Við getum grætt meira...kvóta á súrefni og vatn

Það er hægt að segja að það sé hagkvæmt að láta alla greiða fyrir það súrefni sem þeir anda að sér og þessvegna óhagkvæmt að að hafa frjálsann andardrátt. Þú getur ekki metið lífsgæði við sjávarsíðuna inn í hagfræðiformúlur og hugsun sem er kennd í Columbia. Þegar Jón segir óhagkvæmt segir túristinn fallegt og ferðaþjónustan segir fullbókað þjóðverjar kaupa miða á sjóstöng vegna þess að það býr einhver í sjávarþorpunum Allar þesar stærðir eru ekki inni í myndinn. Kallt arðsemismat nær enganvegin utan um þau gæði sem er verið að hlúa að á landsbyggðinni og sjávarsíðunni...  (Vilhjálmur Árnason á Feisbók)

Umræða hafin um kvótafrumvörp

Ég styð stofnun sjálfstæðisframsóknarfylkingu Jóhönnu.

Gott væri ef Jóhanna stofnaði bara flokk sem sameinar þá sem eru hlynntir Evrópusambandsaðild og eru með skýra stefnu í þeim efnum.

Stefnur flokkana eru að mestu sjónarspil og blekkingar ef sjálfstæðisflokkurinn er undanskilinn.

Við skiljum alveg hvað sjálfstæðisflokkurinn er. Hann er hagsmunabandalag hægriafla sem vinna að hagsmunum þeirra 5% sem eiga mest öll verðmæti í landinu.

Aðrir flokkar hafa í raun enga stefnu og hlaupa bara á eftir tækifærunum sem þjóna valdagræðgi stjórnmálamanna.

Mikið væri nú yndislegt að geta valið á milli alvöru stjórnmálaflokka sem stæðu heilir að baki sinni stefnu og fórnuðu persónulegum hagsmunum forystunnar til þess að standa með sínum kjósendum.

Ég hvet því alla Evrópsinna að fylkja sér um Jóhönnu.

Ég velti því fyrir mér hvort að slíkt stjórnmálaafl muni starfa í anda Uffe Elleman Jensen sem er mikill elítusinni og fordæmir lýðræði almúgans. Telur að almúginn sé of ódannaður til þess að taka afstöðu til þjóðmála. Hann kallar þessa stefnu frjálslynda eða líberalisma.

Mælt fyrir öðru frumvarpinu

Sálfræðipróf sýnir að stjórnmálin á Íslandi eru:

MÚTUR

SPILLING

SVIK

LEYNIMAKK

BLEKKINGAR.

HAGSMUNAPOT

GRÆÐGI

SJÁLFTAKA.

GLÆPIR

ÁRÓÐUR

ÞÖGGUN

„Lyktar af örvætningu“

Austurvöllur klukkan sex í dag!

Samfylkingin vill keyra áfram með gróðabraskið og stefnir að því að viðhalda bóluhagkerfi nýfrjálshyggjunnar.

Auðlindirnar eru ekki seldar heldur gefnar úr landi.

Bankarnir og framtíð skuldara hafa verið gefin erlendum kröfuhöfum.

Kosningaloforð Samfylkingarinnar ætti ekki heima sem texti á klósettpappír ef vilji er til þess að halda afturendanum óspilltum.

Stóriðjan mun skila því sem hún hefur skilað hingað til: ENGU!

Bólan mun vara í nokkur ár meðan forréttindastéttin veltir sér upp úr mútugreiðslunum en svo sitja afkomendur okkar uppi með hvað: ekkert nema nokkur hundruð skítastörf í stóriðju.

Þetta er stjórnviska valdhafanna sem hugsa um það eitt að tryggja eigin hag. Látum þá ekki ræna börn þessarar þjóðar framtíðinni.

„Fullt tilefni til að vera bjartsýn“

Mótmæli á Austurvelli kl. sex í dag

Mótmælum yfirgangi fjármálafyrirtæka.

Í dag verða mótmæli um alla Evrópu þar sem aðför að skattgreiðendum er mótmælt.

Látum stjórnvöld heyra að við teljum okkur ekki eiga borga fyrir svallið í bönkunum.

Kom flatt upp á okkur

Róttækar breytingar á fiskveiðistjórnun

Rökin fyrir því að viðhalda núverandi kvótakerfi lúta öll að því að tryggja hagnað fyrir kvótaeigendur (sem eru tæplega 70 aðilar) og tryggja verðmæti veða sem eru í eigu erlendra aðila.

Þjóðin tapar hins vegar á þessu kerfi. Landsbyggðin tapar.

Smábátaeigendur tapa.

Umhverfið og sjávarbotninn tapa.

Skattgreiðendur tapa.

Kvótakerfið felur í sér manntréttindabrot.

Kvótakerfið er höft á atvinnufrelsi.

Kvótakerfið er miðaldaskipulag sem heimilar fáum einkaaðilum að innheimta skatt af földanum.

Kvótakerfið hvetur til óhagkvæmni og illa meðferð á verðmætum.

Kvótakerfið hvetur til þess að fullvinnsla er flutt úr landi.

Kvótakerfið hvetur til þess að sjómenn eru hlunnfarnir með því að aflinn er seldur til tengdra aðila undir markaðsverði.

Kvótakerfið hvetur til óábyrgrar hegðunar.

Sjávarútvegsfyrirtæki eru ofurskuldug þrátt fyrir einokunar- og einkarétt. Gera má ráð fyrir að atgervi aukist í stéttinni sé fólki sem hefur þurft að berjast áfram á eigin verðleikum hleypt inn í stéttina.

 

Kvótamálin í þjóðaratkvæði

Hvers vegna á þjóðin að borga fyrir svallveisluna?

Ég hef á tilfinningunni að Jóhanna hafi ekki spurt sig þessarar spurningar. Gamalgróin samsömun hennar með valdaklíkunni meinar henni að líta á skattgreiðendur sem einstaklinga sem hafa sjálfstæða réttarstöðu‚ þ.e. mannréttindi. Frá því að þjóðarbúið fór á hliðina undir stjórn Sjálfstæðisflokks og Samfylkingar hefur stefna þeirra ríkisstjórna sem setið hafa að völdum verið að gera glæpaklíkur‚ embættismenn‚ stjórnmálamenn og fjármálakerfið skaðlaust. Vegið er að skattgreiðendum og fólki með húsnæðis og bílalán sem eru krafið um skil á skuldum forréttindastéttarinnar.

Fjármagn sem verður til í atvinnulífinu er jafnóðum sogið inn í bankakerfið sem ráðherrarnir gáfu erlendum aðilum. Jóhanna og Steingrímur hafa tekið gríðarleg erlend lán til þess að tryggja að erlendir kröfuaðilar geti komið verðmætum að atvinnusköpun í landinu á aflandsreikninga.

Kostnaðurinn sem skattgreiðendur bera af þessu fyrirkomulagi er um hundrað milljarðar á ári. Jóhanna og Steingrímur beygðu sig undir kröfu AGS og seldu velferð þjóðarinnar. Nú fer Jóhanna fram og lofar að gera þetta ekki aftur. Því miður þá er ekki hægt að gera þetta aftur. Það er ekkert eftir til að stela.Það er búið að tryggja erlendum aðilum arðinn af sjávarauðlindinni‚ af orkunni og af vinnuframlagi þjóðarinnar með ofursköttum sem fara til þess að greiða fjármagnsskatta til erlendra banka.

Ofurlaunaliðið fær ekki að soga til sín hagvöxtinn

Jóhanna og Steingrímur: vonbrigði almennings

Elaine Byrne, dósent við Trinity College í Dyflinni, metur stöðuna á Íslandi svo að stjórn Samfylkingar og VG hafi komist til valda „á öldum reiðinnar“. Nú sé sú skoðun hins vegar farin að verða útbreidd að stjórnina skorti hugmyndir til frekari viðreisnar.

Velferðarríkisstjórn Jóhönnu og Steingríms hafa verið samfelld vonbrigði þeim sem trúðu á áhuga þeirra á velferð og jöfnuð.

Jóhanna og Steingrímur eru ekki ferskur blær í íslenskum stjórnmálum. Þau er málsvarar stöðnunar...ósveigjanleika og hins gamla.

Aðgerðir þeirra hafa einkennst af þýlyndi við erlend fjármálaöfl...við íslenska forréttinda stétt og gömul viðmið sem umbera spillingu.

Reynsluheimur Jóhönnu og Steingríms er reynsluheimur Geirs Haarde og Davíðs Oddssonar. Halldór Ásgrímsson og Árni Matthiesen eru skjólstæðingar Össurar Skarphéðinssonar. Leikreglurnar eru þær sömu og viðmiðin eru þau sömu.

Virðingarleysið fyrir kjörum almennings...réttindum kvenna...þekkingu...jafnræði er af sama meiði.

Getuleysi fjölmiðla er gamalt og þreytt. Hundruð milljarða hverfa í myrkrahol og eingin spyr hvar þeir lenda. Spellvirki eru unnin á velferðarkerfinu til þess að fjármagna banka sem gefnir eru ótilgreindum aðilum.

Leynimakkið er viðvarandi og ráðamenn keyra á "kenningum"..."spám" eða bara æfingum  í Excel skjali á meðan missir atvinnu...flýr land eða stendur í biðröðum eftir mat

Kostnaðurinn 406 milljarðar

Hlýðið fjórflokknum ef þið viljið vera guði þóknanleg

Á Íslandi getur manneskjan bara verið tvennt, þræll náhirðarinnar eða lotið andlegu ofbeldi samfylkingarinnar sem sér biturð og reiði í hverri þeirri sál sem ekki gengst við boðskap hennar. 

Ef Íslendingurinn lýtur ekki þessum öflum þá er hann hálfviti sem fylgir frjálslynda flokknum eða hreyfingunni. Skítt með það þótt þessir litlu flokkar hafi barist gegn fátækt, fyrir atvinnufrelsi, fyrir málfrelsi og gegn spillingu í stjórnsýslunni. 

Nei Íslendingurinn skal kjósa yfir sig forréttindastéttina sem gengur fram með forræðishyggju og telur það nánast guðlast að tala um þjóðaratkvæðagreiðslur og fátækt á Íslandi. 

Nú vill svo undarlega til að síendurtekið hafa kannanir sýnt að 90% þjóðarinnar vill relatívan jöfnuð og vill útrýma fátækt. Engu að síður kýs þetta fólk yfir sig ölmusuhyggju Davíðs Oddsonar, kvenfyrirlitningu Jóhönnu Sigurðardóttur og alheimskapítalismann sem Steingrímur Joð er fylgjandi. (verkin tala)

Hvers vegna er þá þjóðin að kjósa yfir sig þennan fjanda? Jú ekki vill hún að það spyrjist út að hún beygi sig ekki í duftið fyrir forréttindastéttinni á Íslandi. 

Stjórnarandstaðan ekki til helvítis

Vafasamt orðspor Strauss-Kahn

Það eru ekki nema tveir mánuðir síðan ég og vinkona mín sátum yfir kaffibolla á Kaffi París og spjölluðum við franskan blaðamann frá einum virtasta fréttamiðli Frakklands. Hann var ekki hrifin af Strauss-Khan en atferli hans í kvennamálum hefur verið vel þekkt í hópi fréttamanna. Hann taldi að Strauss-Khan næði í fylgi sitt úr hópi þeirra sem fylgjast illa með.

Margir af valdamestu mönnum heimsins eru siðlausir menn sem í hroka sínum trúa að þeir séu ósnertanlegir og margir þeirra eru það. Í vestrænum samfélögum eins og í okkar litla samfélagi dugar ekki vond löggjöf ein saman til þess að halda siðlausum einstaklingum á floti í fjármálakerfinu og í pólitík.

Til þess þarf forréttindastéttin aðstoð almennings. Hrædd millistétt er einhver mesti óvinur heiðarlegra stjórnmála.

Málfrelsinu eru ekki sett mikil höft í lögum heldur fyrst og fremst með því að gefa orðum gildi og gera önnur af bannorðum. Orðið mútur er gott dæmi um bannorð sem ekki má nota um athævi Guðlaugs þórs og Sigurðar Kára. Orðið femínismi er dæmi um orð sem hefur fengið á sig merkingu móðursjúkra kvenbredda sem hafa tekið saman ráðin um að hætta að eiga börn eða ala stráka illa upp. 

Femínisminn hefur þó náð sér nokkuð á strik eftir að sjálfstæðismönnum var bolað frá völdum og orðræðan hefur fengið á sig nýjan og opnari blæ.

Þetta þýðir þó ekki að fólk úr millistétt sé ekki hrætt við vinstri stjórnina frekar en þá hægri. Stauss-Kahn er ágætt dæmi um vinstri mann sem hefur komist upp með ofbeldi gagnvart konum í skjóli valds síns. 

 

Fleiri ásakanir á hendur Strauss-Kahn