Sjálfstæðisflokkurinn búin að setja þjóðina í útrýmingarhættu

Ég ætla nú ekkert að fárast yfir aulaskap þessa bænaskjals. Eftir aðfarir sjálfstæðisflokksins í 20 ár er þjóðmenning Íslendinga sannarlega í útrýmingarhættu.

Ég er þeirrar skoðunnar að harkalega sé ráðist að Íslandi af aðilum sem vilja skapa hér láglaunasvæði og hagnast á ódýrri orku.

Ef ekki verður barist gegn þessu mun bresta á meiri landsflótti (nú þegar hafa 10.000 flúið).

Í landi stóriðju og orkuvera verða ekki sköpuð lífsskilyrði fyrir ungt menntafólk. 

„Björgum Íslendingum"

Hnignandi stjórnsýsla á Íslandi

Dómurinn sem stjórnmálin á Íslandi fékk á Austuvelli í dag bar vott um óánægju fólksins.

Ræða Jóhannesar Björns á Austurvelli í dag:

Góðir fundargestir,

Það er deginum ljósara að pólitíska yfirstéttin og peningaelítan sem stýrir fjórflokknum tóku snemma hruns þá ákvörðun að fórna skuldsettum heimilum landsins. Þetta var gert á meðan skjaldborg var slegin um fjármagnseigendur og glæpaliðið sem setti landið á hausinn.

Flest bendir til þess að ráðamenn hafi ákveðið að draga almenning á asnaeyrunum með því að þæfa málið sem lengst-gefa út yfirlýsingar sem veittu fólki tímabundna von, en reyndust við nánari athugun ekkert annað en lengri hengingaról.

Við skulum hafa eitt grundvallaratriði á hreinu: Myntkörfulán, borguð út í íslenskum krónum, eru algjörlega ólögleg og verðtryggð lán eru bæði siðlaus og standast heldur ekki lög um eðlilega viðskiptahætti. Einstaklingar sem hafa verið flæktir í þetta skuldanet og óska nú leiðréttingar eru því ekki að biðja um ölmusu eða sérstaka fyrirgreiðslu-þeir eru einfaldlega að krefjast þess að lögum landsins sé framfylgt. Spurningin snýst raunverulega um hvort við búum í réttarríki eða bananalýðveldi.

Lög nr. 38 frá 2001 eru skýr. Gjaldeyristryggð lán eru ólögleg. En jafnvel þótt þessi lög væru ekki fyrir hendi þá gerði gjaldeyrisbrask bankanna 2008 verðtryggðu lánin marklaus. Í stuttu máli þá tóku bankarnir stöðu á móti viðskiptavinum sínum þegar þeir snarfelldu gengi íslensku krónunnar. Þeir græddu því bæði á fallandi gengi og hækkun allra gengistryggðra og verðtryggðra lána. Þetta voru ekki eðlileg bankaviðskipti heldur glæpastarfsemi og margur hefur verið settur í járn fyrir minna.

Í 36. grein laga nr. 7 frá 1936 segir orðrétt:

Samningi má víkja til hliðar í heild eða að hluta, eða breyta, ef það yrði talið ósanngjarnt eða andstætt góðri viðskiptavenju að bera hann fyrir sig ...

Síðan segir í þessum sömu lögum:

Samningur telst ósanngjarn stríði hann gegn góðum viðskiptaháttum og raski til muna jafnvægi milli réttinda og skyldna samningsaðila, neytanda í óhag."

Lögin eru skýr og nýlegur dómur sem féll lánafyrirtæki í vil í Héraðsdómi Reykjavíkur sýnir okkur aðeins að samtrygging valdsins hefur náð óþolandi stigi og réttarfar á Íslandi á enga samleið með kerfi landa sem við viljum bera okkur saman við. Orðið "bananalýðveldi" kemur aftur upp í hugann ... en við hverju er að búast í landi þar sem þjónar dómsvaldsins eru án undantekninga valdir samkvæmt pólitískri forskrift?

Verðtrygging lána er eitthvert mesta glapræði seinni tíma. Á áratugunum fyrir 1980 ríkti algjör óstjórn á íslenskum fjármálamarkaði. Verðbólgan æddi áfram og ráðamenn annað hvort skildu ekki hvað var að gerast eða vildu ekki skilja það. Í staðinn fyrir að beita raunhæfum lausnum, t.d. draga úr útlánum bankanna með hærri bindiskyldu, þá var kerfið sett á sjálfstýringu með verðtryggingunni. Þetta var taktísk viðurkenning valdamanna á þeirri staðreynd að þeir kunnu ekki að stjórna hagkerfinu.

Verðtryggingin er ólögleg að því leyti að hún er ekki í anda eðlilegra viðskiptahátta. Hvernig getur það staðist að aðeins annar aðilinn taki alla áhættu af öllu sem kann að fara úrskeiðis í framtíðinni? Þegar bakakerfið bauð fólki verðtryggð lán á árunum fyrir 2008 lögðu "sérfræðingar" bankanna fram greiðsluáætlanir sem hljóðuðu upp á 3-5% verðbólgu næstu árin. Þetta ógildir skilmála verðtryggðra lána vegna þess að lög um trúnað og tillitskyldu við samningagerð segja að það sé óheimilt að bera fyrir samning vegna atvika sem voru til staðar og ekki eiga lengur við.

Sú staðreynd að bankakerfið sjálft rústaði landinu og keyrði gengið niður úr öllu valdi með viðeigandi verðbólguskoti tekur af allan vafa um lögmæti verðtryggðra samninga.

Í stuttu máli: Bankakerfið eyðilagði hagkerfið og ber fulla ábyrgð á því að verðtryggð lán hafa stórhækkað og gjaldeyristryggð lán jafnvel tvöfaldast. Og nú sparkar kerfið í liggjandi mann og heimtar að fólk ekki aðeins borgi okrið, heldur haldi áfram að borga af lánum af húsnæði og bílum sem það er búið að missa. Þetta er einhver hroðalegasta ósvífni allra tíma. Það er algjör lágmarkskrafa að fólk sem gengur frá ofurskuldsettum eignum sé þar með laust allra mála. Þingmenn sem standa í vegi fyrir þessari breytingu eru með frosin hjörtu og ekki mannlegar verur í þeim skilningi er við leggjum í það hugtak.

Elítan sem hefur hreiðrað um sig í skjaldborginni og sett fólkið út á gaddinn kemst upp með myrkraverk sín í skjóli leynimakks og pukurs sem lengi hefur viljað loða við íslenska stjórnsýslu. Þótt tugþúsundir Íslendinga hafi verið gerðir eignalausir þá heldur leynimakkið áfram. Hvar eru nákvæmir listar yfir alla pólitíkusa sem fengu kúlulán og aðra óeðlilega fyrirgreiðslu frá glæpagenginu sem setti landið á hausinn? Hvers vegna fær fólkið sem verður að borga fyrir glæpinn ekki nákvæmar upplýsingar um hvað bankarnir eru að afskrifa?

Íslenskir stjórnmálamenn hafa tilhneigingu til að hegða sér eins og danskir embættismenn í kringum aldamótin 1900. Sem stétt eru þeir andlýðræðislegir og hrokafullir. Þeir hika ekki við að halda mikilvægustu upplýsingum frá fólkinu. Raforkuverð til erlendra fyrirtækja-atriði sem varðar alla framtíðaruppbyggingu landsins-er t.d. leyndarmál. Gamlir samningar við Alþjóðabankann og Alþjóðagjaldeyrissjóðinn, sem mótuðu atvinnustefnuna í marga áratugi, eru líka leyndarmál. Munið að ríkisstjórnin vildi upphaflega að Alþingismenn samþykktu Icesave-samninginn án þess að lesa hann! Allt annað er í sama dúr.

Hér verður mikið að breytast ef mönnum er full alvara í þeim ásetningi að endurreisa landið. Gamla launhyggjan verður að hverfa og það verður að hrista duglega upp í embættismannakerfinu. Valið er einfalt: Annað hvort verður hér gjörbreytt kerfi þar sem nýir kústar sópa spillingunni út ... eða hálfgerð skálmöld, stórskert lífskjör almennings og gífurlegur landflótti. Það er búið að ganga eins nálægt réttlætisvitund fólks og mögulegt er.

Ef stjórnvöld halda áfram á sömu braut þá blasir allt annað og verra Ísland við okkur eftir nokkur ár. Okurvextir, óraunhæfar afborganir af erlendum skuldbindingum og atvinnuleysi eiga eftir að orsaka enn frekari gjaldþrot og flóknari erfiðleika. Þetta er óþolandi vítahringur og þróun sem strax ber að stöðva. Það verður að höggva á hnútinn. Afnema verðtryggingu lána, breyta gjaldeyrislánum í íslensk á því verði sem þau voru fyrir 15 mánuðum og stórlækka stýrivexti.

Okurvextir eru böl. Á meðan flest fyrirtæki á Vesturlöndum hafa aðgang að ódýrum peningum-og ekki veitir þeim af á þessum krepputímum-þá verða helsærð fyrirtæki á Íslandi að borga yfir þriðjung veltunnar í vexti. Aðeins hagfræðingum á framfæri ríkisins dytti til hugar að verja slíka sjálfsvígsstefnu.

Dæmið væri kannski skiljanlegt ef hér væri verið að reyna eitthvað hagfræðibrölt í fyrsta skipti, en margra ára og áratuga reynsla hefur sýnt okkur að vaxtaokrið virkar ekki. Okurvextir kynda undir verðbólgu í litlu hagkerfi vegna þess að innlend verðsamkeppni er allt of lítil. Okurvextir styrkja heldur ekki gjaldmiðilinn. Þeir láta umheiminn aðeins vita að hér bjátar eitthvað hræðilega mikið á.

Fimmtán mánuðum eftir að nokkrir glæpamenn-með hjálp pólitísku yfirstéttarinnar-rústuðu lífi tugþúsunda íslendinga, setti Saksóknari Ríkisins allt í gang og kærði nokkur ungmenni fyrir að ráðast inn í Alþingishúsið! Þetta er auðvitað eins og hver önnur martröð og henni fylgir ákveðin hætta. Þegar fólk þarf að berjast við vindmyllur-það glímir stöðugt við atburðarás sem gæti komið beint úr skáldsögu eftir Kafka-þá er stórhætta á að það missi móðinn. Það má aldrei gerast.

Við skulum hafa það hugfast að svo til allar framfarir sjá dagsins ljós þegar fólk vinnur bug á einhverjum erfiðleikum ... og það er nánast náttúrulögmál að allt andstreymi skapar ný tækifæri. Eða eins og Shakespeare orðaði það: "Hve ljúft er að nota mótlætið sér í hag."

Gömul kínversk saga segir frá bónda sem átti hest sem einn góðan veðurdag strauk af heiman. Þegar nágrannarnir komu til þess að votta honum samúð sína spurði bóndinn: "Hvernig vitið þið að þetta séu slæm tíðindi?" Nágrannarnir hristu hausinn og fóru, en næsta dag kom hesturinn til baka í fylgd með villtum hesti. Nú komu nágrannarnir til þess að óska bóndanum til hamingju með nýja hestinn, en hann leit á þá með undrun og spurði: "En hvernig vitið þið að ég hafi dottið í lukkupottinn?" Stuttu seinna var sonur bóndans að temja nýja hestinn og fótbrotnaði þegar hann kastaðist af baki. Aftur komu nágrannarnir til þess að votta samúð sína og aftur sagði bóndinn: "Hvernig vitið þið að þetta eigi eftir að koma sér illa?" Nágrannarnir kvöddu bóndann orðlausir ... en næsta dag kom stríðsherra í héraðið og smalaði saman öllum heilbrigðum ungum mönnum og sendi út á vígvöllinn.

Góðir fundargestir. Bankahrunið gefur okkur gullið tækifæri til þess að skapa hér betra samfélag. Við höfum allt of lengi búið við forhert framkvæmdavald, grútmáttlaust Alþingi og rammpólitískt dómsvald. Ef við stöndum þétt saman þá missir klíkustéttin heljartakið sem hún hefur á kerfinu og við uppskerum betra þjóðfélag ... réttlátara þjóðfélag ... land sem við getum öll verið stolt af.

	Hanna Birna fékk 84% atkvæða í 1. sæti
Ábyrgðarmaður færslu Tenging við þessa frétt hefur verið rofin vegna kvartana.

Verndar ríkisstjórnin Landsbankann

Mikið var hvískrað um peningaþvætti og mafíustafsemi sem tengdist Landsbankanum eftir bankahrunið. Muldrað var í hræðslutón um rússa sem settust um tíma að á hóteli 101.

Sagt var frá því að Landsbankinn hefði verið skafaður að innan og ekkert væri eftir nema grindin.

Í Sandkorni DV er fjallað um Ásmund Stefánsson

Ásmundur Stefánsson, bankastjóri Landsbankans, er sá einstaklingur sem best hefur dafnað í rústum Íslands. Hann var skipaður formaður bankaráðs Landsbankans og lét ráða sjálfan sig sem bankastjóra.

Ásmundur gerði betur en þetta því hann skipaði sjálfan sig sem stjórnarformann Vestia, eignarhaldsfélags Landsbankans, sem fer með forræði fjölda stórfyrirtækja. Óhætt er að segja að hann kunni að ota sínum tota.

Í Sandkorni DV er einnig fjallað um Landsbankann

Þögnin sem ríkir um spillingu Landsbankans er sláandi. Þetta er sá banki sem kom Icesave á laggirnar með gríðarlegum efnahagslegum afleiðingum. Fjöldi manns sem átti þátt í spillingunni er enn við störf í ríkisbankanum eða í fyrirtækjum hans.

Þeirra á meðal er Steindór Baldursson sem var nánasti aðstoðarmaður Sigurjóns „Icesave“ Árnasonar. Steindór var verðlaunaður af bankanum með því að hann var gerður forstjóri Vestia og hefur þannig gríðarleg völd í viðskiptalífinu.

Deutsche stærsti kröfuhafinn

Business í fjármálaráðuneyti?

Eftirfarandi grein birtist í Smugunni í dag:

Það hefur borið á því að íslenskir valdhafar hafi lítinn skilning á tilgangi stjórnmálanna og hlutverki stjórnsýslunnar. Stjórnmálamenn hafa skrúfað sig upp í gegn um flokksmaskínurnar með klíkutengslum við aðra stjórnmálamenn og þjónkun við fjármálaöfl. Á leiðinni selja þeir sál sína og fara að þjóna vilja fámennra hagsmunahópa.

Nú spyr kannski einhver hvað sé til ráða. Hvernig er hægt að lækna sjúkt kerfi? Forsenda breytinga í samfélaginu er breytt hugarfar. Eins og Eva Joly bendir á í nýlegu viðtali hafa Íslendingar treyst í blindni á valdhafanna og að lýðræðisaga skorti á Íslandi. Íslenskir stjórnmálamenn og forkólfar flokka og samtaka hafa komist upp með að fleygja fram fullyrðingum og ekki þurft að færa rök fyrir máli sínu eða útskýra hlutina. Þetta kallast umræða á lágu plani og er bein atlaga að lýðræðinu. Lýðræði þrífst á vönduðum samskiptum og opinni umræðu. Vönduð samskipti eru ekki samskipti sem felast í því að fólk þori ekki að tjá hug sinn eða gagnrýna valdhafanna.

Umræðan á að vera markviss, gagnrýnin og þolinmóð. Hún á að vera forvitin, þreifandi og kalla á svör. Efla þarf skilning almennings á samfélaginu og hvað hugtök eins og lýðræði, frelsi og réttlæti þýða. Hvað eru mannréttindi? Mannréttindi fela í sér að jafnræði í aðgangi að gæðum sem landið gefur af sér og að grundvöllur að þátttöku í atvinnulífi og samfélagi sé almennt tryggður.

Hrun íslensk þjóðarbús er afleiðing af áratuga spillingu sem viðgengist hefur við litlar mótbárur. Við þessi kynslóð sem byggjum samfélagið í þeim samtíma sem fær hrunið og afleiðingar spillingar yfir sig verðum vakna upp og huga að framtíð Íslands.

Það er skylda okkar að takast á við það óþægilega verkefni að breyta okkur sjálfum. Það er óþægilegt að láta af trausti við valdhafanna og spyrja gagnrýninna spurninga. Í því felst áhætta. En það er áhætta sem við verðum að taka ef við viljum betra samfélag .

 

Ráðuneyti með 2,5 milljarða

Það mun gleðja Sigurð að fá smá aura

Ýmsir telja samtímann vera gósentíð.

Ég minni á fleyg orð Þorgerðar Katrínar frá því skömmu eftir bankahrun:

Skemmtilegir tímar framundan hjá sjálfstæðisflokknum

Sigurður gerir launakröfu

Dapurt að horfa upp á þetta

Íslendingar hafa dottið í þann pytt að treysta stjórnmálamönnum um of. Traustið hefur verið blint og stjórnmálamenn hafa ekki vílað fyrir sér að misnota traust almennings. Eva Joly hefur vakið athygli á slæmri blöndu af blindu trausti og skorti á lýðræðisaga.

Ég hlustaði á sjónvarpsfréttir í kvöld og það var ömurlegt að heyra af atburðum í samfélaginu. Bróðir Björns Vals þingmanns náði sér í fasteign með 100 milljóna afslætti. Tortryggilegt, nema hvað. Ef tilhlýðilegur lýðræðisagi ríkti á Íslandi myndi Björn Valur segja af sér.

Ungmenni eiga yfir höfði sér langa refsivist vegna þess að vanhæfur sjálfstæðismaður, Valtýr Sigurðsson, saksóknari hefur ákveðið að lyfta refsivendinum. Valdnýðsla á Íslandi er fyrir löngu komin út yfir velsæmismörk.

Segist hafa keypt hús á yfirverði

Pólitík í kreppu

Ég hef boðið mig fram í forvali VG fyrir borgarstjórnarkosningar í vor. Það gengur ekki þrautalaust því fréttarblaðið telur gagnrýni mín á fjármálaráðherran sé skrítinn kosningabrella. (þeir sem vilja styðja mig í þessu framtaki geta farið inn á http://www.vg.is/ganga-i-flokkinn/ en það þarf að gera fyrir 26. jan nk en forvalið verður haldið 6. feb)

Ég sendi Fréttablaðinu svargrein sem það sér sér ekki fært að birta í pappírsmiðlinum en ég birti hana hér:

Lestur Fréttablaðsins getur á tíðum verið hin besta skemmtun. Ég er ekkert sérlega fræg og get vart talist sérlegt umfjöllunarefni fréttablaða en hann Bergsteinn sem sér um innsendar greinar tók upp á því í gær að fjalla sérstaklega um mig í dálkinum „frá degi til dags“. Bergsteinn veltir því fyrir sér hvort ég beiti öfugri sálfræði í kosningabaráttu en ég hef boðið mig fram í forvali VG. Bersteinn vekur athygli á því að ég hef skotið föstum skotum á Steingrím J. Sigfússon fjármálaráðherra og formann flokksins.

Hvers vegna er það „öfug“ sálfræði? Er það „rétt“ sálfræði að lúta höfði ef foringinn virðir ekki stefnu flokksins? Ég hef gengið í lið með vinstri grænum vegna þess að stefna flokksins er umhverfisvæn, boðar jöfnuð og styrka stoð samfélagsins við borgarbúa. Ég styð alla þá sem tilbúnir eru að fylgja þessari stefnu og myndi einnig styðja Steingrím ef hann væri að því. Það er mikilvægt fyrir frambjóðendur Vinstri grænna að gera sér grein fyrir því að þeir eru þjónar fóksins en ekki þjónar foringjans. Foringjaþægð hefur kostað landsmenn gríðarlegar fórnir og foringjar Íslands hafa ekki staðið sig vel sama hvar í flokki þeir standa.

Ég verð þó að játa að ég hef ekki sterka tilfinningu fyrir því að Steingrímur hafi neitt sérstakt dálæti á mér. Hann hafði t.d. ekki samband við mig þegar hann valdi hóp til þess að semja um Icesave en leiða má líkum að því að ég hefði landað betri samningi en Svavar Gestson. Ég tel það þó litla upphefð þar sem ég tilheyri mjög stórum og almennum hópi hvað þetta varðar. En af hverju get ég þá státað mig sem hugsanlega myndi styrkja framboð Vinstri grænna? Ég held að hver manneskja ætti að hugsa um þetta þegar hún býður sig fram til þess að starfa í almannaþágu.

Við skulum þá aðeins skoða málið. Jú ég er stjórnsýslufræðingur og hef því nokkuð vit á stjórnsýslunni. Ég hef einnig lokið MSc gráðu í stjórnun og stefnumótun og var að ljúka við doktorritgerð en rannsóknin fór fram á vettvangi borgarinnar. Pólitíkin, stjórnsýslan og grunnskólarnir voru vettvangur rannsóknarinnar. Þá er það afgreitt, þekkingin er til staðar en auðvitað þarf að nota þekkingu til góðra hluta. Hverjar eru mínar hugmyndir um stjórnmál í borginni. Ég er mjög Vinstri græn. Það er mér t.d. kappsmál að borgarfulltrúar fari ekki að selja eignir borgarinnar aðilum sem vilja græða á því að gera velferðarkerfið að söluvöru.

Þar sem AGS hefur komið að málum hafa lífsnauðsynjar s.s. vatn, orka og verlferðarþjónusta einatt orðið að dýrum söluvarningi og það valdið hryggð margra en gleði fárra. Það er einhver barnsleg trú sumra manna að með komu sinni hingað hafi þau öfl sem standa að baki AGS misst áhugann á því að græða. Ég fór sjálf í kaffi til Rozwadowski og spurði hann um starfshætti AGS og hann sagð mér að sanngirni og réttlæti væri ekki þættir sem væri innbyggðir í það módel sem þeir notuðu. Það er því köld krumla nýfrjálshyggjunar sem ræður þar ferð. Gegn þessu þarf að sporna og við sem byggjum landið þurfum að standa vörð um þá velferð sem við höfum sjálf byggt upp í landinu en forysta sjálfstæðisflokksins verið að rústa í óþökk margra.

 

Deilt um fjárfestingar REI í borgarráði

Ekki skrítið þótt hann bori í nefið

Sennilega er rökhugsun mannsins enn á við fimm ára. Málflutningur Bos ber þess vott að hann skortir stoð við sín sjónarmið. Hollendingurinn segir að "ríki geti ekki hlaupist á brott frá skuldbindingum sínum þrátt fyrir að það sé fjarmálafyrirtæki í einkaeigu sem hafi valdið skuldbindingum".

Það er nefnilega svo að skuldbindingar einkafyrirtækja eru ekki skuldbindingar ríkisins og ef einhver hleypur frá slíkum skuldbindingum þá eru það einkafyrirtækin eða Björgólfarnir í þessu tilfelli. 

Sjá

Save the people of Iceland

Komment frá Portugal

Alain Pedro, Portugal
The Banks have been robbing us blind for years... I can only hope the rest of the world will wake up too. People of Iceland be brave and firm in your quest for freedom, maybe with your example other nations will stand against this enslaving monetary system. Greetings from Portugal

Bos: Ekki hægt að hlaupast á brott

Endar fáránleikinn einhverstaðar?

Eignarhaldsfélaginu Fasteign sem leigir sveitarfélaginu Álftanesi sundlaugina fyrir hundruð milljóna á ári.

 

Meðal annarra eigna sem voru lagðar inn í Sjóvá var 6,2 milljarða skuldabréf á Askar Capital sem hefur þegar gengið í gegnum nauðasamninga (og Tryggvi Þór Herbertson stjórnaði en hann hjálpaði Miskin að falsa góðærisskýrslu sem Miskin fékk 20 milljónir fyrir að skrifa.)

Sveitarfélagið Álftarnes er víst komið á hausinn en hvernig stendur á því að ríkið á eignarhaldsfélagið Fasteign?

Veð í sundlaug stofnfé Sjóvár

Hverju verður bjargað

 John Reimann segir

Since this was written, it has become clearer that aid to Haitian people is only a secondary by-product of the US troops’ presence there. As al-Jazeera reported: “People could see helicopters flying overhead, US military vehicles in the city and aeroplanes arriving at the airport with supplies, so it was difficult to understand why little aid appeared to be reaching the people, she said.” An entire mobile medical hospital of Doctors Without Borders was refused landing rights by US troops at Port Au Prince airport.

The rescue effort is really all about rescuing Haitian capitalism, ensuring that private property rights and political stability are maintained.

 

Koma heim á fimmtudag