Skuldir Björgólfs færðar á Davíð!

Lymskulegt bragð satt að segja!

Sagður skulda 8.500 milljarða

Skuldasöfnun viðheldur lélegu gengi krónunnar

Hvaða áhrif hefur það á raungengi krónunnar þegar eftirspurn ríkissjóðs eftir erlendum gjaldeyri til greiðslu vaxta eru tæpir hundrað milljarðar á ári?

Rökin fyrir því að taka risalán frá AGS voru að auka þyrfti traust útlendinga á krónunni  með því að búa til platgjaldeyrisvaraforða.  

Gjaldeyrisvaraforðinn er núna tæpir 600 milljarðar og erlendar skuldir ríkissjóðs eru um 550 milljarðar.  

En árið 2005 var gjaldeyrisvaraforðinn innan við 60 milljarðar.

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn og misvitrir íslenskir stjórnmálamenn telja að ríkissjóður þurfi að taka erlend lán til viðbótar upp á hundruð milljarða.

Eins og kemur fram í fréttinni er greiðslubyrði ríkissjóðs vegna erlendra lána 14.5% af útgjöldum ríkissjóðs. Til samanburðar eru útgjöld ríkissjóðs Svía vegna vaxta um 2,5% af heildarútgjöldum. 

Stóra spurningin er hvernig hafa stjórnvöld hugsað sér að greiða niður þessar skuldir sem nema fjárlögum heils árs. Hvernig ætlar ríkissjóður að afla gjaldeyris til þess að greiða niður erlendar skuldir? ....Og hvernig fer þá með gengi krónunnar þegar að farið verður að spýta fjármunum úr landi....og hvernig á að fjámagna afborganir?...á að leggja niður velferðarkerfið?

Það er eitthvað arfavitlaust við þetta

 

Halli á ríkissjóði 9,3% af landsframleiðslu

Vangeta afhjúpast í kreppu

Ég ber mikla virðingu fyrir menntun, þekkingu og hæfni. Ég treysti til dæmis fáum betur til þess að leiðbeina mér og þjóna í flugvél en Jóhönnu Sigurðardóttur. Steingrímur J. Sigfússon gæti trúlega undir góðri handleiðslu reyndra manna rannsakað setlög eða annað það sem heyrir undir jarðvísindin. Össuri Skarphéðinssyni myndi trúlega farnast ágætlega í rækjueldi eða rannsóknum á kynlífi fiska.

Margir hafa viljað halda því fram að almenningur væri hatursfullur eða reiður þegar hann gagnrýnir stjórnmála-, embættis- eða bankamenn. Ég tel að þetta sé megn misskilningur. Almenningur er öðru fremur ráðvilltur yfir rænuleysi embættis- og stjórnmálamanna og jafnvel ennfremur skeytingaleysi og glæpahneigð bankamanna.

Atburðirnir haustið 2008 afhjúpuðu vangetu og rænuleysi stjórnmálamanna. Dýralæknirinn sem átti að þjóna fjármálaráðuneytinu virðist hvorki hafa skilið tölur né haft skynbragð á einföldustu hagfræði.

Lögfræðingar í ráðuneytum og bönkum höfðu annað hvort ekki rænu, vilja eða vitsmuni til þess að bregðast við gengdarlausum ólöglegum útlánum.

Í utanríkisráðuneytinu virðist annað hvort hafa skort þekkingu, vilja eða dug til þess að hanna fjármálakerfi sem sér við fjárdrætti. Hvorki sagnfræðingurinn né fiskeldisfræðingurinn sáu við því. Tugir milljóna lentu því í vasa starfsmanns sem ekki virðist hafa búið yfir betra siðferði en bankastjórarnir. Stjórnendur ráðuneytisins virðast þó ekki vera farnir að velta því fyrir sér hvort þeir eigi ekki að fara að leita sér að starfið sem þeir ráða við.

 

Áður en maskínurnar hrundu mallaði vangetan undir yfirborðinu og almenningur stóð í þeirri trú að stjórnmálamennirnir hefðu skynbragð á því sem þeir voru að gera. Dómgreindarleysi og skortur á siðferði réði eigi að síður ferð. Þessir ágallar manna eru afsprengi þess að þeir taka að sér verkefni sem þeir hafa ekki þekkingu og þjálfum til þess að takast á við.

Sjálfstæðismenn hafa átt erfitt með að átta sig á því að þeir sköpuðu þá ringulreið sem ríkir í samfálaginu í dag. Í ábyrgðarleysi sínu og örvinglan benda þeir sífellt á jarðfræðinginn, flugfreyjuna og fiskeldisfræðinginn sem sökudólga óreiðunnar. Örvinglan sjálfstæðisforystunnar stafar ekki af iðrun heldur þörf þeirra til þess að halda uppi áframhaldandi niðurrifi samfélagsins og fróa græðgihneigðum sínum. Jarðfræðingurinn, flugfreyjan og fiskeldisfræðingurinn vita ekki sitt rjúkandi ráð í ringulreiðinni. Þau hafa tekið að sér verkefni sem þau hafa hvorki getu, siðferðisþrek né þekkingu til þess að takast á við. Almenningur,  hann er nánast ráðþrota.

Verndarar íslenskra náttúruauðlinda

Það varð innvígðum og innmúruðum ljóst á níunda áratugnum að fisknum í sjónum var ekki lengur vært vegna ágengni smábátaeigenda sem sífellt vildu ónáða hann með krókum og öðrum tólum. Íslenskir stjórnmálamenn með háleit markmið fengu því togaraútgerðum það mikilsverða verkefni að vernda fiskinn í sjónum fyrir græðgi trillukarla.

Íslenskir stjórnmálamenn sem eru sérstaklega hugvitsamir létu sér þetta ekki nægja því nú ku nokkrir þeirra vera orðnir vansvefta af áhyggjum af því að íslenskt vatn væri fótum troðið og fóru því að leggja á ráðin um að koma vatninu undir verndarvæng fámenns hóps manna. Manna sem eru sérlega vel gerðir og kunna að fara betur með vatn en aðrir menn. Að því er sumir telja jafnvel að breyta því í gull. 

Vitsmunir íslenskra stjórnmálamanna eru í sífelldri þróun og áhugi þeirra á gullgerðarmönnum fer vart dvínandi. Tekist hefur að grafa upp Kanadískan gullgrafara sem stofnað hefur fyrirtæki sem hægt er að eyða í einu vettvangi með pappírstætara og mun það þá ekki skilja eftir sig önnur vegsummerki en gáttaða íslenska stjórnmálamenn. Þessi gullgrafari er hinn nýi verndari íslenskra orkuauðlinda. 

Heimsk alþýðan er sífellt umhugsunarefni íslenskra stjórnmálamanna. Hvernig stendur á því að sauðsvartur almúginn skilur ekki þessi æðri markmið þeirra?

 

 Jónas.is hefur eftirfarandi um Magma viðskiptin að segja:

 Af hverju gerir ríkisstjórnin ekkert í máli Magma? Málið er eins vitlaust og yfirleitt er unnt. Skúffufyrirtæki frá Kanada eru afhentar auðlindir á Reykjanesskaga framhjá lögum og rétti. Fávísir lagatæknar segja, að það sé bara í lagi. Þær kerlingar ætti að reka strax. Ef ekki vill betur, á ríkið að setja neyðarlög um verndun auðlinda. Alls ekki gengur, að landráðafólk í spilltum ráðuneytum túlki lög svo þröngt, að það gangi þvert á anda laganna. Ríkisstjórnin gerir ekkert, því að í eymd sinni og volæði er hún búin að sætta sig við lögbrotið. Kannski hefur einhver fengið eitthvað undir borði.

Á Svipunni er ágæt grein um yfirgang Alþjóðagjaldeyrissjóðinn

 

 

Undrast ummæli Ögmundar

Pissar í skóinn sinn

Sú ómynd sem er á skattkerfinu í dag er að mestu sköpunarverk sjálfstæðisflokksins.

Er Bjarni Benediktsson búin að gleyma að sjálfstæðisflokkurinn gaf glæpamönnum bankanna?

Er Bjarni Benediktsson búin að gleyma að 50 ríkisfyrirtæki sem byggð höfðu verið upp með almannafé voru seld innmúruðum fyrir hraksmán?

Hver keypti Granda...eða SR mjöl...og fleiri fyrirtæki...hvers vegna eru samningarnir að þessu ekki opinberir...?

Í valdatíð sjálfstæðisflokks var virðisaukaskattur lækkaður á matvælum en sú aðgerð hafnaði í vasa kaupmanna.

Ýmsar leikfléttur voru hafðar uppi við að auka skatttekjur ríkissjóðs t.d. hækkun fasteignamats sem dró úr vaxtabótum og barnabótum. 

Tekjuskattur er eingöngu lagður á fyrirtæki sem bera hagnað og þola að taka þátt í samneyslunni með því að greiða skatta. Þennan skatt keyrðu sjálfstæðismenn niður.

Ekki nóg með það heldur létu þeir það átölulaust að gríðarlegum fjárhæðum var stungið undan og málamyndagjörningar viðhafðir til þess að tryggja að fyrirtækin tækju ekki þátt í að fjármagna samneysluna í landinu sem þau eigi að síður nýta hvað mest. 

Sjálfstæðisflokkurinn kom af stað vítahring sem setti þjóðarbúið á hausinn. Forsætisráðherrarnir sem stjórnuðu þessari ómynd eru:

Davíð Oddsson

Halldór Ásgrímsson 

og Geir Haarde.

Falleinkunn fyrir ríkisstjórnina

Leggst sífellt í dróma

Umræðan beinist sífellt að aðgerðum sem fjötra samfélagið í aðgerðaleysi og stöðnun. Áhyggjur Alþjóðagjaldeyrissjóðsins beinast að aðgerðum sem tryggja yfirráð fjarmálakerfisins sem lúrir á fjármagninu eins og ormur á gulli.

Hugmyndafræði AGS byggir á því að fjármálakerfið lifi sjálfstæðu lífi. Að fjármálakerfið skuli bólgna út og vera feitt. Náttúruauðlindir eru í hugmyndafræði réttmætt skotmark alþjóðafyrirtækja sem vilja ná verðmætasköpuninni úr landinu og færa hana í hendur aðalsins.

Fjármálakerfi er ekki í sjálfu sér verðmætaaukandi. Verðmætin verða til við umbreytingu auðlinda. Með því að nýta þekkingu og mannauð verður óbeisluð náttúra og kraftur mannsins að söluvöru sem aflar tekna og bætir mannlífið. Með því að selja auðlindir og gera fjármálakerfið að blóðsugu á landsmönnum er Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn að dæma komandi kynslóðum döpur örlög. 

Núverandi ráðamenn á Íslandi eru sjóðnum auðveldur leiksoppur. Flugfreyjan og jarðfræðingurinn trúa í sakleysi sínu á kenningar Alþjóðagjaldeyrissjóðsins. Líta á sig sem bjargvætti þjóðarinnar og að björgunaraðgerðirnar felist í því að gera Íslendinga að skattgreiðendum í Bretlandi og Hollandi. Að færa auðlindirnar í hendur erlendra fjárglæframanna. Að innheimta ólöglegar álögur á skuldara. Að hækka skattaálögur. Að brjóta niður velferðakerfið. 

Kenningarnar eru fullar þversagna. Gjaldeyrisvaraforði Íslands hefur aldrei verið eins sterkur og hann er nú en samt sem áður telja ráðamenn nauðsynlegt að afsala valdi til Alþjóðagjaldeyrissjóðsins með gengdarlausum lántökum og skuldsetningu ríkissjóðs.

 Hér er ágæt grein um vandann og ég vek einnig athyglii á ágætum pistlum hér og hér

Útilokar ekki skattahækkanir

Alþjóðagjaldeyrisjóðurinn og framtíðarsýn hans

Vissulega var það áfall fyrir ríkissjóð að seðlabankinn varð tæknilega gjaldþrota rétt fyrir hrun.

Ríkissjóður hafði þá um í nokkur ár gefið út ríkiskuldabréf sem jöklabréfaseljendur fjárfestu í til þess að geta endurgreitt kaupendum jöklabréfa krónuskuldir. 

Við gengishrunið urðu jöklabréfaútgefendur, sem eru erlendar bankastofnanir, illa úti með ríkisskuldabréfaeignir sem höfðu hrunið í verðmætum samsvarandi hruni krónunnar.

 Már Guðmundsson hefur m.a. fengist við að beila þessa eigendur út með hundruð milljarða sem taka þarf að láni í erlendri mynt. 

Ríkisstjórnin er að semja um sexhundruð milljarða lán í gegnum Alþjóðagjaldeyrissjóðinn. Mér skilst að fjármunirnir séu geymdir á reikningi í bandaríkjunum sem greiðir mun lægri vexti en það sem íslendingar þurfa að greiða AGS fyrir lánin. Vaxtamunurinn mun vera um fimm milljónir á dag. 

Árið 2005 var gjaldeyrisvaraforðinn um 67 milljarðar. Síðast þegar ég kynnti mér stöðu gjaldeyrisvaraforðans var hann um 500 milljarðaren eigi að síður lætur ríkisstjórnin Alþjóðagjaldeyrissjóðinn telja sér trú um að nauðsynlegt sé að skuldsetja ríkissjóð um hundruð milljarða til þess að byggja enn stærri varaforða. 

Þetta þýðir að hundrað milljarðar af tekjum ríkissjóðs fara í það að greiða vexti af erlendum skuldum. Varla verður nokkurn tíma hægt að greiða niður höfuðstólinn ef tekið er mið af vöruskiptajöfnuði komandi ára og vart þessa gríðarlegu vexti sem þá munu leggjast við höfuðstól og auka enn vanda þjóðarbúsins.  Vextir greiddir með erlendri mynt en það mun hinsvegar skaða raunstöðu gjaldeyrisvaraforðans. Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn er hægt og sígandi að draga Ísland inni í mjög varhugavert ástand.

Alþjóðagjaldeyrisjóðurinn skiptir sér að lagasetningu á Íslandi

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn er mótfallinn því að farið sé að dómi hæstaréttar

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn er er mótfallinnn leiðréttingu stökkbreyttra lána

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn er mótfallinn því að ríkissjóður sé að sólunda fé í heilbrigðis- og menntakerfi

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn styður að Íslendingar leggi á flótta en kjörlendi sjóðsins eru láglaunasvæði þar sem stóriðja og alþjóðlegir auðhringir geti athafnað sig.

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn styður löngu úreltar villukenningar um hagkerfi. Kenningar sem hannaðar hafa verið til þess að tryggja fámennum hópi gengdarlausann aðgang að fjármagni en keyrir stórann hluta mannkyns í sára fátækt.

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn styður að ríkisstjórnir skuldsetji gengdarlaust ríkissjóði og missi þar sjálfdæmi um málefni viðkomandi þjóða.

Á teikniborði Alþjóðagjaldeyrissjóðsins er land í miðju Atlandshafi sem býr yfir miklum auðlindum. Auðlindum sem alþjóðlegir auðhringir og fjárglæframenn ásælast. 

Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn vinnur að því að skapa kjörlendi fyrir fyrir þá sem vilja færa auðlindarentuna úr landi.

 Jakobína Ingunn Ólafsdóttir

 

Fimmta hver króna í vexti

Kjaftar af sér kreppuna

Trichet virðist hafa tekið íslenska ráðamenn sér til fyrirmyndar og gera heiðarlega tilraun til þess að kjafta af sér kreppuna.

það er þó merkilegt hvernig margir hamast nú við að skapa þá ímynd að vinstristjórnin sé að búa til kreppuna sem sjálfstæðismenn sköpuðu með glæpsamlegu framferði.

Helsti vandi almennings er að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn stjórnar landinu, Jóhanna og lið hennar í Samfylkingu eru tilbúin til þess að fórna velferð almennings fyrir inngöngu í ESB og það virðist vera orðið lögmætt í Evrópu að leggja niður velferðakerfi.

Það má vel spara hjá hinu opinbera með því að leggja niður bitlingastöðurnar sem sjálfstæðismenn stofnuðu, afnema ofureftirlaunakerfi stjórnmálamanna, reka vanhæfa ríkisforstjóra, leggja niður seðlabankann sem helst virðist sinna því hlutverki að safna skuldum og halda uppi ofurvöxtum, koma á laggirnar þjóðhagsstofnun sem byggir á atgervi en ekki bitlingaráðningum.

 Þá væri ekki úr vegi að skattleggja eldra fólk sem fékk óverðtryggð lán og dreifa þannig kreppubyrðinni. 

Óttast ekki nýja kreppu