr gjaldþrotinu. Og víst reyndu þau.

Lán Alþjóðagjaldeyrissjóðsins fer ekki til uppbyggingar atvinnulífs. Ekki til þess að styrkja varnir samfélagsins gegn þeim sem vilja notfæra sér ringulreiðina á Íslandi og hirða hér auðlindir án þess að láta neitt á móti.

Stóriðjan á Íslandi er gott dæmi um bókhaldsbrellur alþjóðafjármálasamfélagsins. Erlendu móðurfyrirtækin lána dótturfélögum sínum, á Íslandi, hundruð milljarða. Við það hækka erlendar skuldir þjóðarbúsins. Hefur það áhrif á lánshæfismat? Hækkar það vaxtabyrði Landsvirkjunar? Hvers vegna skuldsetja alþjóðafyrirtæki dótturfélög sín hér á landi? Jú til þess að losna við að greiða skatt á Íslandi. Skattaleg hagræðing heitir það en þeir vilja eftir sem áður nota vegina sem við fjármögnum, hafnir og annað sem skattgreiðendur hafa byggt upp. Viljum við fleiri svona díla? Ekki ég.

Hvers vegna vill hinn græni forsætisráðherra byggja fleiri álver? Þegar erlendir aðilar byggja á Íslandi eykst eftirspurn eftir krónu. Krónan hækkar í verði.

Ég spyr er endalaust hægt að taka vitlausar ákvarðanir til þess að styrkja krónuna. Auknar lántökur skap í besta falli falskt traust á krónunni. Raunveruleg styrking felst í því að efla verðmætasköpun og tekjur þjóðabúsins. Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn hefur engan áhuga á þeirri leið.

Í haust þegar bankarnir hrundu lá fyrir, að mínu mati, áætlun á borði Breta um það hvernig þeir ætluðu að beita öllum valdastofnunum hins vestræna heims til þess að græða sem mest á öngþveitinu.

Hegðun Breta, Hollendinga, Norðurlandanna, ESB og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins er strategísk. Fyrsta skrefið var að telja stjórnvöldum á Íslandi í trú um að aðeins ein leið væri út úr vandanum og síða var sú leið vörðuð þyrnum.

Stjórnmálamenn sitja fastir í hugmyndafræði Alþjóðagjaldeyrissjóðsins og eru þess vegna hluti af vandamáli þjóðarinnar. Þessi leið er einfaldlega of dýrkeypt.Ritað 31 júlí 2009

 

Ósamstaða VG veikir stjórnina

Stjórnlagaþing á forræði þjóðar

Framtíð Íslands

Stjórnlagaþing á forræði þjóðarinnar

 

Kallar heilbrigða skynsemi vesældarþráhyggju

Bjarni Benediktsson er glaður. Skoðanakönnun, sem sýnir að Sjálfstæðisflokkurinn hafi 40% fylgi 60% þjóðarinnar (þ.e. um 24% þátttakenda) og sýnir þar með dómgreindarskort hluta þjóðarinnar, vekur vonir í brjósti Bjarna. Hann telur að flokkurinn sem hefur gert Ísland að úrhraki meðal þjóða eigi nú að fá tækifæri til þess að láta reyna á stjórnvisku sína á ný.

Stjórnviska Sjálfstæðisflokks

Ekki hef ég verið í hópi þeirra sem telur að stuðningur við hina svokölluðu vinstri-stjórn skuli keypt hvaða verði sem er en hitt er óumdeilanlegt að í valdatíð Sjálfstæðisflokksins skaffaði flokkurinn sjálfum sér ríkisfyrirtæki, gróf undan trúverðugleika dómskerfisins með klíkuráðningum og kom á sjálfskömmtunarkerfi fyrir stjórnmálaflokka úr ríkissjóði. Helstu stoðir samfélagsins eru morknar eftir þjösnaskap Sjálfstæðisflokksins um áratuga skeið. Uppsafnaður atgervisskortur eftir langvarandi vinaráðningar einkennir stjórnsýsluna. Undir handleiðslu Sjálfstæðisflokks voru bankarnir afhentir fjárglæframönnum. Fjárglæframenn launuðu greiða stjórnvalda með fjárframlögum til flokkanna og ofurlaunastörfum fyrir fjölskyldur stjórnmálamanna. Fimmtíu ríkisfyrirtæki sem byggð voru upp með fjármunum skattgreiðenda voru færð í einkaeigu með vafasömum aðferðum. Hverjir eignuðust t.d. Granda og SR-mjöl? Forysta Sjálfstæðisflokksins hefur barist gegn frjálsri hugsun og tjáningarfrelsi. Lýðræðið er hjóm eitt og hugtakið hefur aðallega merkingu í retorík samtímans.

Sjálfstæðisflokkurinn siglir undir fölskum fána markaðshyggjunnar. Raunveruleg stefna flokksins er að byggja upp lénsveldi þar sem alþýða landsins er í ánauð kvótaeigenda, fjárglæframanna og einokunarfyrirtækja. Reistir hafa verið múrar sem hefta frelsi til atvinnusköpunar í tíð Sjálfstæðisflokksins. Nýliðar eru settir undir alvald þeirra sem ráða mörkuðum og fjármagni. Málflutningur Engeyjarprinsins hefur mér þótt einstaklega óviðeigandi í ljósi sögunnar. Þjóðin er í sárum eftir valdatíð Sjálfstæðisflokksins en leppar LÍÚ og fákeppnisfyrirtækja þeysast fram á völlinn flæktir í Vafninga fortíðar og boða meira af því „góða".

Stjórnviska Framsóknarflokks

Þótt frammistaða núverandi ríkisstjórnar hafi einkennst af vanhæfni kemst hún ekki nálægt því að feta í fótspor Sjálfstæðisflokksins. Ekki hefur þessari ríkisstjórn heldur tekist að skáka Framsókn sem af einstakri snilld sinni tókst að hnekkja 30% þjóðarinnar í vistabönd með ólögmætum aðgerðum í húsnæðismálum. Fikt Framsóknarmanna við fasteignarmatið sem í raun var skattahækkun var brot á stjórnarskrá. Stjórnarskráin heimilar ekki skattahækkanir nema með blessun Alþingis. Hitaveituaflestramælaánauð í boði Finns Ingólfssonar og Alfreðs Þorsteinssonar sem nú skipar heiðurssæti Framsóknar í Reykjavík er vel þekkt meðal þeirra sem láta sig frelsi landsmanna varða. Framsókn tókst í ríkisstjórnartíð sinni að gera einstaklinga úr þeirra röðum að ríki í ríkinu sem nú innheimta skatt af landsmönnum fyrir afnot af auðlindum landsins.

Raunveruleg stefna Sjálfstæðisflokks og Framsóknar var að byggja upp Lénsveldið Ísland. Lénsveldið Ísland einkennist af því að stærstur hluti þjóðarinnar er í ánauð vegna okurskulda og atvinnuhafta.

Stjórnviska Samfylkingar og Vinstri grænna

Því miður hefur hinni svokölluðu vinstri ríkisstjórn tekist illa upp við að endurmeta þau gildi sem viðhöfð hafa verið í íslenskum stjórnmálum. Íslensk stjórnmál hafa alið vonda menningu sem nýliðar hafa jafnóðum verið innvígðir í og þeir verðlaunaðir sem hafa skrúfað fyrir dómgreind og fylgt foringjum í blindni.  

Nýleg grein Indriða Þorlákssonar í Smugunni ber vott um forheimskandi orðræðu en þar fjallar hann um Icesave. Indriði ásamt Svavari Gestsyni lögðu í víking til Bretlands og Hollands og mættu síðan á kajann með þessa hörmung sem hefur verið kölluð Icesave. Ferlið sem tók við í framhaldinu einkenndist af því að reynt var með öllum ráðum og forheimskandi umræðu að berja þessa ómynd inn á þjóðina.

Forkólfarnir og leppar þeirra hafa reynt að taka sér vald í orðræðunni og troða óviðeigandi viðmiðum inn í hana. Fjöldi Breta og Hollendinga áttu valkosti um að skipta við Landsbankann eða skipta við eitthvað annað fyrirtæki. Þetta er kallað viðskipti og þessi kimi samfélagshegðunar byggir á því að þátttakendur meti samspil hagnaðarvonar og áhættu en hafi frelsi til athafna og beri þá jafnframt ábyrgð á eigin gjörðum. Það er á ábyrgð einstaklinga sem VELJA að gerast þátttakendur að meta áhættuna og taka afleiðingum af athöfnum sínum. Það er óeðlilegt í ljósi leikreglna í þessum kima að þeir beri ábyrgð sem ekki eru þátttakendur og geta ekki haft áhrif á það hvernig þátttakendur haga viðskiptum sínum eða nýta sér frelsi sitt til athafna. Fjarvera ábyrgðar þeirra sem ekki tóku þátt í viðskiptunum byggist á því að þeir höfðu ekki áhrif, voru ekki spurðir ráða.

Indriði Þorláksson velur að kalla þátttakendur, sem höfðu hagnaðarvon, sem höfðu valkosti, sem höfðu áhrif, almúga Bretlands og Hollands. Að hans mati lagði fólk sem hafði lítið á milli handanna háar fjárhæðir inn á Icesave reikninga. Merkilega, þá veit Indriði hvers vegna fólk lagði peninga inn á Icesave reikninga. Hann vitnar reyndar ekki til rannsóknarniðurstaðna máli sínu til stuðnings heldur virðist hann bara vita þetta. Indriði grípur til meðaltalsupplýsinga. Hann segir t.d. að hver Íslendingur eigi að meðaltali 3.000.000 í sparifé en meðaltalsupplýsingar væru konkret upplýsingar þá þýðir þetta að þín fjögurra manna fjölskylda eigi 12.000.000 í sparifé. Ef þín fjögurra manna fjölskylda á ekki sparifé þá liggur þetta fé inni á reikningum annarra, t.d. þeirra 5% til 10% þjóðarinnar sem vaða í peningum meðan aðrir líða skort. Já, Indriði kallar viðskiptavini Icesave almúga. Hvað kallar Indriði íslenska skattgreiðendur sem hann vill að blæði fyrir vondar ákvarðanir „fátækra einstaklinga" sem áttu allt að tugi milljóna inni á Icesave reikningum? Hann kallar þá ekki almúga. Kannski er óviðeigandi að kalla Íslendinga, sem eiga að taka á sig skaðann af óheppilegum viðskiptum fjárglæframanna og fátækra milljónamæringa, almúga.

Indriði heldur því fram að Icesave-peningarnir hafi farið til Íslands. Þegar hagtölur Seðlabankans eru skoðaðar bendir flest til þess að Icesave peningarnir hafi aldrei komið til Íslands heldur séu þeir í vinnu á erlendri grund við að skapa öðrum ríkissjóðum en hinum íslenska skatttekjur og skattgreiðendur annarra ríkissjóða atvinnu. Það er ekki furða þótt að samningsnefnd Svavars Gestssonar hafi gert vonda samninga ef grundvöllur að þekkingu á staðreyndum málsins hafa verið á því stigi sem Indriði opinberar í grein sinni.

Ekki skal ég segja um það hvort Indriði hafi lagt í viðamiklar rannsóknir eða hvort hann hafi sérstaka skyggnigáfu en hann leggur upp með að:

Í umræðunni fundu flestir mola við sitt hæfi sem nýttust þeim til að gera sjálfmynd sína að söluvöru á markaðstorgi lýðskrumsins. Þjóðernishroki, heimsfrelsun, minnimáttarkennd, kveinstafir og vesældarþráhyggja fundu sér samastað í henni.

Indriði tilheyrir kynslóð sem fékk sjálfseyðandi húsnæðislán og sjálfseyðandi námslán en er sívælandi yfir kjörum sínum. RANNSÓKNIR sína að þessi kynslóð er eigandi meirihluta þess sparifjár sem talað er um sem meðaltalseign einstaklinga. Vesældarþráhyggja þeirra sem vilja gera íslenska borgara að skattgreiðendum bresks og hollensks ríkissjóðs felst í því að þeir vilja gera vandann sem skapast hefur af stjórnvisku Sjálfstæðisflokks og Framsóknar að vanda komandi kynslóða en fyrra sjálfa sig þunga vandans.

Frammistaða Indriða og félaga hans í samningagerð um Icesave einkennist af minnimáttarkennd gagnvart erlendu valdi, hroka gagnvart ungum íslenskum fjölskyldum ásamt þráhyggju sem felur í sér að brjóta á niður varnir samfélagsins gagnvart þeim hörmungum sem stjórnviska Sjálfstæðisflokks, Samfylkingar og Framsóknar skilaði af sér haustið 2008.

Það er ömurlegt að horfa upp á það hvaða framtíð eigingjarnir einstaklingar sem sífellt hafa tryggt eigin stöðu vilja búa þeim sem eiga að taka við þjóðarbúinu. Þegar ég segi NEI við Icesave segi ég nei við því að börnin mín greiði skuldir Björgólfs sem nýtur velvildar ríkisstjórnarinnar og lifir í vellystingum í London. Velferð fjölskyldu minnar og annarra fjölskyldna í landinu skipta mig meira máli en skófatnaður, einkasnekkja og ævintýramennska Björgólfs. Ég frábið mér að þessi skoðun mín sé heimfærð upp á þjóðernishroka, heimsfrelsun, minnimáttarkennd, kveinstafi eða vesældarþráhyggju.

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir

Stjórnsýslufræðingur

Hvers vegna fær Vilhjálmur Egilsson ekki að stjórn Íslandi?

Getur verið að það sé vegna þess að hann var ekki kosinn til þess?

Stöðugleikasáttmálinn rofinn

Er Davíð Oddson að reyna að útrýma Moggablogginu?

Hvað varð af bloggsíðunni á Mogganum?

Alþingi kallað saman fyrr