Áróðurinn byrjaður

Icesave er í grundvallaratriðum rangt. Það sem menn kalla samning er í raun ekki samningur heldur tilburðir til þess að kúga almenning á Íslandi til þess að greiða vextina af útlánum Landsbankans til eigenda og aðila tengda þeim viðskiptaböndum.

Innlán og útlán Landsbankans hafa verið kortlögð en í þeim kortum má sjá útlán til tengdra aðila. Það má lesa í það sem þegar hefur komið fram að útlánin (fjármunir fengnir gegnum innlán á Icesae) áttu sér stað í Bretlandi og streymdu inn í breskt hagkerfi. Það er þvi nokkuð ljóst að íslenskt hagfkerfi græddi ekkert  á Icesav og breskt hagkerfi tapaði engu á Icesave.

Þeir sem mæla gegn dómstólaleiðinni eru í blekkingaleik og hafa tekið sér stöðu með peningavaldinu. Dómstólaleiðinn myndi fela í sér ýtarlega rannsókn á ábyrgð og athöfnum allra þeirra aðila sem hlut eiga að máli.

Við slíka rannsókn myndu ýmis atriði fá vægi í málinu sem gagngert hefur verið reynt að þagga niður af íslenskum og erlendum stjórnvöldum. T.d. sú staðreynd að Bretar báru ábyrgð á eftirliti með lausafjárstöðu útibúanna í Bretlandi en það var akkúrat sá þáttur sem brást. Það hefur einnig komið fram að Hollenski seðlabankinn uppfyllti ekki eðlilegar kröfur um fagleg vinnubrögð áður en hann leyfði útibú í Hollandi vorið 2008.

Erlendir dómstólar eru mun vandaðri og virða faglegar forsendur í vinnubrögðum þótt þeir íslensku geri það ekki. Þetta hefur marg sýnt sig í því að íslenskir dómstólar haf ávallt dæmt með valdinu og gegn mannréttindum. Dómar af þessu tagi sem vísað hefur verið til alþjóðadómstóla hafa ávallt dæmt mannréttindum í vil. 

Icesav málið er dæmigert um valdnýðslu Íslenskra yfirvalda. Ég vona að almenningur segi nei takk.  

Hlynntur núverandi samningi

Stjórnvöld hræðast lýðræðið

Forsætisráðherra skrifaði grein árið 1998 með yfirskriftinni "Þjóðaratkvæðagreiðslur styrkja lýðræðið".

Hún telur af offors ríkisstjórna knýi á um þjóðaratkvæðagreiðslu. 

 

http://www.althingi.is/johanna/pistlar/safn/000155.shtml 

Forsetinn staðfestir ekki

Höfnum dómgreindarleysi og yfirgangi

Við horfum upp á afleiðingar af dómgreindarleysi og yfirgangi stjórnvalda á hverjum degi. Fréttir berast af gjaldþrotum, atvinnuleysi, ofbeldi, niðurskurði og stjórnvaldsmisbeitingu í fréttatímum og umræðu.

Undanfarna áratugi hefur hæstiréttur verið í vasa sjálfstæðisflokksins og sjálfstæðisflokkurinn í vasa LÍÚ og viðskiptaráðs. Alþingi er samkunda fólks sem leggur hvort annað í einelti og beitir kúgun við að koma fram vilja þröngs hóps í samfélaginu.

Starfmáti stjórnmálaflokka sem þegið hafa mútur og haft rangt við hefur litað stjórnarfar landsins í áratugi. Þetta er staðreynd og öllum er þetta ljóst.

Menning af þessum toga þróast ekki gjaldtökulaust. Stofnanir eins og háskólasamfélagið, dómskerfið, eftirlitskerfi og fjölmiðlar eru lélegar og standa ekki undir nafni. Þegar stofnanir sem eiga að vera stoðir framþróunar og réttlætis eru vanhæfar bresta stoðir samfélagsins og það fellur saman. Þetta hefur gerst á Íslandi. 

Ég fann til samhygðar með móður eins af níumenningunum þegar hún lýsti því yfir að Íslenskt samfélag væri fasistaríki. Stjórnvaldið beitti fyrir sig dómskerfinu til þess að kalla áraun yfir nokkra einstaklinga öðrum til viðvörunar.

Skilaboðin eru í raun: látið hvað sem er yfir ykkur ganga. það eru við valdhafar en ekki þið sauðsvartur almúginn sem höfum réttinn og verkfærin til þess að snúa ykkur niður.

Takið þegjandi á móti eru skilaboð valdhafanna. Við tökum af ykkur atvinnufrelsi, brjótum á ykkur mannréttindi, spillum dómsvaldinu, hneppum alþýðu landsins í skuldaánauð og látum af hendi auðlindirnar en þið skuluð bara þegja því við höfum vopnin.  

Erfitt og flókið mál

Aðstoðarmaður iðnaðarráðherra!

Árásir samfylkinnar á undirskriftalista vegna þjóðaratkvæðagreiðslu er orðnar að farsa.

Þessi undirskriftalisti er hvorki betri né verri en aðrir undirskriftalistar og hefur sama gildi og aðrir undirskriftalistar.

 Óstaðfestar fréttir herma að Ólafur Ragnar Grímsson hafa ætlað til útlanda í dag en hætt við. Látið er að því liggja að asi alþingis skýrist af því að ríkisstjórnin hafi viljað að lögin færu fyrir forseta á meðan Jóhanna og Ragnheiður Ásta færu með handhafavaldið. 

 Það er alla vega ljóst að ríkisstjórnin vill troða þessum samningi ofan í  kok á þjóðinni og það er jafnljóst að þjóðin vill ekki taka að sér að borga þá skuldasúpu sem kjölfestufjárfestarnir hafa skilið eftir sig.

Bent hefur verið á að samningurinn hafi gríðarlega alvarlegar afleiðingar fyrir forsendur efnahagsþróunar í landinu.  Þjóðarbúið mun sitja fast í gjaldeyrishöftum um ókomna tíð. Hvatinn að þessu framferð ríkisstjórnarinnar virðist vera að laða að stóriðju, bjóða erlendum fjárfestum á brunaútsölur á Íslandi og koma sér í mjúkinn hjá fjármálakerfinu.

Á þessu ári vill ríkisstjórnin færa Bretum og Hollendingum 28 milljarða. 

 Ef ríkisstjórnin myndi ákveða að verja svipaðri fjárhæð í atvinnuuppbyggingu þá mætti fækka talsvert þeim sem þurfa að þyggja atvinnuleysisbætur.

 Ríkisstjórninni virðist vera fyrirmunað að grípa til aðgerða sem lækka skuldir þjóðarbúsins en berst fyrir þess í stað að auka þær. 

Kvartaði yfir undirskriftasöfnun

Aumir tilburðir Icesavesinna

Ýjað hefur verið að því að æsingur ríkisstjórnarinnar og ískalt mat Bjarna Benediktssonar megi rekja til þess að Landsvirkjun vanti lán upp á fimm milljarða til þess að fara í virkjanaframkvæmdir fyrir alþjóðafyrirtæki.

Virkjanaframkvæmdir á Íslandi eru fjármagnaðar á ábyrgð almennings en alþjóðafyrirtæki hirða arðinn og koma sér hjá því að greiða skatta á Íslandi.

Hagfræðin við það að leggja 230 milljarða á herðar skattgreiðenda til þess að unnt sé að útvega Landsvirkjun 5 milljarða er nokkuð bágborin.

Áróður þeirra sem vilja vera í skjóli valdhafanna er líka nokkuð bágborinn en þeir hafa farið fram með tilhæfulausar fleypur varðandi þessa undirskriftasöfnun.

Hætt er við því að Ísland sitji uppi með gjaldeyrishöft, bágborna krónu, lítinn kaupmátt og raunarlegt velferðarkerfi ef ríkisábyrgð á Icesave fer í gegn. 

Farið yfir undirskriftir

Útiræktun erfðabreytts byggs til lyfjaiðnaðar

Í Kastljósi í fyrradag var rætt við Eirík Steingrímsson um útiræktun erfðabreytts byggs til lyfjaiðnaðar. 

Það liggur fyrir að það er hætta á því að byggið dreifist og getur mengað aðrar plöntur. Það liggur líka fyrir að skaðsemi byggsins fyrir menn og skepnur er lítt rannsökuð. 

Hann fullyrðir að góðir vísindamenn komist að því að erfðabreytta byggið sé óskaðlegt en vondir vísindamenn komist að því að byggið sé skaðlegt.

 

Eiríkur segir: jú hvað gerist við erfðabreytingu, við setjum ákveðna erfðabreytingu, við hönnum ákveðna erfðabreytingu, við ætlum að setja ákveðin gen inn í byggið í þessu tilfelli og það sem gerist er að þessi erfðabreyting hún fer inn á litning byggsins og þar er hún stöðug. Hún fylgir litningi byggsins. Hún er til staðar í öllum frumum byggsins. Hún fer yfir í næstu kynslóð byggsins og svo framvegis. 

Það er tvennt sem er athyglisvert við þennan málflutning Eiríks. Í fyrsta lagi málið er honum skylt. Hann talar um "við gerum" sem bendir til þess að hann telur sig til þess hóps sem hafa hagsmuni af þessu framtaki. Í öðru lagi kemur skýrt fram að breytingin er varanleg og óafturkræf. 

Ekki þarf nema eitt sæmilegt íslenskt rok til þess að fræ með varanlegum breytingum fjúki um allar jarðir og smiti heilbrigt bygg með genabreytingum sem gera það óhæft til fóðurs eða manneldis. Slíkar breytingar eru óafturkræfar. Ef akur smitast er ekkert annað hægt að gera en að eyða honum. Jafnvel jarðvegurinn er líka ónýtur vegna þess fræin leynast í moldinni.  

Það hefur verið í heimsfréttunum að matvælaskortur sé framundan í heiminum. Verð á korni fer hækkandi. Á Íslandi er mikið af ónýttu landssvæði sem hægt er að nýta undir kornrækt. Jarðvinnuverktakar eru atvinnulausir og nægur mannauður til þess að gera landið verðmætt. Loftslag fer hlýnandi þannig að skilyrði til kornræktunar fer batnandi.  Eins og sakir standa er mikið af korni flutt inn bæði fyrir skepnur og til manneldis. 

Það er talað um þörf á atvinnusköpun en möguleikarnir til atvinnusköpunar eru vannýttir og menn einblína á alþjóðafyrirtæki í lyfjaiðnaði og stóriðju sem skilja eftir sig mengað land og nota sáralítinn mannafla auk þess sem þeir hirða allan arðinn af starfseminni og koma sér hjá að greiða skatta.

Eiríkur sakar höfunda greinagerðar frumvarpsins um hjávísindi. Hvort sem Eiríki er það ljóst eða ekki þá stundar hann sjálfur hjávísindi þegar hann setur fram fullyrðingar um skaðleysi ræktunar erfðabreytts byggs undir beru lofti í landinu. Með því að leyfa þetta er verið að stíga skref sem ekki verður tekið til baka. Þetta er mál sem þarf að skoða með félagsvísindalegri nálgun auk þess sem ganga þarf úr skugga með óyggjandi hætti um skaðsemi ræktunarinnar.

 

Ef það fréttist að hér sé möguleiki á slysi varðandi matvælaframleiðslu getur það skaðað almennan matvælaútflutning og latt ferðamenn til þess að leggja leið sína til landsins. Málið er í heild sinni í raun skelfilegt og þröngur metnaður virðist keyra menn áfram í markmiðsdrifinni hugsun sem hafnar öðrum afleiðingum en menn telja að þjóni þeirra hagsmunum.  

Á ekki að spyrja svona vitleysislegra spurninga

Frammistaða þingmanna smánarleg

Fari þetta mál ekki í þjóðaratkvæðagreiðslu mun það skilja eftir sig reiði í huga stórs hluta þjóðarinnar. Málinu lýkur alls ekki með niðurstöðu þingsins,

Sá skilningur gerir oft vart við sig meðal þingmanna að þingið sé þjóðin. Þingið er ekki þjóðin. Það er varla hægt að tala um að þingið hafi umboð þjóðarinnar í því kerfi sem stjórnmálaflokkarnir hafa byggt upp.

Málflutningur stjórnmálaforystunnar hefur verið lákúra skreytt orðum eins og "kalt mat" eða hótunum um einhverjar dularfullar afleiðingar. 

 Heiðarleg umræða um Icesave hefur ekki farið fram. 

 Stjórnmálaforystan vanmetur þó dómgreind þjóðarinnar því allflestir gera sér grein fyrir hagur þjóðarinnar liggur í því að hafna Icesave. 

Icesave-samningur samþykktur

Ekki gaman að tala illa um Mörð

Mig langar bara ekkert að tala illa um Mörð Árnason en ég vona að hann beri gæfu til þess að finna sér vinnu í framtíðinni sem krefst ekki mikillar rökhugsunar eða talnaleikja. Kannski þarf hann að hafa vinnu þar sem hann getur hugsað um bara eitt í einu og krefst ekki heildarsýnar

.

Vert er að vekja athygli á því að Jóhanna aðhyllist þjóðaratkvæðagreiðslur

Ég vil þakka Lilju Mósesdóttur að halda uppi rödd skynseminnar. Pétur Blöndal er ágætlega að sér í því að meta áhættu og afstaða hans til Icesave ætti að vera vegvísir fyrir marga.

Lilja andvíg Icesave-samningi

...og fnyk leggur af gamalmennum

Fréttir hafa farið af því að vart sé hægt að baða gamalmenni nema á fardögum vegna manneklu á elliheimilum. Seðlabankinn og ríkisstjórn jafnaðarmanna virðist þá vera ánægð með "batnandi" efnahagsástand.

Haustið 2008 voru skuldir þjóðarbúsins sem nemur 45 milljónum á hvert mannsbarn í landinu. Samkvæmt reikningum voru skuldir ríkissjóðs engar. Skuldir bankanna um 10 þúsund milljarðar og skuldir ríkisfyrirtækja og sveitafélaga yfir þúsund milljarðar.

Staða ríkissjóðs var þó nokkuð feikuð því útstandandi voru yfir fimmhundruð milljarðar vegna krónubréfaviðskipta. Þessi staða kallaði á kaup á erlendum gjaldeyri og hrun krónunnar. Lífeyrissjóðirnir voru látnir beila hluta af þessari skuld ríkissjóðs í fyrra.

Þjóðarbúið var ein allsherjar spilaborg sem hrundi. Undanfarin tvö ár hafa stjórnvöld að áeggjan AGS hugsað um það eitt að reisa við ónýtt kerfi. Bankar voru einkavæddir af fjármálaráðherranum en í hans flokk eru skráðir margir af helstu kommúnismahugsjónamönnum landsins.

Fréttir fara af kjölfestufjárfestum sem fá fyrirtæki og auðlindir á vildarkjörum. Menn vilja gefa útrásarvíkingum undanþágu frá skatti og virkja jarðvarma og vatnsföll á ábyrgð almennings þannig að þeir geti grætt meira.

Velferðarkerfið er allt undir hnífnum. Grunnskólar, leikskólar, sjúkrahús og elliheimili. Fnyk leggur af gamalmennum sem ekki er hægt að baða vegna manneklu. Mötuneyti í skólum eru undir hnífnum og málum hjá barnaverndarnefnd fjölgar. Ofbeldi færist í aukanna og löggæsla dregst saman.

Skoðanakannanir sýna þverrandi traust almennings á stofnunum enda spillingin viðvarandi. Ráðherrar sjá ekki ástæðu til þess að auglýsa stöður og yppa bara öxlum þegar þeir eru gagnrýndir.

Blekkingaleikurinn og hræðsluáróðurinn er viðvarandi. Yfir 20 þúsund störf hafa glatast. Stjórnlagaþing og endurskoðun stjórnarskrár er farsi.

Yfirlýsingin frá Seðlabanka Íslands er dropi í þeim blekkingaleik sem fer fram í stjórnmálum og stjórnsýslu.

Hreinar skuldir ekki jafn litlar lengi

Innviðir stjórnsýslunnar að gefa sig

Það er bágborið samfélag sem ekki nýtur traust þeirra sem þurfa að byggja á innviðum þess í lífsbaráttunni.

Hugmyndin sem innrætt er börnum á unga aldri er að ríkið haldi upp réttlæti, þjóni almenningi með því að byggja upp innviði og tryggja velferð. Börnum er einnig kennt að Ísland sé hluti af hinum norrænu velferðarríkjum sem stæra sig að jöfnuði og almennri velferð.

Almenningur er þó að verða nokkuð meðvitaður um það að hugmyndin um Íslenskt samfélag er ólík raunverulegu ástandi í Íslensku samfélagi. Á landinu ríkir forréttindastétt sem hefur óbilandi trú á því að einungis útvaldir skulu hafa tækifæri. Ríkisstofnanir eru varðhundar forréttindanna fremur en að þær þjóni almenningi.

Stjórnmálaflokkarnir eru deildir í stofnun forréttindastéttarinnar. Þessi stofnun hefur í áratugi unnið markvisst að því að skapa lénsskipulag í íslensku samfélagi. Í þessum deildum ríkir menning sem vinnur gegn gagnrýninni hugsun og umbunar þægð við forréttindakúltúrinn. Þeir sem lengi hafa haft bólfestu í þessu umhverfi eru lítt meðvitaðir um þýlyndi sitt við þau öfl sem þar ríkja. Þessi öfl kalla ekki eftir óhlutdrægni og byggja á hugmyndafræði sem boðar að verja skuli hið ríkjandi kerfi. Engu skiptir þótt hið ríkjandi kerfi ali á óréttlæti, spillingu og upphefji fáfræði.

Sterkasta vopnið til þess að viðhalda ríkjandi kerfi er að slæva meðvitund almennings. Skólakerfinu hefur verið beitt óspart í gegnum tíðina til þess að ala upp kynslóðir sem eru þjálfaðar í utanbókarlærdómi. Þjálfaðar í að innbyrða upplýsingar gagnrýnislaust.

Fjölmiðlarnir eru skipaðir fólki sem hefur setið á skólabekk og hlustað gagnrýnislaust á kennarann eins og söfnuður við messu. Þeir sem hafa lært að hugsa á gagnrýninn hátt og grafast fyrir um forsendur málflutnings eru reknir. Þeir sem ekki er hægt að skipa á einfaldan máta í undirdeildir (stjórnmálaflokka) hagsmunaaflanna eru hraktir af sviðinu. Þeir eru ekki fastir í viðtekinni hugmyndafræði deildanna og valda því óþægindum.

Einstaklingar sem lifað hafa í menningarkimum stjórnmálaflokkana ráða ekki við að breyta kerfinu. Þeir eru samdauna kerfinu og koma ekki auga á leiðir út úr því.

Dregur úr trausti á Hæstarétti