Steingrímur það er ljótt að plata útlendinga

Steingrímur segir við fréttamann Daily Telegraph að það sé hans verkefni að skella dyrum á ný-frjálshyggjuna sem hefur ríkt í tuttugu ár á Íslandi. Ný-frjálshyggjan umbreytti saklausum heimabönkum í risa vogunarsjóði á heimsmælikvarða með skuldir sem voru 11 sinnum landsframleiðslan.

Steingrímur segir að þau ætli algerlega að snúa baki við þessari ógæfustefnu. "Við ætlum að koma landinu aftur á braut norræns velferðarsamfélags með sterkan ríkisgeira og jöfnuði." segir Steingrímur.

En Steingrímur þú ert að vinna eftir hugmyndafræði ný-frjálshyggjunnar. Það er í anda hennar sem Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn starfar. Og það er hún sem ríkisstjórnin beygir sig undir þegar ákveðið er að almenningur eigi að blæða til þess að bjarga fjármálakerfinu, erlendum lánadrottnum og áhættufjárfestum. Bjarga þeim sem rústuðu íslensku efnahagskerfi en eru nú ykkar ráðgjafar um það hvernig og hverjir og í þágu hverra eigi að reisa það.

Hér verður EKKERT sem líkist neinu norrænu velferðarkerfi næstu hundrað árin ef fyrirætlanir ríkisstjórnarinnar ná fram að ganga. Hér verður ekki jöfnuður og lítil reisn.

Hvernig ætlar ríkisstjórnin að fara að því að slá skjaldborg um heimilin þegar bankarnir eru komnir í eigu erlendra áhættufjárfesta?

Skuldabréf sem voru gefin út af erlendum bönkum, þegar þeir lánuðu íslenskum bönkum, fóru á uppboð fyrir löngu síðan og voru keypt af áhættufjárfestum sem voru tilbúnir að veðja á hættuleg skuldabréf. Þau voru keypt fyrir slikk. Það eru því erlendir áhættufjárfestar sem eiga miklar kröfur í bankanna núna.

Heldur ríkisstjórnin að erlendir áhættufjárfestar muni hugsa fyrst og fremst um að virða skjaldborg heimilanna (sem ég hef reyndar ekki séð glitta í ennþá) þegar þeir taka yfir rekstur íslensku bankanna? Eða er ríkisstjónin búin að gleyma skjaldborg heimilanna og hugsar nú bara um business?  

 

Og ég spyr:

Hvernig voga stjórnmálamenn sér að tala um jöfnuð og velferð

Sá stjórnmálamaður sem hefur efni á því að taka sér þessi orð í munn er stjórnmálamaðurinn sem rekur landshöfðingja AGS úr landi og tekur á málum hér á forsendum þjóðarinnar.

Fjallað um reiði Íslendinga

Fjölmiðlafyllerí útrásarvíkinganna

Það er einn hópur Íslendinga sem hefur tækifæri til þess að hafa áhrif á tap sitt af bankahruninu. Þessi hópur er sá hinn sami og olli bankahruninu með aðstoð samfylkingar.

Þennan hóp langar að halda áfram að græða. Þennan hóp langar að nýfrjálshyggjan ráði hér áfram ríkjum. Þennan hóp langar til að hér ríki áfram einkavæddir bankar í eigu áhættufjárfesta.

Þessir hópur á fjölmiðla. Þessi hópur á stjórnmálamenn sem hann hefur keypt fyrir nokkra tugi milljóna.

Þessi hópur hefur útlenska bankamenn á sínu bandi. Útlenskir banka menn hugsa um banka en ekki fólk svona rétt eins og Jóhanna Sigurðardóttir. Þessi hópur sagði að íslendingar hefðu keypt of marga flatskjái.

"Það er í þágu erlendra kröfuhafa að Ísland eignist starfhæft bankakerfi. Endurfjármögnunin er nauðsynleg." segir Lars Christensen forstöðumanni nýmarkaðasviðs Danske Bank

"Þeir verða að koma upp starfandi bankakerfi. Án þess verður erfitt að koma efnahagslífinu í gang. En það verður engin vöxtur að ráði á Íslandi þrátt fyrir að bankakerfið komist í gang." segir Harald Magnus Andreassen aðalhagfræðingur First Securities.

Síðan klikkir Andreassen út með áróðri útrásarvíkinganna:

Aðspurður um síðustu setningu sína segir Andreassen að orsök vandamála Íslendinga sé alvarlegt neyslufyllerí bæði heimila og fyrirtækja sem var mögulegt í skjóli þess aðgangs að lánsfé sem Íslendingar höfðu. „Þetta eru vandamál sem tekur langan tíma að laga," segir Andreassen.

Bankahrunið er sem sagt íslenskum fjölskyldum að kenna. Hvers vegna er þessum áróðri haldið uppi, jú vegna þess að það er algjörlega ósiðlegt að láta íslenska skattgreiðendur greiða fyrir neyslufyllerí útlendinga.

Neyslufyllerí þeirra sem spiluðu með íslensku krónuna eins og að Ísland væri spilavíti alheimsins.

Það voru erlendir áhættufjárfestar með aðstoð útrásarvíkinganna sem rústuðu íslensku efnahagslífi.

Og ríkisstjórninr er að spila öllu í hendurnar á þeim einfaldlega vegna þess að hún þorir ekki öðru.

Vill milljarða af Björgólfsfeðgum

Í hvaða heimi eru þessir menn?

Hvers vegna hafa þeir ákveðið að gerast strengjabrúður erlendra kröfuhafa?

Þegar Steingrímur Joð talar um Icesave talar hann í mótsögnum. Og hann talar í hræðsluáróðri. Hann ætlar að koma þessum samningi í gegn hvað sem það kostar. Þingmenn sem meta samninginn á faglegum forsendum eru kúgaðir og hótað þar til þeir hlýða.

Jóhanna Sigurðardóttir talar eins og hún haldi að það sem hún telur LÍKLEGT sé komið frá guði.

Þegar upplýsingar seðlabankans eru skoðaðar má sjá þar miklar ólíkindakúnstir.

Þegar upplýsingar um stöðu ríkisins eru skoðaðar faglega og á óhlutdrægan hátt er hins vegar ljóst að ríkissjóður er gjaldþrota. Ríkisstjórnin ætlar hins vegar að sjá til þess að þjóðin verði algjörlega ósjálfbjarga.

Þetta fólk, fólkið sem situr í ríkisstjórn ber ábyrgð á þeim lífsskilyrðum sem skapast í kjölfar ákvarðanna þeirra.

Hvorki fyrirvarar né frestun

Viðsjárvert

Hræðsluáróður er notaður til þess að drepa niður skynsemi og dómgreind.

Það hefur í raun enginn gert grein fyrir því hvernig afleiðingarnar af því að hafna samningnum geti verið verri en afleiðingarnar af því að skrifa undir samningurinn.

Fram að þessu hafa fyrst og fremst atvinnulausir og illa settir verið að flýja land.

Nú fer það að breytast. Ég heyri sérfræðinga með verðmæta þekkingu tala um að flýja land.

Ég er hrædd um að spár Alþjóðagjaldeyrissjóðsins um hagvöxt standist ekki þegar fram í sækir.

Óttaslegin utanríkismálanefnd

Framtíðarsýn Jóhönnu Sigurðardóttur og framtíðarsýn mín

Jóhönnu Sigurðardóttur finnst að mig skorti framtíðarsýn. Það hef ég frá fyrstu hendi.

Ég fór að velta því fyrir mér áðan hvað skilyrði Alþjóðagjaldeyrissjóðsins þýða fyrir framtíð íslensku þjóðarinnar. Það fylgir því svo sem ekki mikill verkur að skoða tölur. Það syrtir hins vegar í álinn þegar maður fer að velta því fyrir sér hvað tölurnar þýða fyrir framtíð þjóðarinnar.´

Í haust kynntu stjórnmálamenn glaðir fyrir þjóðinni að fjárlög yrðu hallalaus árið 2011 ef unnið yrði samkvæmt áætlun Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Þetta hljómaði vel, hallalaus fjárlög og fáir virtust kippa sér upp og átta sig á því hvað það þýddi fyrir velferð þjóðarinnar.

Það leið töluverður tími þar til hugtakið "blóðugur niðurskurður" rataði inn í orðræðuna.

Enn er almenningur ekki farinn að átta sig á hvað þessi stórfelldi niðurskurður þýðir.

Hann þýðir að ríkið hættir að standa undir ýmissi opinberri þjónustu og að einstaklingar sem vilja njóta hennar áfram þurfi að greiða fyrir hana sjálfir.

Þeir sem ekki hafa efni á að greiða há skólagjöld fyrir börnin sín munu fá aðgang að troðfullum skólum sem stríða við mikinn félagslegann vanda.

Hinir, t.d. þeir sem hafa rænt þjóðina munu kaupa börnin sín inn í einkaskóla.

Ég las nýlega að til stæði að stofna einn slíkan í húsnæðinu sem áður var heilsuverndarstöð Reykjavíkur.

Mæðravernd verður einnig lögð niður nema fyrir þá sem geta borgað fyrir hana sjálfir. Gera má því ráð fyrir að ungbarnadauði aukist hjá þeim hluta þjóðarinnar sem hefur verið rændur en ekki hjá hinum sem rændu hana.

Aukin mismunun í boði jafnaðarmanna.

Framtíðarsýn samfylkingarinnar eða skortir hana framtíðarsýn?

Dýr embætti fyrir evrópufræðingana

-Því annars getur liðið langur tími þar til Ísland fær inngöngu í Evrópusambandið, segja Hollendingar.

Og hvað segir Verhagen? Að "lausn Icesave deilunnar" myndi sýna það og sanna að Íslendingar taki tilskipanir ESB með alvarlega. Hvaða tilskipanir ESB er hún að tala um?

Er það tilskipun sem segir að Hollendingar og Bretar þurfi að eignast ríkiseignir og auðlindir Íslendinga?

Er það tilskipun sem segir að engin þörf sé fyrir heilbrigðisþjónustu og skóla á Íslandi?

Eða er til einhver tilskipun sem segir að Íslendingar eigi bara að skrifa undir Icesave samninginn?

Ég hef alla vega hvergi sé tilskipun sem segir að ríkið sé ábyrgt fyrir tryggingarsjóði innistæðna. Þvert á móti segir í tilskipun um ábyrgð að aðildarríki eigi ekki að ábyrgjast þessa tryggingasjóði.

Mér finnst skelfilegt til þess að hugsa að tveir stjórnmálaflokkar sem kenna sig við jöfnuð og samtryggingu skuli af annarlegum ástæðum vera tilbúnir til þess að fórna þjóðarhag fyrir inngöngu í bandalag sem hefur frá hruninu í haust unnið markvisst gegn því að þjóðarbúið rísi upp.

Það hefur oft verið talað um að velferðakerfið verði brotið niður. Það er markmið Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn gengur sífellt lengra og lengra í kröfum sínum og mun ekki hætta fyrr en heilbrigðisþjónusta verður einungis fyrir þá sem geta greitt fyrir hana sjálfir. Sama gildir um skóla og öryrkjum og öldruðum verður skammtaðar bætur undir fátæktarmörkum.

Þetta þýðir einfaldlega að líf fólks sem býr við fátækt mun styttast og dánartíðni mun aukast.

Öryggisgæsla mun aðallega takmarkast við að auka öryggi þeirra sem eiga eitthvað undir sér.

Ástæðan fyrir því að almenningur rís ekki upp er að hann getur almennt ekki lesið í þýðingu þeirra aðgerða sem boðaðar eru í nafni Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.

Á meðan almenningur skilur ekki þýðingu þess sem er að gerast er alþjóðagjaldeyrissjóðurinn að þrýsta á yfirvöld um að flýta athöfunum sem munu leiða hörmungar yfir almenning. Og hann krefst þess að það sé gert í leyni.

Þrýst á Íslendinga

Ég vildi að ég gæti trúað þér Ögmundur

Mikið væri það nú mikil blessun ef orð þín væru fyrirheit um að vinstri grænir færu að starfa eftir vinstri grænni stefnu.

Vinstri græn eru að missa trúverðugleika sinn sem stjórnmálaafl vegna þjónkunnar sinnar við kapítalismann/auðvaldið.

Samfylkingin virðist firrt allri dómgreind eða að minnsta kosti standast ákvarðanir og gjörðir hennar engin rök sem ég skil.

Margir þingmenn samfylkingarinnar tengjast fjárglæframönnunum sem rændu þjóðina og margir þingmenn samfylkingarinnar hafa þegið háar fjárhæðir af fjárglæframönnum sem komu þjóðarbúinu í þrot. Ákvarðanir og gjörðir samfylkingarinnar eru því ótraustvekjandi meðan þessir þingmenn ráða þar ríkjum.

Stjórnmálamenn sem lögðu lag sitt við níðinga eru samsekir og ættu ekki að láta sjá sig í stjórnmálum. Hugur þeirra er mengaður af þörf fyrir að leyna aðild þeirra að hruninu. Þessi þörf dregur úr dómgreind þeirra við ákvarðanir sem varða framtíð þjóðarinnar.

Ef einhver þáttur Icesavedeilunnar er með því móti að fórna eigi velferð þjóðarinnar til þess að hylma yfir mistök myndi ég leiða líkum að því að Össur og ISG ættu þar aðild.

Það er alla vega svo að á meðan ekki er dregið fram í dagsljósið hverju er verið að leyna gef ég mér fullan rétt til þess að reyna að geta í eyðurnar. Ég er jú ein af þeim sem á að taka við reikningnum.

Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur Joð hafa ástundað mikinn hræðsluáróður til þess að þvinga fólk til að standa með erlendum lánadrottnum og fulltrúa þeirra hér, þ.e. Alþjóðagjaldeyrissjóðnum. Sumir frasarnir sem notaðir eru í þessum tilgangi eru fáránlegir, eins og t.d., "þá erum við komin aftur á byrjunarreit", eða "þá erum við aftur komin að 5. október".

En þingmenn eiga að standa með þjóðinni. Þingmenn eiga ekki að ganga erinda AGS eða erlendra lánadrottna. Þingmenn sem eru skíthræddir við þessa aðila eiga einfaldlega að finna sér nýtt starf sem þeir ráða við og láta sterkari aðilum eftir stjórnmálin.

Ögmundur: Hugsum um þjóðarhag