Hvítvoðungar í ánauð

Steingrímur stærir sig af því að hafa bjargað Íslandi. Björgunaraðgerðin felst í því að dæma komandi kynslóðir til þess að greiða skuldir forfeðranna. 

Ríkisstjórnin hefur gengið berserksgang í því að taka lán í erlendri mynt.

Það var ekki staldrað við og spurt hvernig getum við forðað komandi kynslóðum frá því að taka við hroðanum sem núverandi kynslóð er að skilja eftir sig.

Hvar eru rannsóknir á útstreymi gjaldeyris á árunum fyrir hrun?

Hvers vegna er verið að afskrifa hundruðir milljarða hjá sömu mönnunum og sitja á stórum sjóðum erlendis sem þeir rændu frá þjóðinni?

Landsvirkjun og lífeyrissjóðirnir gerðu framvirka gengissamninga sem héldu uppi háu gengi krónunnar á meðan eigendur bankanna  og vinir eigenda bankanna keyptu gjaldeyri fyrir krónur og forðuðu fjármununum á aflandseyjar og fjárfestu í erlendum fyrirtækjum.

Hvers vegna er ekki búið að reka mútuþæga stjórnendur lífeyrissjóðanna?

 

Steingrímur: Hagkerfið á uppleið

Stjórnsýslan gengin af göflunum

Þetta mál hefur frá upphafi verið stórundarlegt.

Uppsögnin fer fram í beinni útsendingu. Öllum þráðum málsins er lekið í fjölmiðla.

Venjulega læðast menn með veggjum þegar svona mál eru í gangi.

Ómögulegt er að finna þessum hildarleik stað í lögum hvort sem stjórnsýslulögum, lögum um réttindi og skyldur embættismanna eða þá lögum um persónuvernd

Málið er allt hið ruglingslegasta en eitt held ég að megi vera öllum ljóst að stórir hagsmunir eru í húfi.

Embættismenn á Íslandi hafa komist upp með allan fjandann. Það þarf enginn að segja mér að raunveruleg ástæða þessa skrípaleiks sé eitthvað bréf sem var skrifað fyrir tíu árum síðan.

Ég ber þó alla vega nokkra virðingu fyrir Gunnari Andersen því hann hefur hvorki borið fyrir sig heimsku né gleymsku.  

Gunnar fær frest

Hatrammur áróður á erlendri grund

Þessi pistill birtist á fréttaveitu Bloomberg:

 http://www.bloomberg.com/news/2012-02-20/icelandic-anger-brings-record-debt-relief-in-best-crisis-recovery-story.html

Undir yfirskriftinni:  

Icelandic Anger Brings Debt Forgiveness

Ég sá mig knúna til þess að svara þessum áróðri sem ég geri ráð fyrir að sé að undirlagi ríkisstjórnarinnar og vina björgólfs Thors

Á myndinni eru Björgólfur Thor, Lars Kristjansen og Helgi Hjörvar.

 

 

 

This is a letter from one of the persons who stood at the front of the so called pots and pans revolution in 2008/2009. In January 2009 I gave a speech to ten thousand people at Austurvöllur. We were protesting the disgraceful behaviour of the politicians and bankers. 

 

In the article Icelandic Anger Brings Debt Forgiveness it says: The island’s households were helped by an agreement between the government and the banks, which are still partly controlled by the state, to forgive debt exceeding 110 percent of home values. 

 

This statement is a bit confusing. Two of the three banks were given to international speculators who had purchased their debts for about 5% of their nominal value. The speculators are now making huge profits of Icelandic households. 

 

Now I want to explain a little bit about Icelandic banking activities. 

 

In 2001 laws came to effect, that stipulated that loans to households payed out in Icelandic krona and indexed to foreign currency were forbidden. In the committee that drafted this law was both the director of the Central bank and one of the bank directors for the banks now owned by the foreign speculators. 

 

After the privatisation of the banks in 2003/2004, blatantly disregarding the laws, the bankers started lending currency indexed loans in kronas to the households. The bankers were removing the risk of loans the bank was borrowing in foreign currency and lending foreign currency loans to the bank owners and friends of bank owners.  The Banksters used these currency loans for offshore investments. This can easily be confirmed by looking at the size of the foreign currency reserves in Iceland at the time. 

 

When the banks crashed the principal of these loans to households doubled or tripled over night. Peoples equity in their properties were eaten up over a night and many were left destitute and in deep debt. This group of people recently won their case before the High Court. The government worked against the people every step of the way having both the institution for bank surveillance and the Central Bank writing reports justifying the households taking on the damage for these transactions. Many have lost their properties during this process and their personal lives been harmed. 

 

This is though only half the story. The other kind of loans offered to the households and that are more common are the indexed property loans. These are not the usual indexed loans but build on a model that can only be described as a sort of bullet loan bastard. The payments of these loans (annuity loans) are every moth or every three months. At every payday a part of the nominal interest is added to the principal and start bearing interests. The principal inflates and eats off the household properties. 

 

The Icelandic constitution guards the right of ownership. This model for household loans contradicts therefore the constitutional rights of the people.

 

Now pertaining to the claim of debt forgiveness. Lot of people in Iceland are getting debt forgiveness but those are companies owned by politicians and formal bankers. The companies which the head of the Independent Party chaired in what I would like to call the crazy era in Iceland has gotten 66 billion ISK in debt forgiveness. 

 

The households, however, have not been getting much of a debt relief and they certainly do not need any sort of forgiveness. What they need is justice and the constitutional right to their properties. The households are fighting for correction but the government is standing on the brake

 

 

Jakobína Ingunn Ólafsdóttir

PHD student 

M.Sc. in management and strategy

as well as public administration

 

Bendi á þessa frásögn:   http://blogg.smugan.is/hedinn/2011/09/08/fundur-minn-med-bjorgolfi/

og þessa:  http://postdoc.blog.is/blog/postdoc/entry/1001148/?t=1262731711

 

Lars Christiansen er einn þeirra sem hvatt hefur íslendinga til meinlætalifnaðar svipað og verið er að gera í Grikklandi.

Sjá: http://www.mbl.is/vidskipti/frettir/2011/04/12/laerid_ad_lifa_med_atvinnuleysi/

og:  http://www.visir.is/haettid-ad-rifast-innbyrdis,-horfid-fram-a-veginn-og-verid-glod/article/2011110419664

Hann vill eins og ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttir að sauðsvartur almúginn taki þegjandi á sig birðarnar. 

 

Leiðrétta þarf öll lán

3 á móti 2 jafnt hlutfall

Jú það er erfitt að gera mönnum til hæfis þegar um er að ræða fimm manna nefnd. Kannski mætti skipa tvo karla og tvær konur og svo einn kynskipting. Kynskiptingar hafa það fram yfir marga að búa yfir bæði reynsuheimi karla og kvenna.

Annars sé ég að þarna er fulltrúi Engeyjarættarinnar og því hvet ég fólk til þess að nálgast þetta fyrirtæki með varúð.

Jafnt kynjahlutfall í stjórn Nýherja

Boðorðið fyrir næstu kosningar : Fjórflokkinn í stjórnarandstöðu

Ég vil hvetja fólk, sérstaklega þá sem hafa kosið sjálfstæðisflokkinn, til þess að kjósa eitt af þeim nýju stjórnmálaöflum sem eru að bjóða fram fyrir næstu kosningar.

Boðorðið fyrir næstu kosningar ætti að vera: Fjórflokkinn í stjórnarandstöðu.

Eingöngu þannig getum við fengið samfélag sem við þurfum ekki að skammast okkar fyrir.

Biðlisti á líknardeild hefur lengst

Ný þúsdöld Íslands: nýðst á skuldurum

Verðtryggðu lánin eru ekki eingöngu verðtryggð lán heldur er reiknilíkanið sem liggur því til grundvallar einnig kúlulánabastarður sem belgir út höfuðstól íbúðarlána. Hluti nafnvaxta eru lagðir við höfuðstól og bera síðan vexti. Þetta er ekki gert á ársgrundvelli heldur þriggja mánaða og mánaðar grundvelli. Hvergi annar staðar í heiminum eru eignir reiknaðar af fólki með þessum hætti. Þessi lán eru ekki valkvæð heldur lögboðin. Fólk er þvingað til þess að taka lán sem kerfisbundið étur af eigið fé þeirra í fasteigninni.

Fram til ársins 2000 var ástandið þó þolanlegt vegna þess að vaxtabætur bættu heimilunum upp þetta tap að nokkru. Um þetta leyti eða í aðdraganda einkavæðingar bankanna virðist hafa runnið æði á valdhafa sem fundu krókaleiðir til þess að hafa vaxtabæturnar af fólki. Án þess að fyrir lægi lagaheimild til skattahækkunnar var fasteignamatið sem er álagningargrunnur vaxtabóta hækkað. Fram til þessa hafði fasteignamatið einungis verið hækkað í samræmi við vísitölu. En nú skyldi fara bakdyramegin til þess að hafa fé af almenningi og með handafli var fasteignamatið hækkað langt umfram vísitölu. Hækkun á fasteignamati virðist þó hafa verið handahófskennd og hækkaði mismikið hjá fólki. Fasteignamatið hækkaði um allt að 30% og vaxtabæturnar þurrkuðust út hjá mörgum og það óháð tekjum.

Óvænt aukaverkun af þessum leikfimisæfingum fjármálaráðherrans var að borgin naut góðs af. Fasteignamatið er einnig álagningargrunnur fasteignagjalda og því ruku þau upp og þar með tekjur borgarinnar. En fjármálin hjá fjölskyldum fóru úr skorðum þegar bæturnar þurkuðust út en valdhafarnir ypptu bara öxlum.

Þar sem ekki lá fyrir heimild í lögum fyrir þessum leikfimisæfingum eiga sennilega flestir íbúðareigendur inni vaxtabætur frá ríkinu frá þessum árum. Jafnvel líka ofgreidd fasteignagjöld. Það er að segja þeir sem urðu fyrir skerðingum/hækkunum af þessum völdum.

Verðtryggðu lánin eru nú til skoðunnar hjá ESA en ég veit ekki hvaða þýðingu það hefur því ríkisvaldið hefur haft tilhneigingu til þess að hunsa tilmæli sem koma erlendis frá. Álit alþjóðasamfélagsins virðist skipta valdhafa litlu þegar þeir eru að brjóta mannréttindi á almenningi.

Illugi Gunnarsson: Skuldir heimilanna

Lögboðnir okurvextir á heimilin

Ríkisvaldið tekur á sig áhættuna fyrir erlenda stóriðju á Íslandi með því að tengja orkuverð við hráefnisverð á heimsmarkaði. Lítil umræða hefur verið um það hvers vegna íslenskir skattgreiðendur eigi að taka á sig tap stóriðjunnar þegar illa árar.

Ríkisvaldið virðist ekki bera eins mikla kærleika til heimilanna og fjölskyldna í landinu en áhættan af útlánum til þeirra er algjörlega sett á herðar skuldara og gott betur.

Þetta er ekki bara baggi á skuldurum heldur skekkir þetta viðmið í útlánum. Neysluvísitalan sem lögð er til grunvallar eyðir varfærni í útlánum. Ef verðtryggingin tengis beint því sem lánað er til (vísitala fasteignaverðs) myndu lánastofnanir haga sér öðruvísi og halda að sér höndum þegar fasteignabólur fara að belgjast út en það myndi síðan leiða til aukins jafnvægi á fasteignamarkaði. 

 

Verðtryggð lán verði lækkuð

Grunlaus saksóknari

Gunnar Andersen og Bjarni Benediktsson eiga það sameiginlegt að hafa verið yfirheyrðir í Kastljósi vegna athafna þeirra í viðskiptalífinu.

Í áliti Ásbjörns Björnssonar og Ástráðs Haraldssonar segir að þeir séu „sammála því mati Andra að ekkert hefur komið fram sem sýnir að Gunnar Þ. Andersen hafi í störfum sínum í þágu Landsbanka Íslands á árunum 2001-2002 gerst sekur um brot sem talist gætu geta leitt til þess að hann yrði látinn sæta refsiábyrgð.“

Gunnar Andersen er ekki grunaður um refsivert brot en fær það mat að athafnir hans í upphafi fyrirhrunstímabilsins geri hann óhæfan til þess að gegna ábyrgðarstöðu sem hann hefur sinnt í þrú ár. 

Bjarni Benediktsson hefur hins vegar ekki fengið hvítþvott. Ekki liggur fyrir staðfesting á því að hann hafi EKKI gerst sekur um brot sem gætu leitt til þess að hann væri látinn sæta refsiábyrgð. Bjarni að eigin sögn stefnir að því að verða forsætisráðherra Íslands. Bjarni stýrði félögum sem skulda yfir 150 milljarða og hafa fengið 66 milljarða afskrifaða. Bjarni er flæktur í Vafningsmálið og Bjarni og faðir hans seldu hlutabréf í Glitni fyrir u.þ.b. milljarð í febrúar 2008.

Ef ég væri ekki of kurteis þá myndi ég sennilega kalla Bjarna hrokagikk. En ég ætla að sleppa því en benda á að þegar stjórnmálamenn mæta í Kastljósið og eru hrokafullir við þáttastjórnandann þá eru þeir einnig að sýna kjósendum þennan hroka. Tilfinning mín eftir að hafa hlustað á mál Bjarna í Kastljósi var fyrst og fremst sú að greind minni væri stórlega misboðið. Nú er ég ekki fullkomin og alls ekki laus við að hafa skoðanir á heiðarleika forystu sjálfstæðisflokksins. En mér fannst málflutningur Bjarna barnalegur og held að hann misreikni sig á gáfnafari þjóðarinnar. Hlustendur RÚV eru ekki utangátta og hnýpnir skuldaþræðar, jú skuldaþrælar en ekki utangátta og hnýpnir.  

Bjarni Benediktsson fullyrti í Kastljósi að hann væri ekki grunaður. Það liggja fyrir staðreyndir um þáttöku hans í ferli sem miðaði að því að fara á svig við útlánareglur Glitnis. Dæmi upp á tíu milljarða. Í sama mánuði selur Bjarni lífeyrissjóði hlutabréf sín í Glitni sem að mati innherja hafa verið orðin verðlaus á þeim tíma. Hann fær eigi að síður 120 milljónir úr sjóðum launamanna fyrir þessi bréf. Hver er það sem hefur lögboðið vald í samfélaginu (réttarríkinu) til þess að gruna menn? Jú það er saksóknari. Ef saksóknari grunar ekki Bjarna þá vekur það eitt upp hjá mér grunsemdir um að ekki sé allt með feldu hjá saksóknara. Saksóknari er ekki grandalaus heldur fagmaður á sviði grunsemda.

Gat ekki um félög á Guernsey

Stærstu málin órannsökuð

Atburðir sem ekki fer á milli mála að áttu langmestan þátt í að setja þjóðarbúið á hausinn hafa ekki verið rannsakaðir. Þetta er einkavæðing Bankanna og framferði stjórnenda lífeyrissjóðanna. Vissulega hafa lífeyrissjóðirnir rannsakað sjálfan sig. Ýmislegt er látið liggja á milli hluta í rannsóknarskýrslu lífeyrissjóðanna.

Á fyrirhrunstímabilinu var sparnaður launþega notaður til þess að halda uppi háu gengi krónunnar með afleiðusamningum. Í þessu skjóli tæmdu eigendur banka og stórfyrirtækja gjaldeyrisvarasjóðinn og færðu fjármagn á aflandseyjar. Oftar en ekki var þetta gert með fjármagni sem lífeyrissjóðirnir lánuðu og töpuðu. Lífeyrissjóðirnir héldu hinsvegar að sér höndum í erlendum fjárfestingum og spyrja má hvort að tilgangurinn hafi verið að skapa svigrúm fyrir þá sem lífeyrissjóðirnir fjármögnuðu á þessum tíma og stjórnendur þáðu af veglegar gjafir.

 

Menn með innherjaþekkingu, oft menn úr æðstu valdaembættum landsins, seldu hlutabréf sín í bönkunum eftir að ljóst var í hvað stefndi með bankanna. Kaupendur voru lífeyrissjóðir launamanna. Innherjaviðskipti af þessu tagi ganga út á að svíkja fé út úr kaupandanum. Um er að ræða hundruð milljóna og jafnvel milljarða.

 

Hví er þetta ekki rannsakað? 

 

Í sama mánuði og Bjarni Ben, formaður sjálfstæðisFlokksins, skrifaði upp á pappíra sem þjónuðu þeim tilgangi að sniðganga reglur um útlán í Glitni og varð þannig þátttakandi í gjörningi sem stuðlaði að því að setja bankann á hausinn seldi hann hlutabréf sín í Glitni. Faðir Bjarna seldi einnig sín hlutabréf uppá 800 milljónir. 

 

Vilhjálmur Birgisson greinir frá því á pressunni að Bjarni seldi lífeyrissjóðunum bréf sín. Þegar Helgi Seljan spurði Bjarna hvað hann hefði gert við andvirði hlutabréfanna svaraði Bjarni því til að hann hefði byggt hús fyrir fjölskylduna.

 

Hafi Bjarni haft innherjaupplýsingar á þessum tíma, t.d. vegna aðkomu hans af málefnum sem tengdust bankanum þá þýðir það að Bjarni hafi svikið fé út úr lífeyrissjóðunum. Það fer samt ekki á milli mála að Bjarni byggði hús sitt fyrir sparifé launamanna.  

 

Bjarni ber því við að hann sé saklaus uns sekt hans sé sönnuð og bregst ókvæða við þegar Helgi Seljan spyr hann hvort hann telji að ekki þurfa að rannsaka þessi viðskipti. Segist ekki vera grunaður. Ég verð þó að játa að það þarf sérlega einfalda sál til þess að gruna Bjarna ekki um neitt miðað við þær staðreyndir sem liggja fyrir og Bjarni hefur viðurkennt. 

Mun andmæla kröftuglega

Kjölfestufjárfestar sex ár að setja þjóðarbúið á hausinn

Mér er algjörlega fyrirmunað að taka afstöðu til þess hvort að brottrekstur Gunnars Andersen eru góð eða vond tíðindi. Það vakna þó ýmsar spurningar um hæfni ráðherra við að skipa embættismenn í stjórnsýslunna. Sé Gunnar vanhæfur nú þá hefur hann einnig verið það fyrir þremur árum þegar hann var ráðinn í embættið.

Sumir hafa bent á að það sé dularfullt að hann skuli vera rekinn nokkrum klukkustundum eftir að fyrsti dómur í innherjasvikum er kveðinn upp í hæstarétti og gera má ráð fyrir frekari rannsóknum um innherjaviðskipti stjórnmálamanna og annarra í aðdraganda hrunsins. Tvennt getur í raun ráðið för. Í fyrsta lagi að FME hefur þrátt fyrir að hafa sent fjölda mála til Sérstaks Saksóknara ekki hróflað við mönnum sem koma úr ákveðnum kima samfélagsins. Hinu hefur þó líka verið gert skóna að forstjórninn hafi verið of skilvirkur við að senda Sérstökum saksóknara mál.

Sú staðreynd liggur þó fyrir að stjórnmálamenn, núverandi og fyrrverandi, hafa sloppið undan athugulum augum forstjóra FME.

Bjarni Benediktsson og nánir ættingjar hans seldu hlutabréf fyrir milljaða í aðdraganda hrunsins.

Þorgerður Katrín og maður hennar færðu hlutabréf fyrir á annan milljarð af sinni persónulegu kennitölu.

Þetta eru þau mál sem mest hafa verið áberandi en trúlega eru fleiri mál sem þarf að skoða.

Forstjóra FME sagt upp