Ríkisstjórnin tekur ekki fólksflutninga með í reikningin þegar hún reiknar út greiðslugetu Íslendinga.

Erlendur hagfræðingur hefur bent á að um 50 þúsund þurfi að flytja úr landi til þess að jafnvægisástand skapist.

Fólksflutningar eru óviss stærð en hvernig bregst fólk við:

Getuleysi stjórnvalda til þess að taka á spillingu

Auknu atvinnuleysi

Launalækkunum

Hækkun á tekjuskatti

Hækkun fasteignagjalda

Innleiðingu þjónustugjalda af ýmsu tagi

Hækkaðri greiðslubyrði af húsnæði

Hækkuðu vöruverði

Almennum óróa vegna ástandsins

Minni öryggisgæslu

Minni almennri þjónustu af ýmsu tagi

Aðþrengingu að skólum á öllum stigum

Gjaldþrotum

Félagslegum vandamálum

það er spurning

Íslendingar sagðir flýja sökkvandi skip

ESB flótti íslendinga

933 hafa sett sig á undirskriftarlista um að Íslendingar og Norðmenn gangi í bandalag.

Yfir átta hundruð hafa bæst á listann síðurstu tvo daga.  

Ríkisstjórnin þarf að fara að hysja upp um sig ef hún vill að fólk fari ekki að flýja land.

Annar vekur þetta upp spurningar hvað hægt er að kalla bandalag Norðmanna og Íslendinga.

Enhverjar hugmyndir?

Jóhanna meðal áhrifamestu kvenna

Er Steingrímur feministi eða kleptókrati?

Vinstri græn státa af femíniskum áherslum. Það er áberandi hversu fáar hæfar konur verða á vegi Steingríms J Sigfússonar.

Helst virðast höfða til hans aldnir karlmenn sem tryggir vinnukraftar en nokkrir vinir hans á eftirlaunaaldri hafa notið trausts hans. Sá elsti er 92 ára.

Það er merkilegt að þegar þúsundir af ungu hæfileikafólki af báðum kynjum gengur atvinnulaus þá sér Steingrímur fulla ástæðu til þess að láta vinum sínum sem njóta góðra eftirlauna nefndarstörf og stöður hjá hinu opinbera.

Verst að hæfileikaskortur kvenna skuli vera slíkur að erfitt er fyrir þær að komast í náð fjármálaráðherrans.

Kleptokratar hygla gjarnan að vinum sínum og misnota valdastöðu sína.

Ólafur Ragnar ætti að forðast hesta og útrásarvíkinga

...bara smá hugleiðing

Nú verður Jón Baldvin dapur

En eitthvað voru menn seinir að átta sig á þessu.

Tengjast þessi viðbrögð fyrirvörum í Icesave?

 

EES hugsanlega í uppnámi

Djöfullega farið með greyin

Já það er djöfullegt að horfa upp á hvernig þjóðin hefur farið með útrásarvíkinganna.

Þeir ættu að læra á þessu og hætta að reyna að græða á almenningi á Íslandi.... sem sýnir þeim vanþakklæti fyrir stritið..... sem þeir hafa lagt á sig.

Reyndar tek ég undir eitt sem Hreiðar segir og það er að honum nægir að biðja viðskiptavini, hluthafa og kröfuhafa afsökunar.

Stjórnmálamenn og embættismenn eru ábyrgir gagnvart þjóðinni

Annarra að biðjast afsökunar

Hreiðar Már í kastljósinu

Hvernig er að þurfa að svara spurningum um að hafa haft áhrif á efnahagslegt hrun heils samfélags?

Það er merkilegt að enginn telur sig bera ábyrgð á hruninu?

Hverju svo sem Hreiðar Már heldur fram um sakleysi sitt þá er víst að hann tapað ekki eigin fjármunum eins og hann reyndi að sannfæra þjóðina um.

Kannski hefði strákurinn átt að spyrja sig hvort hann hefði það sem til þarf til þess að stjórna banka þ.e.a.s. grandvara og varfærni.

Ég skil ekki vel hvers vegna menn eins og Hreiðar Már og fleiri hafa svona sterka þörf fyrir að koma fram í fjölmiðlum og reyna að ljúga af sér sakir. Er sannleikurinn of stór til þess að þeir geti horfst í augu við hann?

Skilaboð frá Brussel

Merkilegt að fréttinni líkur með hinum alkunna hræðsluáróðri frá Brussel um einangrun frá alþjóðasamfélaginu. Þessi áróður er í senn hlægilegur og aumkunnarverður. Minnir á leikskólakrakka sem segir við annan "þú færð ekki að koma í afmælið mitt ef þú lætur mig ekki fá kubbinn."

Samskipti ráðamanna á yfirþjóðlegum vettvangi minnir um margt á krakka að leik.

Samfylkingin ætti að fara fram á það við áróðurshönnuðina í Brussel að þeir fari að skerpa sig.

Það er þó huggun að siðferðisleg álitaefni skuli hafa fengið athygli fjárlaganefndar Alþingis.

Siðferðileg álitaefni Icesave

Vegið að sjálfsmynd þjóðarinnar

Það er óskynsamlegt að safna skuldum en það er ekki glæpur ef lántakandinn af heilindum ætlar að endurgreiða lánin og bera af þeim kostnað.

Íslenskar fjölskyldur sem hafa tekið mikil lán hafa ekki verið að eyða annarra manna fjármunum heldur hafa þeir verið að ráðstafa sínum eigin framtíðartekjum. Íslenskir skuldarar eru gullnáma fyrir bankanna rétt eins og erlendir sparifjáreigendur voru gullnáma fyrir bankanna.

Þeir sem hafa eitt annarra manna fjármunum eru alþjóðafyrirtæki tengd eigendum bankanna og önnur fyrirtæki sem hafa tekið vaxtalaus lán eða lán með lélegum veðum. Hið svokallaða eignasafn Landsbankans er að hluta til sett saman af útlánum með lélegum veðum, t.d tuskulagerum og þess háttar. Sumir halda því fram að í mesta lagi 10% muni innheimtast af þessu svokallaða eignasafni Landsbankans.

Þetta skilur Gordon Brown, þetta skilur Jóhanna Sigurðardóttir og þetta skilur Steingrímur J. Sigfússon. Þið skulið því hætta að segja þjóðinni að hún hafi framið glæpinn og vega að heiðri hennar.

Þeir sem frömdu glæpinn spranga um götur, koma fram í sjónvarpsviðtölum og skrifa greinar í blöð. Það er krafa þjóðarinnar að sökin verði færð til þeirra sem frömdu glæpinn.

Fagna Íslendingar endurkomu Rússagrýlunnar?

Sú hugmynd virðist vera að ná fótfestu meðal Evrópuþjóða að framkoma Breta og Hollendinga við Íslendinga sé að skapa vandamál fyrir Evrópu sem pólitískrar heildar. Það liggur í loftinu að Íslendingar eru almennt komnir í mikla andstöðu við hugmyndina að ganga í bandalag með kvalaranum.

Ég sendi sænskum þingmönnum bréf í gær og Carl Hamilton (FP) sendi mér þessa grein sem hann birtir í málgagni síns flokks þann 15 ágúst. Hann vitnar í pistlinum í grein Andrew Hall í Financial Times en Andrew Hall talar fyrir að dreifa byrðinni af bankaklúðrinu í stað þess að leggja allan skaðann á íslenska skattgreiðendur.

Ég bendi sérstakleg á 3ju síðustu greinina í pistli Hamiltons þar sem hann veðrar áhyggjur af því að Rússar nái vinskap íslendinga í stað Evrópu.

Íslendingar geta því nú fagnað endurfæðingu rússagrýlunnar

Bankahrunið á Íslandi virðist hafa skapað vangaveltur um alheimspólitísk vandmál.

ESB sá bankahrunið á Íslandi sem tækifæri til þess að draga Ísland inn í sambandið en eru nú að átta sig á því að framkoma þeirra hefur vakið andúð Íslendinga.

Låt nåd gå före rätt i fallet Island. Upprepa inte Versaillfredens misstag.

Utvecklingen på Island utvecklas nu till en mardröm. Främst för Island, naturligtvis, men även för EU, Norden och Sverige.

Inte nog med att hela Islands banksystem - kraftigt överdimensionerat i förhållande till BNP - kraschat på grund av inkompetens, vänskapskorruption och oförstånd. Dessutom har olagligheter och egendomligheter begåtts på sluttampen. Utredningar pågår. Regeringarna i Storbritannien och Nederländerna kräver återbetalning av sina utlägg för att hålla sparare skadeslösa som annars skulle ha förlorat sina tillgångar i en isländsk sparfond, Icesave.

Sverige, som ett av flera länder tillsammans med IMF, har kommit överens om nödlån till Island. Villkoren för den svenska krediten - 6,5 mdr kr - behandlas i riksdagen och dess finansutskott i början av hösten.

Anders Borg har både som EU-ordförande och svensk finansminister i högsta grad ansvaret för den fortsatta utvecklingen på sitt bord. Sverige måste driva en linje. Vilken linje vi tar är viktigt.

Sverige måste ta ställning till följande:
Ska även den del av Islands befolkning som är helt oskyldig till det ekonomiska sammanbrottet med dramatiskt sänkt levnadsstandard tvingas betala räkningen för kraschen? Har Islands folk en kollektiv skuld? Är det klokt att ålägga Island en kollektiv återbetalningskyldighet såsom Weimarrepubliken ålades av segrarmakterna i Versaillefreden efter första världskriget?

Just nu lånar Island upp utomlands ca 120 000 kr/innevånare. Många har i efterhand - inte minst nationalekonomen J M Keynes - analyserat och fördömt den legalistiska och politiskt trångsynta behandlingen av Tyskland i Versaillefördraget. Landets återhämtning försvårades och blev en tung börda för de demokratiskt och ekonomiskt goda krafterna. Skadeståndet motverkade förhandlingarnas yttersta syfte, nämligen att skapa välstånd och stabilitet i Europa.

I Financial Times den 14 augusti vädjade Islands i maj nyvalda statsminister om förbarmande. Hon leder en ny majoritet i Alltinget. Åtstramningarna är redan drakoniska. Upprensning i det finansiella systemet pågår. Uppgörelser är ingångna med bl. a IMF. Men väljarna börjar krokna. 3000 islänningar demonstrerade igår mot den så kallade Icesave-lagen (TT den 14/8). Medicinen förefaller bli för tuff. Avtalen med Storbritannien och Nederländerna har svårt att vinna majoritet i Alltinget.

Intresset för EU-medlemskap verkar falna. Det finns risk för att självvald isolering utvecklas som hållning hos den oskyldiga majoritetennär omvärlden uppfattas som ogin och oförstående inför den inhemska fördelningsproblematiken. Om landet vänder EU ryggen uppstår även en ökad säkerhetspolitisk risk eftersom den strategiskt lokaliseradeön inte kan tillåtas komma i närmare säkerhets- eller försvarspolitiskt samarbete med ett auktoritärt och neoimperialistiskt Ryssland. Att frikostigt stödja Islands nya majoritet kan vara en billig försäkringspremie mot att det scenariot blir verklighet.

Financial Times i en ledare om islandskrisen den 11/8 konkluderar i liknande anda att: "With more even burden-sharing for clearing up the mess, good neighbourliness may prove to bring more than its own reward."


Sveriges linje bör vara att låta nåd gå före rätt.

Sverige, EU - inklusive Storbritannien och Nederländerna - och USA har allt att vinna på att relationerna till Island vårdas så att de goda krafterna vinner. Vi får inte alienera det isländska folket utan säkra ett öppet och välmående Island på väg in i EU, och helhjärtat intvinnat i Natosamarbetet.