Verndar ríkisstjórnin Landsbankann

Mikið var hvískrað um peningaþvætti og mafíustafsemi sem tengdist Landsbankanum eftir bankahrunið. Muldrað var í hræðslutón um rússa sem settust um tíma að á hóteli 101.

Sagt var frá því að Landsbankinn hefði verið skafaður að innan og ekkert væri eftir nema grindin.

Í Sandkorni DV er fjallað um Ásmund Stefánsson

Ásmundur Stefánsson, bankastjóri Landsbankans, er sá einstaklingur sem best hefur dafnað í rústum Íslands. Hann var skipaður formaður bankaráðs Landsbankans og lét ráða sjálfan sig sem bankastjóra.

Ásmundur gerði betur en þetta því hann skipaði sjálfan sig sem stjórnarformann Vestia, eignarhaldsfélags Landsbankans, sem fer með forræði fjölda stórfyrirtækja. Óhætt er að segja að hann kunni að ota sínum tota.

Í Sandkorni DV er einnig fjallað um Landsbankann

Þögnin sem ríkir um spillingu Landsbankans er sláandi. Þetta er sá banki sem kom Icesave á laggirnar með gríðarlegum efnahagslegum afleiðingum. Fjöldi manns sem átti þátt í spillingunni er enn við störf í ríkisbankanum eða í fyrirtækjum hans.

Þeirra á meðal er Steindór Baldursson sem var nánasti aðstoðarmaður Sigurjóns „Icesave“ Árnasonar. Steindór var verðlaunaður af bankanum með því að hann var gerður forstjóri Vestia og hefur þannig gríðarleg völd í viðskiptalífinu.

Deutsche stærsti kröfuhafinn

Athugasemdir

[Einar Björn Bjarnason, 22.1.2010 kl. 16:57]

Við skulum ekki gleima, aðstöðarmönnunum - en, forvitnilegt, að ríkisstjórnin skuli aðeins hafa sókt sér ráðgjafa til fyrrum starfsmanna Landsbankans.

Síðan, má einnig vetla fyrir sér hve traustur bankinn er í reynd, því framlagið frá ríkisstjórninni til eiginfjár var í formi skuldabréfs á ríkið - sem er einskis virði, ef ríkið verður gjaldþrota.

Fall ríkisins því tekur LB óhjákvæmlilega einnig niður með sér.

------------------

Þ.e. sagt, að hann hafi nú 8% eigin fé. En, skv. síðasta Silfri Egils, stunda bankarnir að skrá húseignir í sinni eigu, á yfirverði.

Síðan einnig, eru mestu afskriftir lána Íslandssögunnar, enn framundan. Og, mann grunar, að eigin féð geti reynst ónógt.

Kv.

[Fair Play (IP-tala skráð) 22.1.2010 kl. 17:01]

Ahhh! At long last you are facing the truth!!!....Now who has to pay for the Icelandic Gangsters? Every one else but the Icelanders maybe?????

[Árni Gunnarsson, 22.1.2010 kl. 17:23]

Skráð yfirverð húseigna er grafalvarlegt mál og mun alvarlegra en margir virðast telja áhyggjuefni. Þessi verðfölsun gefur ranga ímynd af bönkunum og er ætluð til þess að glæða áhuga erlendra kröfuhafa.

Aðrar afleðingar og verri eru svo þær að þetta tefur fyrir leiðréttingu á uppgjöri íbúðaeigenda og nú eru horfur á að þessi veð verði komin í eigu bankanna á næstu vikum gegn um hrinu nauðungaruppboða. Þá mun koma í ljós að þessi heimska flokkast undir hugtakið að pissa í skóinn sinn.

Enginn kröfuhafi mun sækjast eftir að eignast íbúð sem enginn markaður er fyrir á markaðssvæðinu fyrir hærri upphæð en sem nemur bílverði. 

[Einar Björn Bjarnason, 22.1.2010 kl. 18:21]

Hafðu einnig í huga, þ.s. fram kom í þessari umfjöllun í Silfrinu:

http://dagskra.ruv.is/sjonvarpid/4472548/2010/01/17/1

Nefnilega, að þegar bankarnir kaupa á uppboði, þá kaupa þeir aðeins upp í kröfur sínar reglu sem þeir notfæra sér með þeim hætti, að yfirtaka eginir á e-h í kringum 10% af fasteignamati.

Þeir sem sagt, svipta fólk eignum sínum, en skilja það eftir stærstan hluta sinna skulda - þá án eigna.

Þetta er virkilega eldfimt mál, í ljósi þess að stendur til að gera þetta við 2.000 fjölskyldur, strax að loknum febrúar.

Kv.

[Árni Gunnarsson, 22.1.2010 kl. 21:34]

Rétt Einar Björn. Það er þessi innri ránshönd íslenska samfélagsins sem verður þjóðinni dýrara í öllu tilliti en Æsseif ruglið sem að nokkrum líkindum verður þó ekki stærra að lokum en samanlagður vaxtakostnaður höfuðstólsins. Sem er svosem ekkert "svona skítt með það- þetta reddast - dæmi."

[Einar Björn Bjarnason, 22.1.2010 kl. 23:53]

Skandall, er allt of milt orð. Ég verð að viðurkenna, að ég hef í gegnum árin vanmetið spillinguna í kerfinu - en, ekki lengur.

Vandinn við Icesave, virðist vera að engin leið virðist til að fá vini okkar í stjórnarflokkunm, til að skilja almennilega, hve sköðuð geta okkar þjóðfélags til hagvaxtar er í augnablikinu - og það ástand, getur ekki batnað nema smám saman á einhverju árabili.

Þetta er vandinn, skortur á tekjum, sem gerir skuldir er annars væru viðráðanlegar, óviðráðanlegar.

En, svörin sem maður fær frá þeim - "þetta verður erfitt" , "skuldir okkar séu ekki mikið meiri en sumra annarra ríkja" - "við verðum að gera þetta".

Engin leið til að fá þá til að, íhuga almennilega, að geta okkar til tekjumyndunar, verður nánast alveg lömuð næstu árin - sbr. að ef einhver vaknar einn daginn sem 75% öryrki, þá einnig hættir hann að geta borgða þ.s. hann gat áður.

Kv.

Kv.